برنامه نویسی فریم‌ورک NET Core.

دات نت کور ۳ منتشر شد

مایکروسافت نسخه ۳.۰ فریم‌ورک NET Core. را به‌همراه به‌روزرسانی ویژوال استودیو ۲۰۱۹ را برای پلتفرم‌های مختلف عرضه کرد.

مایکروسافت بتازگی نسخه سوم از فریم‌ورک NET Core. را برای ویندوز، مک او‌اس و لینوکس با ارتقا و بهبود این فریم‌ورک به‌همراه نسخه ۱۶.۳ ویژوال استودیو ۲۰۱۹ و نسخه ۸.۳ ویژوال استودیو برای مک را عرضه کرد.

غول فناوری اعلام کرده که NET Core 3.0. در کنفرانس رویداد NET. برای توسعه‌دهندگان همین هفته اعلام خواهد شد. نسخه ارائه شده NET Core 3.0. همان نسخه`d آزمایشی قبلی عرضه شده در می ۲۰۱۹ (خرداد ۹۸) است. با این حال مایکروسافت اعلام کرد که نسخه‌ی بعدی که شاهد تغییرات اصلی در آن خواهیم بود نسخه‌ی NET ۵. است. با این حال این نسخه بعد از یک دوره‌ی نیم ساله‌ی آزمایشی برای نوامبر ۲۰۲۰ (آبان ۱۳۹۹) برنامه‌ریزی شده است.

NET Core 3.0. فرم‌های ویندوز و اساس نمایش ویندوز (Windows Presentation Foundation یا به اختصار WPF) برای ساخت اپلیکیشن‌ها را پیاده‌سازی می‌کند. حال این فریم‌ورک از چیپ‌های آرم۶۴ (Arm64)، لینوکس و کامپیوترهای رزبری پای (Raspberry PI) برای ایجاد پروژه‌های اینترنت اشیا (IoT) پشتیبانی می‌کند. این نسخه به‌همراه نسخه‌های جدید زبان‌های برنامه‌نویسی C# 8 و F# 4.7 عرضه شده است.

برای استفاده از فریم‌ورک NET Core 3.0. باید ویژوال استودیو ۲۰۱۹ نسخه‌ی ۱۶.۳ را برای ویندوز نصب داشت و همچنین ویژوال استودیو ۸.۳ برای مک را روی سیستم‌عامل مک‌اواس نصب داشته باشید.

مایکروسافت ادعا دارد که NET Core ۳. به‌لطف همراهی با فریم‌ورک NET. و موتور جست‌وجوی بینگ طی چند ماه گذشته کاملا آزمایش شده است و به‌زودی تیم‌ها برنامه‌نویسی شروع به استقرار ظرفیت کار حجیم به‌کمک NET Core 3.0. در محصولاتشان خواهند کرد.

برنامه‌های دسکتاپ ویندوز حالا با NET Core. برای فرم‌های ویندوز و WPF نیز پشتیبانی می‌شود. در حالی که WPF بخشی از ویژوال استودیو ۲۰۱۹ نسخه‌ی ۱۶.۳ برای ویندوز است، برنامه‌ی طراحی فرم‌های ویندوز همچنان به‌عنوان نسخه‌ی آزمایشی و مجزا از خود ویژوال استودیو ارائه می‌شود. با این حال این ویژگی در نسخه‌های آینده به ویژوال استودیو اضافه خواهد شد.

مایکروسافت اعلام کرده است که اپلیکیشن‌هایی که از فرم‌های ویندوز (Windows Forms) و WPF استفاده می‌کنند، فقط برای ویندوز کارایی دارند؛ حتی با اینکه NET Core 3.0. از سیستم‌عامل‌های مختلف مانند توزیع‌های لینوک و مک‌اواس پشتیبانی می‌کند. این دو فناوری جدید ارائه شده توسط مایکروسافت بخشی از نیاز بازار برای بستن فضای خالی بین برنامه‌هایی که با کتابخانه Win32 طراحی می‌شوند و برنامه‌هایی که به‌صورت Universal Windows Platform) UWP) عرضه می‌شوند است.

طبق گفته مایکروسافت، هدف این شرکت از عرضه‌ی نسخه سوم NET Core. برای ویندوز آسان‌تر کردن مهاجرت توسعه‌دهندگان برنامه‌های کاربردی دسکتاپ از فریم‌ورک NET. به NET Core. است.

برای توسعه‌دهندگان اینترنت اشیاه (IoT) در نسخه جدید مایکروسافت سعی کرده است پشتیبانی از لینوکس آرم ۶۴ را به فریم‌ورک NET Core. اضافه کند که البته به‌همراه پشتیبانی از آرم ۳۲ برای لینوکس و ویندوز است که در نسخه‌های قبلی یعنی NET Core 2.1. و NET Core.2.2. وجود داشت.

مایکروسافت حالا به توسعه‌دهندگان این قابلیت را داده است که از پین‌های GPIO روی دستگاه‌هایی مانند رزبری‌پای برای خواندن داده‌های حسگر، ارتباط با رادیو و نوشتن متن و تصویر روی صفحه‌ نمایش استفاده کنند.

درکنار موارد ذکر شده باید گفت اپلیکیشن‌های NET Core. قابلیت اجرایی خواهند داشت. با این حال رابط برنامه‌نویسی اپلیکیشن(API) جدید JSON عملکرد سریعتری دارند و بار کمتری روی زباله جمع کننده‌ها (Garbage Collector) قرار می‌دهند، که باعث مصرف پایین‌تر حافظه به‌ صورت پیش‌فرض خواهد شد و همین‌طور بهبود عملکرد در مواردی مانند اجرای چندین برنامه روی یک سرور می‌شود.

به‌علاوه NET Core. به‌روزرسانی‌های دیگری نیز برای فناوری داکر (Docker) دارد، که باعث بهبود رفتار اپلیکیشن‌های NET. در فناوری مخازن خواهد شد.

قبل از رسیدن نسخه‌ی پنجم NET. مایکروسافت اعلام کرده که NET Core 3.0. به‌زودی توسط نسخه‌ی جدیدتر NET Core 3.1. کنار گذاشته خواهد شد. نسخه‌ی مذکور قرار است در نوامبر ۲۰۱۹ (آبان ۱۳۹۸) عرضه شود. NET Core 3.1. به‌عنوان نسخه‌ای با پشتیبانی طولانی مدت عرضه خواهد شد و حداقل به‌مدت سه سال دارای پشتیبانی خواهد بود.

پروتکل HTTP/3

کلاودفلر، گوگل کروم و فایرفاکس پشتیبانی از HTTP/3 را شروع کردند

بازیگران بزرگ دنیای وب، پشتیبانی از پروتکل امنیتی به‌نام HTTP/3 را به سرویس‌های خود افزودند که موجب افزایش سرعت مرور صفحات وب هم می‌شود.
باتری تاشو برای گوشی‌های هوشمند

دانشمندان موفق شدند باتری تاشدنی بسازند

دانشمندان باتری جدیدی ساخته‌اند که به‌راحتی و در هر جهتی می‌تواند خم شود و کش بیاید.

باتری تاشو جدیدی با قابلیت کشش و پیچش معرفی شده‌ است. این باتری کلید ساخت گوشی‌های هوشمند تاشدنی و نمایشگرها و گوشی‌های رول‌شدنی نازک‌تر در آینده است.

باتری جدید را مارکوس نیدربرگر، پروفسور مواد چندکاربرده در دانشگاه فنی ETH زوریخ در سوییس، ساخته است که از نوع جدیدی از مواد استفاده می‌کند که شی چن، دانشجوی دکتری دانشگاه ETH، اختراع کرده‌ است. شی چن مقاله‌ای درباره این اختراع در سپتامبر ۲۰۱۹ در مجله Advanced Materials منتشر کرده‌ است.

با توجه به مقاله‌ی چن، جمع‌کنندگان آنود و کاتود از کربن خم‌شدنی ساخته شده است که قابلیت رسانایی الکتریکی دارد. درون این سطوح، لایه‌ای میکروسکوپی از پوسته‌های نقره وجود دارد که مانند کاشی درکنارهم چیده شده‌اند. وقتی این باتری کشیده یا خم می‌شود، این پوسته‌ها همچنان ارتباط با یکدیگر را حفظ می‌کنند. حتی اگر ارتباط این پوسته‌ها از بین رود، لایه‌ی کربن قطع‌نشدن جریان انرژی در باتری را تضمین می‌کند. البته به‌گفته‌ی دانشمندان، این لایه‌ی کربن از نقره رسانای ضعیف‌تری است.

آنود و کاتود از وانادیوم اکسید و لیتیوم منگنز ساخته شده‌اند. در میان این دو، ساختار چارچوب‌مانند خم‌شدنی‌ای وجود دارد که با ژل الکترولیت پر شده‌ است. این هیدروژل متشکل از آب و نمک لیتیوم است.

 

 

کاربردهای آتی

دانشمندان می‌گویند این باتری هنوز آماده‌ی تولید انبوه نیست؛ زیرا باید چسبنده‌ی قدرتمندی برای نگه‌داشتن لایه‌های متعدد این باتری برای زمانی طولانی پیدا شود. با اینکه الکترولیت این باتری سمّی و اشتعال‌پذیر نیست، قطعا درز آب و نمک از باتری به درون گوشی چندان جالب نیست.

به‌محض حل‌شدن معضل مذکور، کاربردهای این باتری کاملا واضح می‌شود. اگر باتری‌ای داشته باشید که بتواند در هر جهتی خم و تا شود، بسیاری از محدودیت‌های فیزیکی حال حاضر گوشی‌های هوشمند از میان می‌رود.

گلکسی فولدی را تصور کنید که سطحی کاملا خم‌شدنی باشد، نه فقط دو سطح سخت که از وسط تا می‌شوند یا تبلتی تاشو را تصور کنید که درون جیبتان جا می‌شود. کاربردهای این باتری‌ها از این‌ بسیار فراتر می‌رود و می‌تواند تحولات بسیاری در پوشیدنی‌ها به‌وجود آورد. ژاکت‌هایی را فرض کنید که با کمک این باتری‌ها بتوانند شما را در سرتاسر زمستان گرم نگه دارند یا شکل‌های جدید عینک‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده را با این باتری‌های جدید تصور کنید.

ناگفته نماند شی شن به چین بازگشته تا در صنایع باتری‌سازی کار کند. با توجه به این نکته، چندان دور از انتظار نیست که ۵ تا ۱۰ سال آینده، این باتری‌ها کاملا صنعتی شده باشند و در بسیاری از محصولات استفاده شوند.

باج‌افزار مایکروسافت

شیوع گسترده باج‌افزار STOP/DJVU در کشور

مرکز ماهر از شیوع گسترده‌ی باج‌‌افزار STOP/Djvu در سطح کشور خبر داد و راهکارهایی برای جلوگیری از آلوده‌شدن رایانه‌های شخصی و کاربران خانگی به این باج‌افزار توصیه کرد.

مرکز ماهر با بررسی حملات باج‌افزاری اخیر، از شیوع گسترده‌ی باج‌افزار STOP/Djvu در سطح کشور خبر داد. این باج‌افزار برای رمزگذاری فایل‌ها از الگوریتم AES-256 استفاده و مبلغی بین ۲۰۰ تا ۶۰۰ دلار (به‌صورت بیت‌کوین) را به‌عنوان باج از قربانی درخواست می‌کند. باج‌افزار STOP اولین‌بار در اواخر سال ۲۰۱۷ مشاهده شد و Djvu نسخه‌ی جدیدتر آن است که ازنظر عملکرد شبیه STOP است و امروزه آن را با نام STOP/Djvu می‌شناسند.

باج‌افزار STOP/Djvu به‌محض اجرا در سیستم قربانی، با سرور کنترل و فرمان (C&C) خود ارتباط برقرار و فایل‌ها را با کلید آنلاین رمزگذاری می‌کند و در‌صورتی‌که به هر دلیل موفق نشود با سرور خود ارتباط برقرار کند، از روش آفلاین برای رمزگذاری فایل‌ها استفاده می‌کند.

تاکنون تعداد محدودی از نسخه‌های آفلاین باج‌افزار STOP/Djvu در شرایط خاص قابل رمزگشایی بوده‌اند؛ اما با توجه به اینکه توسعه‌دهندگان این باج‌افزار در نسخه‌های جدیدتر شیوه‌ی خود را تغییر می‌دهند و از الگوریتم رمزنگاری نامتقارن استفاده می‌کنند، از این به‌بعد، فایل‌های رمزگذاری‌شده ازطریق باج‌افزار STOP/Djvu بدون کلید خصوصی توسعه‌دهنده‌ی باج‌افزار رمزگشایی‌شدنی نخواهند بود.

این باج‌افزار از روش‌های متنوعی مانند پیوست هرزنامه‌ها، کرک‌های آلوده‌ی ویندوز و محصولات آفیس، درایورها و به‌روزرسانی‌های جعلی و سوءاستفاده از پروتکل RDP برای نفوذ و انتشار خود به سیستم قربانی استفاده می‌کند.

طبق اعلام مرکز ماهر، میزان حمله‌ی باج‌افزارهایی همچون STOP/Djvu که شکارش بیشتر کابران خانگی هستند، در یک ماهه‌ی اخیر بیشتر شده است. عمده دلایل آلوده‌شدن رایانه‌ها کلیک روی لینک‌های آلوده، دریافت فایل‌های اجرایی مخرب، کرک‌ها و نرم‌افزارهای فعال‌ساز و ماکروهای آلوده‌ی موجود در فایل‌های محصولات ادوبی و آفیس با پسوندهای pdf ,doc ,ppt و… است. نکاتی که کاربران برای جلوگیری از آلوده‌شدن رایانه‌های شخصی و کاهش آسیب‌های ناشی از حملات باج‌افزاری می‌توانند رعایت کنند، عبارت‌اند از:

  • از اطلاعات ارزشمند خود نسخه‌ی پشتیبان تهیه و آن را به‌صورت آفلاین نگه‌داری کنید؛
  • از بازکردن پیام‌های مشکوک در محیط‌های مختلف ازجمله ایمیل و پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی پرهیز کنید؛
  • از دریافت فایل‌های اجرایی از منابع ناشناس به‌ویژه دریافت کرک نرم‌افزارها ازجمله فعال‌سازهای ویندوز و محصولات آفیس خودداری کنید؛
  • از به‌روزبودن سیستم‌عامل و ضدویروس مطمئن شوید. در بسیاری از موارد، ضدویروس‌ها از تشخیص به‌هنگام باج‌افزارها ناتوان هستند. دلیل این موضوع گسترش کاربرد RaaS در بین باج‌افزارهای امروزی است. مفهوم RaaS یا «باج‌افزار به‌عنوان خدمت» زمانی به‌کار برده می‌شود که گروهی بستر حمله، یعنی فایل‌های مخرب و بستر ارتباطی را فراهم می‌کنند و طیف گسترده‌ای از مهاجمان با دانش پایین‌تر، با دراختیارگرفتن انواع فایل‌های جدید و سفارشی‌سازی‌شده که تا آن لحظه هیچ ضدویروسی مشاهده نکرده است، حمله می‌کنند؛
  • همواره به علائم آلودگی باج‌افزار ازقبیل تغییر رمزعبور فایل‌ها، پیغام باج‌خواهی، کاهش محسوس سرعت سیستم‌عامل و… توجه کنید و درصورت مشاهده‌ی موارد مشکوک به آلودگی، قبل از هر اقدامی از خدمات مشاوره‌ای مرکز ماهر در این زمینه استفاده کنید.
ویدئوهای دیپ فیک از کاربردهای هوش مصنوعی

تنها ۶ ماه تا ساخت ویدئوهای دیپ‌فیک کاملا واقعی فاصله داریم

به‌تازگی یکی از فعالان حوزه‌ی دیپ‌فیک، در اظهارنظری جالب مدعی شده که فاصله‌ی چندانی تا تولید ویدئوهای دیپ‌فیک کاملا واقعی باقی نمانده است.

دیپ‌فیک (Deepfake) نوعی تکنیک جدید متکی به هوش مصنوعی (AI) است که با استفاده از آن می‌توان ویدئوهایی تولید کرد که حقیقی نیستند، اما به‌سختی می‌توان آن‌ها را از ویدئوهای واقعی تمییز داد. جمعه‌ی گذشته، هائو لی، دانشیار رشته‌ی علوم کامپیوتر در دانشگاه جنوب کالیفرنیا و از فعالان حوزه‌ی دیپ‌فیک، در گفت‌و‌گو با وب‌سایت CNBC مدعی شد که تولید ویدئوهای دیپ‌فیکی که «کاملا واقعی» به‌نظر برسند، طی ۶ تا ۱۲ ماه آینده برای عموم مردم امکان‌پذیر خواهد بود.

هائولی در این رابطه می‌گوید: «در حال حاضر، در اکثر اوقات می‌توان با چشم غیرمسلح به‌ راحتی تفاوت بین ویدئوهای واقعی را با ویدئوهای ساخته‌ شده از طریق دیپ‌فیک تشخیص داد. اما حتی الان هم ویدئوهای دیپ‌فیکی وجود دارند که کاملا متقاعدکننده هستند.»

او صحبت‌هایش را این‌گونه ادامه داد: «ویدئوهای ساخته‌شده با دیپ‌فیک قرار است به‌زودی به نقطه‌ای برسند که دیگر به هیچ وجه نتوان تفاوتی بین آن‌ها و ویدئوهای واقعی قائل شد. بنابراین مجبوریم از راه‌های دیگری برای شناسایی آن‌ها استفاده کنیم.»

هائو لی مدتی پیش یک ویدئوی دیپ‌فیک را از ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، تهیه کرد تا آن را در یکی از کنفرانس‌های فناوری‌محور دانشگاه MIT به‌نمایش بگذارد. لی گفت، ویدئوی موردبحث به این منظور ساخته شده بود که میزان پیشرفت فناوری دیپ‌فیک را تا امروز به‌خوبی نشان دهد؛ ظاهرا سرعت پیشرفت دیپ‌فیک بیشتر از چیزی بوده که وی انتظارش را داشته است. هائو لی مدتی پیش در گفت‌و‌گو با رسانه‌ی MIT Technology Review گفته بود: «ویدئوهای دیپ‌فیک بی‌نقصی که تقریبا قابل‌شناسایی نباشند، تا چند سال دیگر در دسترس قرار می‌گیرند.»

این تناقض در صحبت‌های او در ابتدا عجیب به‌نظر می‌رسید، تا اینکه رسانه‌ی CNBC پیگیر این موضوع شد. خبرنگار رسانه‌ی CNBC چند روز پس از مصاحبه با هائو لی، از طریق یک ایمیل از او درخواست کرد تا درمورد زمان حدودی انتشار ویدئوهای دیپ‌فیک کاملا واقعی، شفاف‌سازی کند. ظاهرا لی در جواب گفته است که تحولات اخیر به‌خصوص انتشار اپلیکیشن چینی Zao که به‌طرز عجیبی در بین مردم محبوب شده، باعث شده است تا دوباره درمورد زمان انتشار ویدئوهای دیپ‌فیک کاملا واقعی بازبینی کند و زمان‌بندی آن را تغییر دهد.

او در ادامه‌ی ایمیلی که در جواب خبرنگار CNBC فرستاده بود، نوشت: «از برخی جهات، هم‌اکنون می‌دانیم که این کار (ساختن ویدئوهای دیپ‌فیک واقعی) را چگونه انجام دهیم. تنها چیزی که باقی مانده، تمرین کردن با داده‌های بیشتر و سپس پیاده‌سازی آن‌ها در فناوری دیپ‌فیک است.»

پیشرفت‌های چند وقت اخیر در حوزه‌ی هوش مصنوعی باعث شده‌اند تا ویدئوهای ساخته‌شده از طریق دیپ‌فیک، واقع‌گرایانه‌تر از همیشه به‌نظر برسند. اکنون به مرحله‌ای رسیده‌ایم که تشخیص ویدئوهای واقعی از ویدئوهای جعلی به کار سختی مبدل شده است. این موضوع، زنگ خطری جدی برای پخش گسترده‌ی اطلاعات جعلی در فضای وب است.

کامپیوتر کوانتومی IBM

کامپیوتر کوانتومی ۵۳ کیوبیتی IBM معرفی شد

IBM از جدیدترین محصول خود در بازار رایانش کوانتومی رونمایی کرد که با قدرت ۵۳ کیوبیت فرایندهای پردازشی را انجام می‌دهد.

IBM از یک کامپیوتر کوانتومی جدید به‌همراه مرکز رایانش کوانتومی در نیویورک رونمایی کرد. محصول جدید قدرت پردازشی بیش از دو برابر نسخه‌ی قبلی ارائه می‌کند. IBM کامپیوتر جدید خود را با قدرت پردازشی ۵۳ کیوبیت تولید کرد، در حالی که نسخه‌ی قبلی ۲۰ کیوبیت قدرت پردازشی داشت. افزایش کیوبیت در کامپیوترهای کوانتومی به‌معنای افزایش نمایی و بسیار زیاد کارایی و قدرت آن‌ها خواهد بود. درنتیجه می‌توان ادعا کرد که غول کوانتومی جدید IBM، قدرتی چندین برابر (بسیار بیشتر از دو برابر) نسبت به نسخه‌ی قبلی دارد.

کامپیوتر کوانتومی جدید IBM در میانه‌ی ماه اکتبر به بازار عرضه خواهد شد. این کامپیوتر لقب بزرگ‌ترین و قدرتمندترین کامپیوتر کوانتومی جهان را به خود اختصاص می‌دهد. IBM در محصول جدید علاوه بر افزایش کیوبیت، بهبودهای دیگر همچون طراحی بهینه‌ی پردازنده را هم اعمال کرده است. به‌علاوه قطعات الکترونیکی اختصاصی جدید با حداقل نرخ خطا در کامپیوتر کوانتومی جدید به کار رفته‌اند.

IBM قبلا اعلام کرده بود که علاقه‌ای به افزایش صرف کیوبیت در کامپیوترهای کوانتومی ندارد. به‌همین دلیل آن‌ها مفهوم و فرمولی به‌نام «حجم کوانتوم» مطرح کردند. در فرمول جدید، تعداد کیوبیت در ترکیب با نرخ خطا محاسبه می‌شود. به‌همین دلیل با درنظرگرفتن فرمول آ‌ن‌ها، تعداد بالاتر کیوبیت بدون کاهش نرخ خطا معنای خاصی نخواهد داشت. ازسوی دیگر کامپیوتر کوانتومی با نرخ خطای صفر هم کاربردی نیست. درواقع محصول بهینه باید تعداد کیوبیت بالا و نرخ خطای پایین (و نه صفر) داشته باشد. به‌علاوه هر دو فاکتور نیاز به بهینه‌سازی‌های بسیار زیاد دارند تا در سال‌های آینده بتوان انتظار نتایج کاربردی از کامپیوترهای کوانتومی داشت.

داریو گیل، مدیر تحقیقات IBM در بیانیه‌ای رسمی پیرامون کامپیوتر کوانتومی جدید گفت:

از سال ۲۰۱۶ که اولین کامپیوتر کوانتومی در فضای ابری قرار گرفت، سرعت رشد فناوری به‌صورت جهانی بسیار بالا بوده است. قرار دادن کامپیوترها در فضای ابری نیز با این هدف بود که رایانش کوانتومی از فضاهای بسته و محدود آزمایشگاهی و دسترسی برخی سازمان‌های معدود خارج شود و در دسترس ده‌‌ها هزار کاربر علاقه‌مند قرار بگیرد.

هدف مشترک این جامعه‌ی کاربری، رسیدن به مفهومی به‌نام «برتری کوانتومی» است. این مفهوم یعنی سیستم‌های کوانتومی ساخته شوند که توانایی حل مسائل واقعی روز را داشته باشند؛ مسائلی که با روش‌های کلاسیک کنونی قابل حل نیستند. ما اعتقاد داریم که با ساختن هرچه بیشتر سیستم‌های کوانتومی IBM، می‌توان به هدف مذکور دست یافت.

IBM برای برتری کوانتومی از عبارت «Quantum Advantage» استفاده می‌کند که برابر با عبارت «Quantum Supremacy» گوگل است. هر دو شرکت در تلاش هستند تا کاربردهایی فراتر از کامپیوترهای کلاسیک، برای کامپیوترهای کوانتومی پیدا کنند. درواقع آن‌ها اثبات می‌کنند که حداقل برخی وظایف رایانشی با کامپیوترها کوانتومی (نسبت به قوی‌ترین ابرکامپیوترهای جهان) سریع‌تر انجام می‌شوند.

شرکت IBM ادعا می‌کند که ۸۰ شراکت تجاری، سازمانی و آموزشی در حوزه‌ی رایانش کوانتومی دارد. همین شراکت‌ها، کارایی سیستم‌های کوانتومی شرکت را تاحدودی (حداقل برای مصارف تحقیقاتی)‌ اثبات می‌کنند. درنهایت رقابت بین غول‌های فناوری برای پیش‌گامی در صنعت راسانش کوانتومی با جدیت دنبال می‌شود. دراین‌میان شاید اولین دستاوردهای تجاری و کاربردهای واقعی بتوانند عصر جدیدی در دنیای پردازش شروع کنند.

نسل سوم پردازنده‌های تردریپر AMD

نسل سوم پردازنده‌های تردریپر AMD با ۲۴ هسته از راه می‌رسد

AMD، خبر از عرضه پردازنده‌های نسل سوم تردریپر با حداکثر ۲۴ هسته در ماه نوامبر داد و مشکلات خود را بر سر راه توزیع پردازنده‌های نسل سوم رایزن تأیید کرد.

سرانجام AMD روز جمعه تأیید کرد که نسل سوم تراشه‌های تردریپر در ماه نوامبر از راه خواهد رسید؛ اما برخلاف انتظار، نسل جدید پردازنده‌های HEDT این شرکت نه با بیشینه‌ی ۳۲ هسته (مطابق نسل قبل این محصولات)، بلکه حداکثر با ۲۴ هسته روانه‌ی بازار خواهد شد. AMD همچنین تصریح کرده است که برای برآورده‌ساختن تقاضای روز افزون پیرامون پردازنده‌های نسل سوم رایزن با مشکلاتی رو‌به‌رو شده و معرفی پرچم‌دار جدید ۱۶ هسته‌ای Ryzen 9 3950X را تا ماه نوامبر به تعویق خواهد انداخت.

 

 

AMD روز جمعه با صدور اطلاعیه‌ای گفت:

ما اکنون بر پاسخگویی به تقاضای روزافزون پیرامون پردازنده‌های نسل سوم رایزن متمرکز هستیم و قصد داریم، محصول پرچم‌دار Ryzen 9 3950X را در کنار اولین اعضای خانواده نسل سوم پردازنده‌های تردریپر در ماه نوامبر عرضه کنیم.

ما مطمئنیم که وقتی حرفه‌ای‌های دنیای سخت‌افزار به اولین پردازنده‌ی دسکتاپ ۱۶ هسته‌ای و نسل بعدی از پردازنده‌های حرفه‌ای دسکتاپ ما دسترسی پیدا کنند، تأیید خواهند کرد که این اندک انتظار بیشتر ارزش آن را داشت.
حرفه‌ای‌ها با از راه رسیدن نسل بعدی تراشه‌های تردریپر باز هم از سطوح عملکرد آن‌ها شگفت‌زده خواهند شد، پردازنده‌هایی که عرضه‌ی آن‌ها در سال ۲۰۱۷ تحسین همگان را برانگیخت.

عرضه‌ی موج دوم پردازنده‌های تردریپر و پرچم‌دار ۳۲ هسته‌ای آن‌ها ۲۹۹۰WX در سال ۲۰۱۸ نیز بار دیگر غوغا به پا کرد. اما AMD از آن زمان در مورد نسل سوم این پردازنده‌ها به نوعی سعی در انحراف افکار عمومی داشت. این شرکت در رویداد کامپیوتکس ۲۰۱۹ نوید آن را داد که محصولات تردریپر همچنان به حیات خود ادامه خواهند داد. AMD به حرفه‌ای‌ها این نوید را داد که جزئیات بیشتری از نسل آینده‌ی این پردازنده‌ها را پیش از پایان سال بشنوند. در این میان گزارش‌های موثقی از عرضه‌ی یک پردازنده ۶۴ هسته‌ای از خانواده‌ی تردریپر تا پایان امسال در فضای مجازی طنین انداخت. اکنون AMD بدون دادن اطلاعات بیشتری از این پردازنده‌ها و بسنده‌کردن به عبارت «پیشتازی با ۲۴ هسته»، عرضه‌ی آن را موکول به ماه نوامبر کرده است.
در عین‌حال رقیب دیرینه‌ی AMD، اینتل پردازنده ۱۸ هسته‌ای Core i9-7980X را عرضه کرد که با داشتن تعدادی هسته بیشتر نسبت به برخی پردازنده‌های کنونی تردریپر جایگاه بالاتری را از آن خود کرد؛ هرچند قیمت‌های بالاتری نسبت به مدل‌های AMD داشت. همچنین در آوردگاه تراشه‌های رده‌بالای دسکتاپ، اینتل پردازنده‌ی ۸ هسته‌ای Core i9-9900KS را بسیار برجسته کرده است و تبلیغ زیادی در مورد عملکرد آن می‌شود. این پردازنده رقیب مستقیمی برای تردریپر نیست، اما تراشه‌ای رده‌بالا است که شاید بتواند سهم کوچکی از بازار فروش پردازنده‌های رده بالای AMD را از وی برباید.

شرکت AMD چیزهای زیادی در مورد مشخصه‌های پردازنده‌های نسل بعد تردریپر نگفته؛ اما جامعه‌ی شیفتگان فناوری تصور می‌کند که نشانه‌هایی از این مشخصه‌ها را یافته است. برای مثال بنچمارکی از یک پردازنده ۳۲ هسته‌ای در پایگاه داده گیک بنچ رویت شد که تصور می‌شود مربوط به یکی از تراشه‌های نسل سوم تردریپر است. سرعت کلاک پایه‌ی این پردازنده ۳/۶ گیگاهرتز و بیشینه کلاک ۴/۲ گیگاهرتز است. نتایج بنچمارک جدیدی نیز اخیراً در توییتر منتشر شد که البته اکنون حذف شده است.

تصویر تبلیغاتی منتشرشده در مورد نسل جدید پردازنده‌های تردریپر، ممکن است این مضمون را در خود نهفته داشته باشد که انتظارات کنونی از مشخصه‌های این تراشه‌ها کمی اغراق‌آمیز بوده یا شاید داده‌های پایگاه گیک‌بنچ با خطا همراه بوده است. AMD در هر رویداد اولین تصویر از پردازنده نسل سوم تردریپر خود را منتشر کرده که به نظر می‌رسد در نقطه‌ی اوج داستان پیشرفت‌های این شرکت قرار گرفته و دوباره این روند تکرار شده؛ اما این بار به پیشتازی یک تراشه ۲۴ هسته‌ای اشاره شده است.

مشکلات عرضه پردازنده‌های رایزن به قوت خود باقی است. در همین حال AMD مشکلاتی پایدار را بر سر راه عرضه‌ی تراشه‌های نسل سوم رایزن تجربه می‌کند که از زمان شروع عرضه Ryzen 9 3900X در ماه ژوئیه اوج بیشتری گرفته است. اگرچه AMD عرضه‌ی اولیه‌ی این قطعه‌ی سخت‌افزاری را آغاز کرد، تنها چند هفته بعد موجودی پرچم‌دار رایزن ۳۰۰۰ در خرده‌فروشی‌های عمده به اتمام رسید و دیگر تراشه‌های نسل سوم رایزن درسایت ایبی نیز آرام‌آرام ناپدید شدند. اکنون برخی از سایت‌های اعلام موجودی گزارش می‌کنند که تراشه ۳۹۰۰X از ۱۵ اوت در سبد فروش محصولات فروشگاه‌های بزرگ قرار گرفته و نگاهی به محتوای سایت آمازون و Newegg این گفته را تأیید می‌کند. ضمناً فروش این پردازنده‌ها در سایت ebay نیز دوباره اوج گرفته است.

از دیگر سو، AMD پیش از این وعده عرضه‌ی پرچم‌دار جدید خود Ryzen 9 3950X را در ماه سپتامبر داده است. AMD این پردازنده ۱۶ هسته‌ای را نخست در رویداد E3 معرفی کرد و نوید یک برچسب قیمت ۷۵۰ دلاری را در مورد آن داد. با صدور اطلاعیه‌ی جدید این شرکت، مصرف‌کنندگان باید اندکی بیشتر در انتظار پرچم‌دار جدید رایزن بمانند و AMD این نوید را به مشتریان خود داده که این شکیبایی ارزش خود را خواهد داشت.

سواستفاده هکرها از پروتکل WSD

هکرها با سوءاستفاده از پروتکل WSD حملات DDoS را تقویت می‌کنند

هکرها به روشی جدید برای تقویت حملات DDoS با بهره‌گیری از پروتکل WSD دست‌ یافته‌اند که حملات را تا صدها برابر تقویت می‌کند.

با سوءاستفاده از ابزاری که به‌طور نامناسب درحدود یک‌ میلیون دستگاه متصل به شبکه مانند دوربین‌ها و ضبط‌ کننده‌های دیجیتال ویدئویی (DVR) و سایر دستگاه‌های اینترنت اشیاء تعبیه شده، هکرها به روشی جدید برای تشدید تأثیرات حملات محروم‌سازی از سرویس (denial-of-service) دست‌ یافته‌اند.

این روش جدید از پروتکل WS-Discovery) WSD) بهره می‌گیرد که تعداد زیادی از دستگاه‌های متصل به شبکه برای اتصال خودکار به یکدیگر استفاده می‌کنند. پروتکل WSD به دستگاه‌ها امکان ارسال بسته‌های پروتکل دیتاگرام کاربر (UDP) را ازطریق پورت ۳۷۰۲ برای توصیف ویژگی‌ها و نیازمندی‌های این دستگاه‌ها می‌دهد.

دستگاه‌هایی که این بسته‌ها را دریافت می‌کنند، می‌توانند پاسخ‌هایی ده تا صدها برابر بزرگ‌تر ارسال کنند و هکرها از همین ویژگی برای تقویت حملات DDoS بهره می‌برند. چند هفته پیش، حمله‌ای عظیم DDoS به ویکی‌پدیا صورت گرفت که به از دسترس خارج‌شدن چندساعته این سایت در اروپا و خاورمیانه منجر شد. همچنین، حمله‌‌ی عظیم دیگری به پیام‌ رسان معروف تلگرام همراه‌ با اعتراض‌های اخیر هنگ کنگ صورت گرفته‌ است.

حمله‌ی مذکور دسترسی ۲۰۰ میلیون کاربر این پیام‌ رسان در آمریکا و برخی دیگر از کشورهای جهان را مختل کرده؛ اما امنیت داده‌های کاربران تضمین شده‌ است.

سال گذشته به‌نظر می‌آمد حملات DDoS رو به افول‌اند؛ اما تحقیق جدید لابراتوار کاسپرسکی نشان‌دهنده‌ی این است که تعداد این حملات به‌طور چشمگیری در فصل اول ۲۰۱۹ افزایش یافته‌ است. این نتایج برای بسیاری از متخصصان امنیتی بسیار عجیب بود؛ زیرا به‌ زعم آن‌ها توجه مجرمان سایبری به‌سوی حملات دیگری مانند کریپتوماینینگ معطوف شده‌ است.

کاسپرسکی می‌گوید:

بازار حملات DDoS در حال تغییر است و سرویس‌های جدید DDoS با آن‌هایی جایگزین شده‌اند که مؤسسه‌های قضایی تعطیل کرده‌اند. به‌محض اینکه سازمانی اقدامات امنیتی پایه‌ی خود را لحاظ می‌کند، مهاجمان همان‌ها را با حملات طولانی هدف قرار می‌دهند. دشوار است بگوییم تعداد حملات DDoS در حال افزایش است؛ اما پیچیدگی این حملات به‌‌یقین رو به ازدیاد است. ما به سازمان‌ها و شرکت‌ها پیشنهاد می‌کنیم خود را کاملا آماده مقابله با این حملات کنند تا از حملات پیچیده DDoS نجات یابند.

با توجه به دستگاه، پاسخ می‌تواند ۷ تا ۱۵۳ برابر با WSD تقویت شود و همین موضوع این روش را به یکی از مؤثرترین روش‌های هکرها برای تقویت حملات DDoS تبدیل کرده است که می‌تواند کسب‌وکارها و مصرف‌کنندگان را فلج کند.

 

حملات تقویت‌شده‌ی DDoS

محققان آکامای اخیرا در حال بررسی حملات مبتنی‌بر WSD صورت‌پذیرفته در یکی از شرکت‌های فعال حوزه گیمینگ بوده‌اند. این حملات DDoS که با WSD تقویت شده‌ بودند، در اوج خود ۳۵ گیگابایت‌برثانیه ترافیک تولید کردند. البته این حمله حتی نزدیک به رقم ۹۹۰ گیگابیت‌ بر ثانیه‌ای نیست که در حمله DDoS در سال ۲۰۱۶ به‌کمک دوربین‌های امنیتی انجام شده بود. بااین‌حال، گسترش روزافزون استفاده از این روش و حدود ۸۰۲ هزار دستگاهی که می‌توانند درزمینه‌ی این حملات سوءاستفاده شوند، از دلایل اصلی نگرانی متخصصان امنیتی درباره‌ی این روش جدید است.

جاناتان رسپتو، از متخصصان امنیتی آکامای، درباره‌ی خطر بزرگ WSD و چگونگی آماده‌سازی شرکت‌ها درمقابل موج جدید حملات آینده DDoS می‌گوید:

WSD خطری بزرگ در اینترنت است که می‌تواند با کمک دوربین‌های مداربسته و ضبط‌کننده‌های دیجیتال ویدئو پهنای باند درخور توجهی تولید کند. باردیگر شاهد آن هستیم که امنیت فدای راحتی شده‌ است. تولیدکنندگان می‌تواند گستره‌ی پروتکل UDP از پورت ۳۷۰۲ را به فضای IP محدود کنند. تنها لازم است ۱۰ تا ۱۵ سال منتظر باشیم تا عمر دستگاه‌های قدیمی به‌پایان برسد و دستگاه‌های جدید با امنیت تقویت‌شده وارد بازار شوند. هر شخصی قربانی احتمالی حملات WSD است و سازمان‌ها باید آماده‌ی مقابله با ترافیک فراوان ناشی از این حملات DDoS باشند.

شبیه سازی مغز

طراحی دستگاهی که مانند مغز انسان خاطرات را فراموش می‌کند

پژوهشگران کشور روسیه، ممریستور مرتبه دومی را طراحی کرده‌اند که با تقلید از سیناپس‌های موجود در مغز می‌تواند اطلاعات را فراموش کند.

مغز انسان پیشرفته‌ترین ماشین محاسباتی است، بنابراین جای تعجبی ندارد که پژوهشگران مشتاق آزمایش و تقلید از آن هستند. در این راستا، پژوهشی جدید گامی جالب برداشته‌اند: دستگاهی که می‌تواند درست مانند مغز انسان خاطرات را فراموش کند.

دستگاه مذکور، یک ممریستور (ترکیبی از حافظه و مقاومت) مرتبه‌ی دوم نامیده می‌شود. طرح هوشمندانه‌ی این دستگاه، از سیناپس‌های موجود در مغز انسان به‌گونه‌ای تقلید می‌کند که اطلاعات را به‌خاطر می‌آورد؛ ولی درصورتی که این اطلاعات به‌مدت طولانی مورد استفاده قرار نگیرند، به‌تدریج محو خواهند شد.

درحال حاضر، ممریستور کاربردهای عملی زیادی ندارد، اما درنهایت می‌تواند به دانشمندان کمک کند نوروکامپیوترهایی را بسازند که برخی از کارکردهای مغز را داشته باشند. در یک نوروکامپیوتر آنالوگ، اجزای الکترونیکی موجود روی تراشه (مثلا ممریستور) می‌تواند نقش نورون‌ها و سیناپس‌ها را داشته باشد. این امر هم می‌تواند مقدار انرژی مورد نیاز کامپیوتر را کاهش دهد و هم موجب افزایش سرعت محاسبات شود.

در حال حاضر، نوروکامپیوترهای آنالوگ فرضی هستند؛ زیرا این موضوع باید مورد بررسی قرار گیرد که الکترونیک چگونه می‌تواند از انعطاف‌پذیری سیناپسی موجود در مغز انسان تقلید کند. در مغز، سیناپس‌های فعال طی زمان تقویت می‌شوند و سیناپس‌های غیرفعال به‌تدریج ضعیف‌تر می‌شوند. دانشمندان تصور می‌کنند که به‌همین دلیل است که ما برخی از خاطرات را حفظ می‌کنیم و برخی دیگر فراموش می‌شوند.

در تلاش‌های پیشین به‌منظور ساخت ممریستورها، از پل‌های رسانای نانویی استفاده می‌شد که طی زمان پوسیده می‌شدند؛ به‌همان روشی که خاطرات ممکن است در ذهن ما از بین بروند. آناستازیا چوپریک، از موسسه‌ی فیزیک و فناوری مسکو (MIPT) می‌گوید:

مشکل راه‌حل (ممریستورهای مرتبه اول) مذکور این است که رفتار دستگاه طی زمان تغییر پیدا می‌کند و دستگاه پس از گذشت مدت زمان طولانی درهم می‌شکند. مکانیسمی که ما آن را برای شبیه‌سازی انعطاف‌پذیری سیناپسی به کار بردیم، از استحکام بیشتری برخوردار است. این سیستم پس از ۱۰۰ میلیارد بار تغییر وضعیت همچنان به‌طور نرمال کار می‌کرد بنابراین ما آزمایش استقامت را متوقف کردیم.

پژوهشگران در این مورد، به‌جای پل‌های نانویی از یک ماده‌ی فروالکتریک به نام اکسید هافنیم با یک قطبیت الکتریکی استفاده کردند که در پاسخ به یک میدان الکتریکی خارجی تغییر پیدا می‌کند. این بدان معناست که وضیعت‌های مقاومت بالا و پایین را می‌توان با پالس‌های الکتریکی تنظیم کرد.

چیزی که باعث می‌شود اکسید هافنیم برای این کار مناسب باشد، آن است که ماده درحال حاضر به‌وسیله‌ی شرکت‌هایی مانند اینتل برای ساخت ریزتراشه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. بر این‌ اساس، هنگام ارائه‌ی نوروکامپیوترهای آنالوگ، معرفی ممریستورها آسان‌تر و ارزان‌تر خواهد بود. چوپریک می‌گوید:

اصلی‌ترین چالش رو‌درروی ما، یافتن ضخامت مناسب لایه‌ی فروالکتریک بود. ثابت شد که ضخامت ۴ نانومتر مناسب است. اگر لایه یک نانومتر نازک‌تر شود، ویژگی‌های فروالکتریک آن از بین می‌روند و لایه‌ی ضخیم‌تر نیز مانعی سر راه جریان الکترون‌ها خواهد بود.

فراموشی واقعی ازطریق نقایصی که توسعه‌ی ریزپردازنده‌های مبتنی بر هافنیم را دشوار می‌سازد، عملی می‌شود (نقایصی در خط اتصال بین سیلیکون و اکسید هافنیم). همین نقص‌ها موجب می‌شود که رسانایی ممریستور طی زمان و به‌مرور از بین برود. این شروعی امیدوارکننده است اما هنوز مسیر طولانی پیش‌رو قرار دارد: برای مثال سلول‌های حافظه باید قابل اطمینان‌تر از چیزی که در حال حاضر هستند، باشند. همچنین پژوهشگران می‌خواهند این موضوع را بررسی کنند که چگونه دستگاه جدید آن‌ها می‌تواند با الکترونیک انعطاف‌پذیر تلفیق شود. ویتالی میخف، فیزیکدان MIPT می‌گوید:

ما قصد داریم که تعامل بین مکانیسم‌های مختلف تغییر مقاومت در ممریستور را مورد بررسی قرار دهیم. به‌نظر می‌رسد که اثر فروالکتریک تنها اثر موجود نباشد. برای بهبود بیشتر دستگاه، ما باید بتوانیم بین این مکانیسم‌ها تمایز قائل شویم و ترکیب آن‌ها با هم را یاد بگیریم.

فناوری رباتیک هوش مصنوعی

ریزماشین‌ها؛ اتفاق بزرگ بعدی دنیای فناوری، بسیار کوچک است

اگر فکر می‌کنید ربات‌هایی به اندازه‌ی سگ یا انسان خیلی هیجان‌انگیز هستند، علم به سرعت درحال پیشرفت میکرو-رباتیک با ساخت ریز ربات‌ها چیز دیگری می‌گوید. هیجان‌انگیزترین ربات‌ها حتی به سختی دیده می‌شوند.

نیم قرن پس از جمله‌ی ماندگار «جهشی بزرگ برای بشریت» از نیل‌آرمسترانگ، ظاهراً مقیاس جهش‌های بزرگ بشر بسیار کوچک شده است. بله، هنوز هم نسبت به چیزهای بزرگی مثل آسمان‌خراش‌ها و راکت‌های جاذبه‌گریز هیجان داریم، با اینحال بسیاری از جهش‌های بزرگمان نسبت به سال قبلشان به طرزی باور نکردنی در ابعاد بسیار کوچکی اتفاق می‌افتند. نسل جدید تجهیزات قابل حمل مثل لپ‌تاپ و گوشی و ساعت‌های هوشمند صرفاً میلی‌مترهای ناچیزی از ضخامت قبلی‌ها کم می‌کنند تا کمی کوچک‌تر و قابل‌حمل‌تر از قبل‌شان بشوند. فناوری کریسپر CRISPER/cas9 به محققین اجازه می‌دهد در ابعاد یک ژن دست به ویرایش بزنند که بالقوه می‌تواند بیماری‌ها را ریشه‌کن کند. و فرایندهای نوین در مقیاس نانومتر، تراشه‌سازان را قادر می‌سازد ترانزیستورهای بیشتر و بیشتری در مدارهای داخلی جای بدهند و هر  ۱۲ الی ۱۸ ماه قدرت پردازش را دوبرابر بکنند.

دنیای رباتیک هم از این قاعده مستثنی نیست. خیال می‌کنید ربات‌هایی مثل ربات سگ‌نمای Spot و انسان‌نمای Atlas از شرکت بوستون داینامیکس، چون بیشتر از سایرین دیده می‌شوند، پس بالای قله‌ی نوآوری هم قرار دارند؟ خیلی عجله نکنید!  آنسوی کوچک‌تر این طیف، شاید پیشرفت‌ها خیلی به چشم نیایند، اما با ابعادی که دارند بسیار هیجان‌انگیزتر هستند.

به دنیای ریز-ربات‌ها در ابعاد میکرو خوش آمدید. دسته‌بندی خاصی از علم رباتیک که هرچند از خواهر و برادرهای بزرگِ آهنی‌شان کمتر نظر مردم را جلب و نگاه‌ها را برمی‌گرداند، اما هر ذره‌شان به همان اندازه متحول کننده است. این ریز ربات‌ها کاربردهای گسترده‌ای، از انجام شاهکارهای جراحی در مقیاس میکرو و نانو گرفته تا جستجوی دیگر سیارات دارند.

 

 

استفاده از ریز ربات‌ها در روش‌های درمانی غیرتهاجمی یا کمتر تهاجمی

وقتی مردم از ریز ربات‌ها حرف می‌زنند بیشتر از ضمیر جمع استفاده می‌کنند. شاید تصورمان چندین ربات با سایز بزرگ باشد که باهم کار می‌کنند. اما کار گروهی چنین ربات‌هایی محدود به چند کارکرد خاص خواهد بود. همچون ترانه‌ی «بلوار رویاهای برباد» از Green Day، ربات‌هایی در مقیاس بزرگ هم صرفاً برای تنها راه‌رفتن (یا غلطیدن و خزیدن) ساخته شده‌اند. درست خلاف آنچه در سوی کوچکتر این طیف شاهد هستیم. دی‌جیو‌کیم، دانشجوی Phd از دانشگاه جورجیا که درباره ریز ربات‌ها تحقیق می‌کند می‌گوید:

ربات‌های معمولی باید خیلی پیچیده باشند تا بتوانند به‌تنهایی کارهای پییچیده‌ای بکنند. در حالیکه ریز ربات‌ها می‌توانند جایگزین بسیار ارزان‌تر و ساده‌تری باشند. بجای اتکا به یک ربات برای اجرای کارهای پیچیده‌ی خاص، می‌توان از گروه بزرگی از ریزربات‌ها استفاده کرد که در همکاری با هم و به روش‌های گوناگون کارهای مختلفی بکنند.

ربات‌هایی که کیم روی آن‌ها کار می‌کرده فقط چند میلی‌متر طول دارند و به اندازه‌ی یک مورچه هستند. البته گروه او امیدوار است در آینده کوچکتر از این هم بشوند. آن‌ها اسمشان را فِرچه‌بات‌ (Bristle-bot) گذاشته‌اند. مخلوقات چاپ سه‌بعدی که روی چهار یا شش پای فِرچه مانند حرکت می‌کنند. حرکتشان از ریز لرزه‌هایی است که علتش محرک پیزوالکتریک (piezoelectric) ساخته شده از «تیتانات زیرکونات سرب» است که بر پشتشان سوار شده است.

 

چطور از آن‌ها استفاده خواهیم کرد؟

کیم، اینطور ادامه می‌دهد:

از نظر من بهترین کارکرد در دنیای حقیقی برای فرچه‌بات‌ها، استفاده از آن‌ها برای بررسی مکان‌هایی است که انسان یا ربات‌های عادی نمی‌توانند به آن دسترسی داشته باشند. مثل شکاف یا تَرک‌های موجود در زیرساخت‌های عظیم و ماشین‌آلات پیچیده. فرچه‌بات‌ها می‌توانند با تقلید رفتار حشراتی که دنبال غذا هستند، در بازگشت خوراک اطلاعاتی مورد نظرمان را تهیه کنند.

هرچند متین‌سیتی معتقد است که علم پزشکی بیشترین زمینه‌ی مصرف این ریز ربات‌ها خواهد بود:

معتقدم بیشترین تأثیر علمی و اجتماعی ریز ربات‌های متحرک در بخش مراقبت‌های پزشکی خواهد بود. جایی که ریز ربات‌های کنترل از راه دور می‌توانند وارد مناطقی از بدن انسان بشوند که قبلا غیرقابل دستیابی یا حداقل بسیار سخت بودند. بنابراین می‌توانند در بسیاری از روش‌های درمان غیرتهاجمی/کمتر تهاجمی کوتاه و درازمدت استفاده شوند. گروه من تمرکزشان را بر استفاده از ریز ربات‌ها در عملیات پزشکی گوناگون همچون درمان هدفمند سرطان، باز کردن رگها، ازبین‌بردن لخته‌ها و ریزجراحی‌ها گذاشته‌اند.