وان درایو مایکروسافت

مایکروسافت صندوقچه فرا-امن و غیرقابل اشتراک‌گذاری به فضای ابری وان درایو اضافه کرد

/0 دیدگاه/در /توسط

مایکروسافت با اضافه‌کردن یک صندوقچه‌ی شخصی بسیار امن به فضای ابری وان درایو ، با تشخیص هویت دو مرحله‌ای از اسناد حساس کاربران محافظت بیشتری می‌کند.

مایکروسافت از ویژگی امنیتی جدیدی در فضای ابری OneDrive رونمایی کرد که نامش را صندوقچه‌ی شخصی فرا-امن گذاشته است و به‌صورت رایگان قابل استفاده برای تمامی کاربران است. این قابلیت که ابتدا در ماه ژوئن امسال معرفی شده بود، درواقع پوشه‌ای ویژه در فضای حساب کاربری وان‌درایو است که کاربر می‌تواند اسناد و فایل‌های حساس را در آن ذخیره کند. این پوشه به قابلیت احراز هویت دو مرحله‌ای مجهز است که می‌تواند شامل اثر انگشت، اسکن چهره، پین کد اضافی یا کد امن ارسالی از طریق ایمیل و پیامک باشد.

مایکروسافت از چندین جنبه‌ی مختلف تلاش کرده تا این اسناد کاملا امن باقی بمانند؛ برای مثال، فایل‌های ذخیره‌شده در این پوشه امکان سینک و ذخیره‌شدن در دیوایس کاربر را ندارد، مگر با دستگاهی مبتنی بر ویندوز ۱۰ که از سیستم رمزگذاری‌شده‌ی Bitlocker استفاده می‌کند. علاوه بر آن، امکان به اشتراک‌گذاری آیتم‌های داخل این پوشه نیز ممکن نیست و حتی درصورتی که گذرواژه‌ی وان‌درایو را به دلایلی در اختیار کسی گذاشته باشید، امکان بررسی اسناد این پوشه را نخواهد داشت. همچنین این پوشه پس از مدت زمانی مشخص از عدم فعالیت، به‌صورت خودکار، مجددا صندوقچه‌ی شخصی را قفل می‌کند تا از احتمال دسترسی غیرمجاز جلوگیری شود.

قابلیت مهم  و جالب دیگر این صندوقچه‌ برای کاربرانی است که از گوشی همراه استفاده می‌کنند. زیرا امکان ذخیره‌ی مستقیم تصاویر ثبت‌شده یا اسکن‌شده توسط دوربین در این پوشه امکان‌پذیر شده است. این ویژگی از ذخیره عکس و اسکن‌های شخصی حساس در گوشی جلوگیری می‌کند که بسیار مفید و کاربردی خواهد بود. هرچند صندوقچه‌ی شخصی فرا امن برای تمای کاربران رایگان است، اما کاربران نسخه‌ی رایگان و نسخه‌ی صد گیگابایتی بدون آفیس ۳۶۵، محدود به ذخیره‌ی سه فایل درون این صندوقچه هستند. دیگر کاربران چنین محدودیتی ندارند و می‌توانند تمام فضای وان درایو را به این صندوقچه‌ی امن اختصاص بدهند.

مایکروسافت علاوه بر صندوقچه‌ی فرا امن، ویژگی‌های جدید دیگری به فضای ابری وان درایو افزوده است؛ مثل گزینه‌ی پشتیبان‌گیری جدید که از تمام فایل‌های موجود بر صفحه‌ی دسکتاپ (پوشه دسکتاپ) و پوشه‌ی اسناد و تصاویر ویندوز به‌صورت خودکار و در پارت‌هایی تا سقف ۲۰۰ گیگابایت بکاپ تهیه می‌کند. گزینه‌‌ی تم تاریک (Dark Mode) نیز به اپلیکیشن وان درایو برای کاربران iOS اضافه شده است.

کنترلرهای شبکه اینتل آشنایی با قطعات الکترونیک

نسل جدید کنترلرهای تراشه اینتل با پهنای باند ۲/۵ گیگابیت

/0 دیدگاه/در /توسط

اینتل به‌زودی تراشه جدید کنترلر شبکه LAN با پهنای باند ۲/۵ گیگابیت را معرفی می‌کند و یک تغییر بزرگ در این زمینه ایجاد خواهد کرد.

احتمالا نام Intel i219-V را بارها شنیده‌اید؛ کنترلر ۱ گیگابیتی تولید اینتل که در مادربردهای بسیاری ایفای نقش کرده است. این کنترلر از تراشه‌های ارزان‌قیمت و میان‌رده‌ی اینتل بوده که استفاده از آن برای سازندگان مادربرد به‌صرفه بوده است.

بسیاری از مادربردهای حرفه‌ای و گران‌قیمت، امروزه با چند کنترلر LAN عرضه می‌شوند؛ در بین آن‌ها می‌توانید شاهد کنترلرهای ۲/۵، ۵ و حتی ۱۰ گیگابیتی باشید. اینتل که از قافله عقب مانده و زیر باد انتقاد در زمینه‌ی معرفی یک کنترلر شبکه میان قیمت با پهنای باند بیشتر بود، اقدام به طراحی کنترلرهایی جدید کرده است. این محصول به‌صورت رسمی معرفی نشده ولی منابع معتبر اقدام به انتشار مشخصات و اسامی آن کرده‌اند.

با توجه به داده‌های اخیر که به نظر درست می‌رسند، کنترلرهای جدید اینتل با اسامی I225-LM/I225-V معرفی شده‌اند و دارای پهنای باند ۲/۵ گیگابیت در ثانیه هستند. این کنترلرها جایگزین تراشه‌هایی مانند i219-V شده و می‌توان گفت که ارتقاء بزرگی برای بسیاری از مادربردها خواهند بود. شاید در این شرایط شرکت‌های سازنده با عبور از تراشه‌های شرکت‌هایی مانند Aquantia و Realtek، به استفاده از کنترلرهای جدید اینتل روی آورند.

مادربردهای جدید، مبتنی بر تراشه X299X برای پشتیبانی از پردازنده‌های آتی Intel Core X در راه هستند؛ حتی گیگابایت در روزهای اخیر به‌طور رسمی اقدام به معرفی سه مادربرد جدید خود با این تراشه کرده است. در نتیجه معرفی کنترلرهای ۲/۵ گیگابیتی اینتل در بردهای جدید، بسیار منطقی به نظر می‌رسد. تراشه‌های ارزان‌ قیمت I225-LM/I225-V مانند نسخه‌های فعلی از گذرگاه PCI-E درون تراشه برای ارتباط با سیستم استفاده خواهند کرد.

باتری قابل‌ شارژ لیتیوم‌کربن

عملکرد اولین باتری قابل‌ شارژ لیتیوم‌کربن هفت‌برابر بهتر از نمونه لیتیوم‌یونی است

/0 دیدگاه/در /توسط

دانشمندان موفق شدند اولین نمونه‌ی باتری لیتیوم‌کربن را با قابلیت شارژ مجدد بسازند که بازده آن از باتری‌های لیتیوم‌یونی هفت‌برابر بهتر است.

باتری‌های لیتیوم‌دی‌‌اکسیدکربن سیستم‌های جالبی برای ذخیره‌سازی انرژی محسوب می‌شوند که چگالی انرژی بسیار زیادی دارند و درواقع، چگالی آن‌ها بیش از هفت‌برابر باتری‌های لیتیوم‌یونی موجود است. البته تاکنون دانشمندان نتوانسته‌اند نمونه‌ی اولیه‌ی کاملا قابل‌شارژی از این نوع باتری‌ها تولید کنند و تا‌ به‌ امروز، تنها ظرفیت فراوان ذخیره‌ی انرژی آن‌ها اثبات شده بود.

محققان دانشگاه ایلی‌نوی شیکاگو اولین‌ بار موفق شدند باتری‌های لیتیوم‌کربن را بسازند که ساختاری کاملا قابل‌ شارژ دارند. آن‌ها نمونه‌ی اولیه‌ی باتری لیتیوم‌کربن را تولید کردند که تا ۵۰۰ چرخه‌ی شارژ و دشارژ متوالی را متحمل شد. نتایج تحقیق اخیر به‌صورت مقاله‌ای در Advanced Materials منتشر شد.

امین صالحی‌خوجین، دانشمند ایرانی و استادیار مهندسی مکانیک و صنایع در دانشکده‌ی مهندسی دانشگاه ایلی‌نوی شیکاگو، درباره‌ی دستاورد جدید می‌گوید:

باتری‌های لیتیوم‌کربن از سال‌ها پیش توجه بسیاری را به خود جلب کرده‌اند. البته ازلحاظ عملی، تاکنون هیچ دستاوردی در ساخت نمونه‌ای کاربردی محقق نشده بود.

وقتی باتری لیتیوم‌کربن شارژ خود را از دست می‌دهد، لیتیوم کربنات و کربن تولید می‌کند. لیتیوم کربنات در چرخه‌ی شارژ بازیافت می‌شود؛ اما کربن در کاتالیزور انبار خواهد شد که درنهایت، به پایان عمر باتری می‌انجامد. علی‌رضا احمدی‌پریدری، دانشجوی دانشکده‌ی مهندسی دانشگاه ایلی‌نوی و نویسنده‌ی اول مقاله‌ی اخیر دراین‌باره می‌گوید:

جمع‌شدن کربن، نه‌ تنها بخش‌های فعال کاتالیزور را مسدود می‌کند؛ بلکه تجزیه‌ی الکترولیت را هم در وضعیت شارژ به‌ همراه خواهد داشت.

صالحی و همکارانش از مواد جدیدی در باتری دی‌اکسیدکربنی خود استفاده کردند تا لیتیوم کربتات و کربن به‌صورت هم‌ زمان و با بازدهی درخور توجه بازیافت شود. آن‌ها از مولیبدن دی‌سولفید به‌عنوان کاتالیزور کاتدی بهره بردند که در ترکیب با الکترولیت هیبریدی، کربن را در فرایند چرخش وارد می‌کند. ترکیب مواد جدید در آزمایش گروه محققان به‌جای چند ماده‌ی مجزا، از ماده‌ای کامپوزیتی استفاده می‌کند که فرایند بازیافت را هم با بازدهی بیشتر ممکن خواهد ساخت.

صالحی درادامه درباره‌ی ترکیب مواد جدید می‌گوید:

ترکیب مواد منحصربه‌فرد ما امکان ساخت اولین باتری لیتیوم‌کربن خنثی از کربن را فراهم می‌کند. باتری جدید بازدهی و طول عمر بسیار زیادی دارد و امکان استفاده در سیستم‌های ذخیره‌ی انرژی پیشرفته را خواهد داشت.

بخشی از تحقیق اخیر درباره‌ی باتری‌های لیتیوم‌کربن را وزارت انرژی آمریکا پشتیبانی می‌کند. در این وزارتخانه، دفتری اختصاصی برای انرژی‌های تجدیدپذیر و افزایش بازدهی انرژی فعالیت می‌کند. به‌علاوه، بنیاد ملی علوم آمریکا هم بخشی از کمک‌هزینه‌ی تحقیقات را متقبل شد.

قطعا تا تجاری‌ شدن دستاوردهای دانشمندان در حوزه‌ی ساخت باتری‌های لیتیوم‌کربن زمان زیادی باقی مانده است. همچنین، هنوز نمی‌دانیم آیا می‌توان از محصولات نهایی در کاربردهای مخصوص مصرف‌کننده استفاده کرد یا خیر. به‌هرحال صرف‌نظر از آینده‌ی کوتاه‌مدت و بلندمدت، هرگونه پیشرفت در صنعت ساخت باتری می‌تواند امید به پیشرفت‌های کاربردی‌تر را در این حوزه افزایش دهد؛ حوزه‌ای که به گواه بسیاری از کارشناسان، با سرعت پیشرفت بخش‌های دیگر دنیای فناوری هماهنگ نبوده است.

 

باتری تاشو برای گوشی‌های هوشمند

دانشمندان موفق شدند باتری تاشدنی بسازند

/0 دیدگاه/در /توسط
دانشمندان باتری جدیدی ساخته‌اند که به‌راحتی و در هر جهتی می‌تواند خم شود و کش بیاید.

باتری تاشو جدیدی با قابلیت کشش و پیچش معرفی شده‌ است. این باتری کلید ساخت گوشی‌های هوشمند تاشدنی و نمایشگرها و گوشی‌های رول‌شدنی نازک‌تر در آینده است.

باتری جدید را مارکوس نیدربرگر، پروفسور مواد چندکاربرده در دانشگاه فنی ETH زوریخ در سوییس، ساخته است که از نوع جدیدی از مواد استفاده می‌کند که شی چن، دانشجوی دکتری دانشگاه ETH، اختراع کرده‌ است. شی چن مقاله‌ای درباره این اختراع در سپتامبر ۲۰۱۹ در مجله Advanced Materials منتشر کرده‌ است.

با توجه به مقاله‌ی چن، جمع‌کنندگان آنود و کاتود از کربن خم‌شدنی ساخته شده است که قابلیت رسانایی الکتریکی دارد. درون این سطوح، لایه‌ای میکروسکوپی از پوسته‌های نقره وجود دارد که مانند کاشی درکنارهم چیده شده‌اند. وقتی این باتری کشیده یا خم می‌شود، این پوسته‌ها همچنان ارتباط با یکدیگر را حفظ می‌کنند. حتی اگر ارتباط این پوسته‌ها از بین رود، لایه‌ی کربن قطع‌نشدن جریان انرژی در باتری را تضمین می‌کند. البته به‌گفته‌ی دانشمندان، این لایه‌ی کربن از نقره رسانای ضعیف‌تری است.

آنود و کاتود از وانادیوم اکسید و لیتیوم منگنز ساخته شده‌اند. در میان این دو، ساختار چارچوب‌مانند خم‌شدنی‌ای وجود دارد که با ژل الکترولیت پر شده‌ است. این هیدروژل متشکل از آب و نمک لیتیوم است.

 

 

کاربردهای آتی

دانشمندان می‌گویند این باتری هنوز آماده‌ی تولید انبوه نیست؛ زیرا باید چسبنده‌ی قدرتمندی برای نگه‌داشتن لایه‌های متعدد این باتری برای زمانی طولانی پیدا شود. با اینکه الکترولیت این باتری سمّی و اشتعال‌پذیر نیست، قطعا درز آب و نمک از باتری به درون گوشی چندان جالب نیست.

به‌محض حل‌شدن معضل مذکور، کاربردهای این باتری کاملا واضح می‌شود. اگر باتری‌ای داشته باشید که بتواند در هر جهتی خم و تا شود، بسیاری از محدودیت‌های فیزیکی حال حاضر گوشی‌های هوشمند از میان می‌رود.

گلکسی فولدی را تصور کنید که سطحی کاملا خم‌شدنی باشد، نه فقط دو سطح سخت که از وسط تا می‌شوند یا تبلتی تاشو را تصور کنید که درون جیبتان جا می‌شود. کاربردهای این باتری‌ها از این‌ بسیار فراتر می‌رود و می‌تواند تحولات بسیاری در پوشیدنی‌ها به‌وجود آورد. ژاکت‌هایی را فرض کنید که با کمک این باتری‌ها بتوانند شما را در سرتاسر زمستان گرم نگه دارند یا شکل‌های جدید عینک‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده را با این باتری‌های جدید تصور کنید.

ناگفته نماند شی شن به چین بازگشته تا در صنایع باتری‌سازی کار کند. با توجه به این نکته، چندان دور از انتظار نیست که ۵ تا ۱۰ سال آینده، این باتری‌ها کاملا صنعتی شده باشند و در بسیاری از محصولات استفاده شوند.

ویدئوهای دیپ فیک از کاربردهای هوش مصنوعی

تنها ۶ ماه تا ساخت ویدئوهای دیپ‌فیک کاملا واقعی فاصله داریم

/0 دیدگاه/در /توسط

به‌تازگی یکی از فعالان حوزه‌ی دیپ‌فیک، در اظهارنظری جالب مدعی شده که فاصله‌ی چندانی تا تولید ویدئوهای دیپ‌فیک کاملا واقعی باقی نمانده است.

دیپ‌فیک (Deepfake) نوعی تکنیک جدید متکی به هوش مصنوعی (AI) است که با استفاده از آن می‌توان ویدئوهایی تولید کرد که حقیقی نیستند، اما به‌سختی می‌توان آن‌ها را از ویدئوهای واقعی تمییز داد. جمعه‌ی گذشته، هائو لی، دانشیار رشته‌ی علوم کامپیوتر در دانشگاه جنوب کالیفرنیا و از فعالان حوزه‌ی دیپ‌فیک، در گفت‌و‌گو با وب‌سایت CNBC مدعی شد که تولید ویدئوهای دیپ‌فیکی که «کاملا واقعی» به‌نظر برسند، طی ۶ تا ۱۲ ماه آینده برای عموم مردم امکان‌پذیر خواهد بود.

هائولی در این رابطه می‌گوید: «در حال حاضر، در اکثر اوقات می‌توان با چشم غیرمسلح به‌ راحتی تفاوت بین ویدئوهای واقعی را با ویدئوهای ساخته‌ شده از طریق دیپ‌فیک تشخیص داد. اما حتی الان هم ویدئوهای دیپ‌فیکی وجود دارند که کاملا متقاعدکننده هستند.»

او صحبت‌هایش را این‌گونه ادامه داد: «ویدئوهای ساخته‌شده با دیپ‌فیک قرار است به‌زودی به نقطه‌ای برسند که دیگر به هیچ وجه نتوان تفاوتی بین آن‌ها و ویدئوهای واقعی قائل شد. بنابراین مجبوریم از راه‌های دیگری برای شناسایی آن‌ها استفاده کنیم.»

هائو لی مدتی پیش یک ویدئوی دیپ‌فیک را از ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، تهیه کرد تا آن را در یکی از کنفرانس‌های فناوری‌محور دانشگاه MIT به‌نمایش بگذارد. لی گفت، ویدئوی موردبحث به این منظور ساخته شده بود که میزان پیشرفت فناوری دیپ‌فیک را تا امروز به‌خوبی نشان دهد؛ ظاهرا سرعت پیشرفت دیپ‌فیک بیشتر از چیزی بوده که وی انتظارش را داشته است. هائو لی مدتی پیش در گفت‌و‌گو با رسانه‌ی MIT Technology Review گفته بود: «ویدئوهای دیپ‌فیک بی‌نقصی که تقریبا قابل‌شناسایی نباشند، تا چند سال دیگر در دسترس قرار می‌گیرند.»

این تناقض در صحبت‌های او در ابتدا عجیب به‌نظر می‌رسید، تا اینکه رسانه‌ی CNBC پیگیر این موضوع شد. خبرنگار رسانه‌ی CNBC چند روز پس از مصاحبه با هائو لی، از طریق یک ایمیل از او درخواست کرد تا درمورد زمان حدودی انتشار ویدئوهای دیپ‌فیک کاملا واقعی، شفاف‌سازی کند. ظاهرا لی در جواب گفته است که تحولات اخیر به‌خصوص انتشار اپلیکیشن چینی Zao که به‌طرز عجیبی در بین مردم محبوب شده، باعث شده است تا دوباره درمورد زمان انتشار ویدئوهای دیپ‌فیک کاملا واقعی بازبینی کند و زمان‌بندی آن را تغییر دهد.

او در ادامه‌ی ایمیلی که در جواب خبرنگار CNBC فرستاده بود، نوشت: «از برخی جهات، هم‌اکنون می‌دانیم که این کار (ساختن ویدئوهای دیپ‌فیک واقعی) را چگونه انجام دهیم. تنها چیزی که باقی مانده، تمرین کردن با داده‌های بیشتر و سپس پیاده‌سازی آن‌ها در فناوری دیپ‌فیک است.»

پیشرفت‌های چند وقت اخیر در حوزه‌ی هوش مصنوعی باعث شده‌اند تا ویدئوهای ساخته‌شده از طریق دیپ‌فیک، واقع‌گرایانه‌تر از همیشه به‌نظر برسند. اکنون به مرحله‌ای رسیده‌ایم که تشخیص ویدئوهای واقعی از ویدئوهای جعلی به کار سختی مبدل شده است. این موضوع، زنگ خطری جدی برای پخش گسترده‌ی اطلاعات جعلی در فضای وب است.

سواستفاده هکرها از پروتکل WSD

هکرها با سوءاستفاده از پروتکل WSD حملات DDoS را تقویت می‌کنند

/0 دیدگاه/در /توسط

هکرها به روشی جدید برای تقویت حملات DDoS با بهره‌گیری از پروتکل WSD دست‌ یافته‌اند که حملات را تا صدها برابر تقویت می‌کند.

با سوءاستفاده از ابزاری که به‌طور نامناسب درحدود یک‌ میلیون دستگاه متصل به شبکه مانند دوربین‌ها و ضبط‌ کننده‌های دیجیتال ویدئویی (DVR) و سایر دستگاه‌های اینترنت اشیاء تعبیه شده، هکرها به روشی جدید برای تشدید تأثیرات حملات محروم‌سازی از سرویس (denial-of-service) دست‌ یافته‌اند.

این روش جدید از پروتکل WS-Discovery) WSD) بهره می‌گیرد که تعداد زیادی از دستگاه‌های متصل به شبکه برای اتصال خودکار به یکدیگر استفاده می‌کنند. پروتکل WSD به دستگاه‌ها امکان ارسال بسته‌های پروتکل دیتاگرام کاربر (UDP) را ازطریق پورت ۳۷۰۲ برای توصیف ویژگی‌ها و نیازمندی‌های این دستگاه‌ها می‌دهد.

دستگاه‌هایی که این بسته‌ها را دریافت می‌کنند، می‌توانند پاسخ‌هایی ده تا صدها برابر بزرگ‌تر ارسال کنند و هکرها از همین ویژگی برای تقویت حملات DDoS بهره می‌برند. چند هفته پیش، حمله‌ای عظیم DDoS به ویکی‌پدیا صورت گرفت که به از دسترس خارج‌شدن چندساعته این سایت در اروپا و خاورمیانه منجر شد. همچنین، حمله‌‌ی عظیم دیگری به پیام‌ رسان معروف تلگرام همراه‌ با اعتراض‌های اخیر هنگ کنگ صورت گرفته‌ است.

حمله‌ی مذکور دسترسی ۲۰۰ میلیون کاربر این پیام‌ رسان در آمریکا و برخی دیگر از کشورهای جهان را مختل کرده؛ اما امنیت داده‌های کاربران تضمین شده‌ است.

سال گذشته به‌نظر می‌آمد حملات DDoS رو به افول‌اند؛ اما تحقیق جدید لابراتوار کاسپرسکی نشان‌دهنده‌ی این است که تعداد این حملات به‌طور چشمگیری در فصل اول ۲۰۱۹ افزایش یافته‌ است. این نتایج برای بسیاری از متخصصان امنیتی بسیار عجیب بود؛ زیرا به‌ زعم آن‌ها توجه مجرمان سایبری به‌سوی حملات دیگری مانند کریپتوماینینگ معطوف شده‌ است.

کاسپرسکی می‌گوید:

بازار حملات DDoS در حال تغییر است و سرویس‌های جدید DDoS با آن‌هایی جایگزین شده‌اند که مؤسسه‌های قضایی تعطیل کرده‌اند. به‌محض اینکه سازمانی اقدامات امنیتی پایه‌ی خود را لحاظ می‌کند، مهاجمان همان‌ها را با حملات طولانی هدف قرار می‌دهند. دشوار است بگوییم تعداد حملات DDoS در حال افزایش است؛ اما پیچیدگی این حملات به‌‌یقین رو به ازدیاد است. ما به سازمان‌ها و شرکت‌ها پیشنهاد می‌کنیم خود را کاملا آماده مقابله با این حملات کنند تا از حملات پیچیده DDoS نجات یابند.

با توجه به دستگاه، پاسخ می‌تواند ۷ تا ۱۵۳ برابر با WSD تقویت شود و همین موضوع این روش را به یکی از مؤثرترین روش‌های هکرها برای تقویت حملات DDoS تبدیل کرده است که می‌تواند کسب‌وکارها و مصرف‌کنندگان را فلج کند.

 

حملات تقویت‌شده‌ی DDoS

محققان آکامای اخیرا در حال بررسی حملات مبتنی‌بر WSD صورت‌پذیرفته در یکی از شرکت‌های فعال حوزه گیمینگ بوده‌اند. این حملات DDoS که با WSD تقویت شده‌ بودند، در اوج خود ۳۵ گیگابایت‌برثانیه ترافیک تولید کردند. البته این حمله حتی نزدیک به رقم ۹۹۰ گیگابیت‌ بر ثانیه‌ای نیست که در حمله DDoS در سال ۲۰۱۶ به‌کمک دوربین‌های امنیتی انجام شده بود. بااین‌حال، گسترش روزافزون استفاده از این روش و حدود ۸۰۲ هزار دستگاهی که می‌توانند درزمینه‌ی این حملات سوءاستفاده شوند، از دلایل اصلی نگرانی متخصصان امنیتی درباره‌ی این روش جدید است.

جاناتان رسپتو، از متخصصان امنیتی آکامای، درباره‌ی خطر بزرگ WSD و چگونگی آماده‌سازی شرکت‌ها درمقابل موج جدید حملات آینده DDoS می‌گوید:

WSD خطری بزرگ در اینترنت است که می‌تواند با کمک دوربین‌های مداربسته و ضبط‌کننده‌های دیجیتال ویدئو پهنای باند درخور توجهی تولید کند. باردیگر شاهد آن هستیم که امنیت فدای راحتی شده‌ است. تولیدکنندگان می‌تواند گستره‌ی پروتکل UDP از پورت ۳۷۰۲ را به فضای IP محدود کنند. تنها لازم است ۱۰ تا ۱۵ سال منتظر باشیم تا عمر دستگاه‌های قدیمی به‌پایان برسد و دستگاه‌های جدید با امنیت تقویت‌شده وارد بازار شوند. هر شخصی قربانی احتمالی حملات WSD است و سازمان‌ها باید آماده‌ی مقابله با ترافیک فراوان ناشی از این حملات DDoS باشند.

اینترنت اشیا

اینترنت اشیا یا IoT به زبان ساده

/0 دیدگاه/در /توسط

اینترنت اشیا یا به‌بیانی دقیق‌تر، «اینترنت چیزها» یعنی اتصال دستگاه‌های فیزیکی نظیر وسایل نقلیه، لوازم خانگی، گوشی‌های هوشمند و… به‌هم‌دیگر از طریق نرم‌افزارهای خاص، حسگرها و… است.

در این فناوریِ به‌نسبت نوپا، تمامی دستگاه‌های متصل به یک شبکه، توانایی این را دارند که کارهایشان را به‌صورت خودکار انجام دهند؛ بر اساس تغییراتی که در محیط اطرافشان رخ‌ می‌دهد، یک سری پاسخ ویژه را به‌صورت کاملا خودکار از خود نشان دهند و همچنین می‌توانند داده‌های مختلف را بدون هرگونه دخالت انسان، با دیگر دستگاه‌های شبکه مبادله کنند.

شاکله‌ی اصلی این فناوریِ جدید، بر پایه‌ی شبکه‌ی بی‌سیم و اینترنت ساخته شده و هدف اصلی آن، بهبود کارایی و دقت دستگاه‌های مختلف است.

Internet of Things در کنار موارد یادشده، می‌تواند از لحاظ اقتصادی و حتی به‌منظور جلوگیری از اتلاف وقت، کمک‌ حال مردم باشد.

عبارت اینترنت اشیا را می‌توان برای اکثر دستگاه‌هایی که می‌شناسید، تعریف کرد؛ همین نکته را می‌توان وجه تمایز IoT نسبت به دیگر فناوری‌ها به‌شمار آورد.

اینترنت اشیا شامل دستگاه‌هایی نظیر گوشی‌های هوشمند، هدفون‌ها، وسایل نقلیه، لامپ‌ها، یخچال‌ها، دستگاه‌های قهوه‌ساز، سیستم‌های امنیتی و هشداردهنده و بسیاری دیگر از دستگاه‌های خانگی و موبایلی می‌شود.

کارشناسان این حوزه تخمین زده‌اند که اینترنت اشیا تا سال ۲۰۲۰ می‌تواند بیش از ۳۰ میلیارد دستگاه را در سراسر دنیا به‌هم متصل کند؛ همین موضوع باعث خواهد شد تا ارزش جهانی این بازار تا همین سال، به حدودا ۷.۱ تریلیون دلار برسد.

به روش‌های مختلفی می‌توان دستگاه‌های گوناگون را از طریق اینترنت اشیا به‌هم متصل کرد؛ همانطور که قطعا تاکنون از نام این فناوری حدس زده‌اید، اولین و مهم‌ترین موردی که برای اتصال دستگاه‌ها نیاز داریم، اینترنت است. اینترنت را در حقیقت می‌توان مرکز کنترل دستگاه‌های متصل‌شده از طریق IoT به‌ شمار آورد.

دومین موردی که به آن نیاز داریم، یک گوشی هوشمند یا دستگاه مشابهی است که از اتصال بلوتوث پشتیبانی کند.

تمامی اشیایی که از طریق IoT به‌هم متصل شده‌اند، برای تبادل داده‌های مختلف با یک‌دیگر، به یک یا چند دستگاه نیازمند هستند. با استفاده از یک دستگاه کنترل‌کننده نظیر گوشی هوشمند، می‌توانید از راه دور به‌راحتی اشیای مختلف را کنترل کنید.

بدیهی است که اگر کاربر بخواهد دستگاه‌های مختلف را از طریق گوشی هوشمندش کنترل کند، لازم است پیش از هر کاری اپلیکیشن ویژه‌ای را که برای این کار تعبیه شده است، نصب کند.

 

 

چگونه دستگاه‌ها از طریق اینترنت اشیا به‌هم متصل می‌شوند؟

اینترنت اشیا برای متصل کردن هزاران دستگاه‌ به‌هم و به‌اشتراک‌گذاری داده بین آن‌ها، از روش‌های مختلفی بهره می‌گیرد؛ دفاتر کاری و خانه‌ها به‌طور معمول برای اتصال دستگاه‌ها، از وای‌فای یا بلوتوث استفاده می‌کنند. گفتنی است که دو مورد یادشده، محبوب‌ترین روش‌ها برای عملی‌کردن این کار هستند.

علاوه‌ بر این‌ها، می‌توان برای اتصال دستگاه‌های الکترونیکی از طریق اینترنت اشیا، از شبکه‌ی LTE و فناوری‌های ماهواره‌ای هم بهره گرفت که البته این دو روش، چندان مرسوم نیستند.

 

 

چه کارهایی را می‌توان با اینترنت اشیا انجام داد؟

اگر شما نیز جرو افرادی هستید که میزان کارایی اینترنت اشیا برای‌تان تبدیل به سوالی بزرگ شده، بهتر است بدانید که از طریق این فناوری تقریبا می‌توان هر کاری که فکرش را بکنید، انجام داد. واقعیت این است که توانایی‌های اینترنت اشیا برای عملی‌کردن کارهای مختلف، فراتر از آن است که خیلی‌ها تصور می‌کنند.

 

 

شهرهای هوشمند

یکی از جذاب‌ترین مقوله‌هایی که در مورد اینترنت چیزها مطرح می‌شود، توانایی آن برای هوشمندسازی شهرها است. در یک شهر هوشمند، می‌توان با بهره‌گیری از سیستم‌های خودکارِ پیشرفته، تقریبا همه‌چیز را از طریق یک اتاق مخصوص، کنترل کرد.

تصور کنید که کارهایی نظیر نظارت همگانی، تأمین آب، تأمین برق، حمل‌‌و‌نقل و حتی تأمین امنیت شهری به‌صورت هوشمند صورت گیرند؛ این‌ موارد تنها بخشی از کاربردهای اینترنت اشیا برای ساخت شهرهای هوشمند هستند.

 

 

صنایع وابسته به اینترنت اشیا

سلامتی

ساخت‌‌وساز

حمل‌‌و‌نقل

بانک‌ها

خدمات غذایی

اکتشاف نفت

زراعت

سیستم روشنایی هوشمند

ساختمان‌های هوشمند

و…

 

 

امنیت اینترنت اشیا

یکی از اصلی‌ترین مواردی که همواره در مورد اینترنت چیزها مطرح می‌شود، بحث امنیت آن است.

از آنجایی که در این فناوری، دستگاه‌های زیادی از طریق اینترنت به‌هم متصل می‌شوند، هک‌شدن آن‌ها می‌تواند ضررهای جبران‌ناپذیری را نظیر لورفتن اطلاعات حساس شخصی و اقتصادی، به‌همراه داشته باشد.

همواره دو دلیل برای راحتیِ هک‌شدن دستگاه‌های مبتنی بر اینترنت اشیا مطرح مطرح می‌شود: مورد اول این‌ است که دستگاه‌های یادشده از طریق اینترنت به‌هم متصل شده‌اند و اینترنت هم در حالت کلی در معرض خطرِ هک قرار دارد.

مورد دوم این است که بسیاری از دستگاه‌های مبتنی بر این فناوری، توسط شرکت‌های بعضا کوچک ساخته شده‌اند و این شرکت‌ها، منابع و زمان کافی را برای قرار دادن ساختارهای امنیتی قدرتمند در دستگاه‌هایشان نداشته‌اند.

اینترنت اشیا می‌تواند در آینده‌ای نزدیک به یکی از تحولات عظیم در حوزه‌ی فناوری تبدیل شود و نحوه‌ی زندگی کردن ما را از جهات زیادی، دستخوش تغییر کند.

دیدگاه‌ شما در مورد اینترنت چیزها چیست؟

شناخت قطعات الکترونیک ، انواع خازن

انواع خازن

/0 دیدگاه/در /توسط

خازن چیست؟

 

قطعه ای است که برای ذخیره انرژی الکتریکی (ولتاژ) توسط میدان الکترواستاتیکی (بار الکتریکی)، در مدار استفاده می شود.با توجه به اینکه بار الکتریکی در خازن ذخیره می شود می توان از آن برای ایجاد میدان الکتریکی یکنواخت و پایدار استفاده کرد. از خازن‌ها به عنوان فیلتر نیز استفاده می کنند زیرا سیگنال های متناوب یا AC را به راحتی عبور می دهند ولی مانع عبور سیگنال های مستقیم  یا DC می شوند. خازن یا کاپاسیتور که ابتدای کلمه capacitor است با حرف C نمایش می‌دهند. واحد ظرفیت خازن فاراد است. در ادامه با انواع خازن آشنا می‌شوید.

 

ساختمان خازن

خازن از دو صفحه فلزی موازی (رسانا از جنس روی، آلومنیوم، نقره) تشکیل شده است.

 در بین صفحات هوا یا عایق (دی الکتریک مانند کاغذ، میکا، پلاستیک، سرامیک، اکسید آلومنیوم، اکسید تانتالیوم) وجود دارد.

   خازن الکتریکی

 

انواع خازن

۱- خازن عدسی
۲- خازن سرامیکی
۳- خازن الکترولیتی(آلومینیومی، تانتالیوم)
۴- خازن ورقه ای(کاغذی و پلاستیکی)
۵- خازن میکا
۶- روغنی و گازی
۷- خازن های متغیر

 

خازن عدسی

خازن عدسی یکی از انواع خازن است که دارای ابعاد کوچک، بدون پلاریته مثبت و منفی(خازن های بدون قطب) هستند که دارای محدوده پیکو فاراد و نانو فاراد می باشند.

هرچه میزان خازن بالاتر می رود سایزش نیز بزرگتر می شود.

خازن عدسی

بر روی خازن عدسی اعدادی نوشته شده که از روی آن می توان ظرفیت آن را بدست آورد.

بطور مثال اگر بر روی خازن ۴۷۳ نوشته شده باشد دو رقم اول را برداشته(۴۷) و به اندازه رقم سوم صفر جلوی دو عدد اول بگذارید، در این مثال می شود ۴۷۰۰۰ این مقدار ظرفیت خازن برحسب پیکو فاراد است یعنی ۴۷۰۰۰pF بعبارت دیگر ۴۷ نانو فاراد یا ۴۷nF .

در صورت مشخص نبودن عدد بر روی خازن ظرفیت آن را توسط خازن سنج یا مولتیمتر خازن سنج و یا LCR متر تست کنید.

 

خازن سرامیکی

از دیگر نوع خازن های بدون قطب (خازن خشک)، خازن های سرامیکی می باشند.

جنس دی الکتریک آن سرامیک است و چون ثابت دی الکتریک سرامیک بالاست.

این نوع خازن عایق بسیار خوبی است و می توان ظرفیت های بالا در حد میکرو فاراد در ابعاد کوچک فراهم کرد.

همچنین ولتاژ کاری این نوع خازن بالاست.

خازن سرامیکی

خازن الکترولیتی

خازن های الکترولیتی یا شیمیایی بر خلاف خازن های عدسی دارای قطب مثبت منفی و معمولا در رنج میکرو فاراد می باشند.

ظرفیت خازن و ولتاژ قابل تحمل خازن بر روی آن نوشته شده است و هنگام استفاده در مدار باید به جهت خازن توجه ویژه ای داشت.

انواع خازن های الکترولیتی، آلومینیومی و تانتالیومی می باشد.

از مهمترین کاربردهای این خازن در مدار یکسو کننده دیودی بعنوان فیلتر و کوپلینگ در مدار بایاس ترانزیستورها می توان نام برد.

خازن الکترولیتی

بر روی بدنه خازن نواری با رنگ مخالف و حاوی علامت “منفی” برای مشخص شدن پایه منفی وجود دارد.

بر روی بردها نیم دایره مشکی رنگی برای مشخص شدن پایه منفی، طراحی می کنند که زمان لحیم کاری اشتباهی رخ ندهد.

 

خازن ورقه ای(کاغذی و پلاستیکی)

خازن های کاغذی به علت کوچک بودن ثابت دی الکتریک، دارای ابعاد فیزیکی بزرگ هستند.

 از مزایای این خازن ها استفاده  در ولتاژها و جریان های بالا می باشد.
خازن های پلاستیکی نسبت به تغییرات دما حساسیت زیادی ندارند.

لذا کاربرد آنها در مداراتی است که احتیاج به خازنی با ظرفیت ثابت در مقابل حرارت باشد.

یکی از معروفترین دی الکتریک هایی که در این خازن ها به کار می‌رود پلی استیرن (Polystyrene) است، به همین دلیل به این خازن ها “خازن پلی استر” نیز گفته می‌شود.
خازن ورقه‌ای

 

خازن میکا

ظرفیت این نوع خازن ها تقریباً بین ۰۱/۰ تا ۱ میکرو فاراد است.

یکی از مهمترین ویژگی این خازن ها، داشتن ولتاژ کار بالا، عمر طولانی و کاربرد در مدارات فرکانس بالا می باشد.

خازن میکا

 

خازن روغنی و کاغذی

خازنهای روغنی و گازی بیشترین کاربرد را در صنعت برق در مدارهای الکتریکی برای راه اندازی و یا اصلاح ضریب قدرت دارند.

بطور مثال یک نوع خازن گازی سیلندری با عایق گازی ازت N2 جهت اصلاح ضریب توان در شبکه برق سه فاز ۴۰۰ ولت با فرکانس ۵۰ هرتز و ظرفیت ۲٫۵  کیلو وار مورد استفاده قرار می گیرد.

اصطلاحا به مجموعه خازن به کار رفته برای حذف توان راکتیو، بانک خازنی می گویند.

 

خازن متغیر

نحوه عملکرد خازن متغیر بر مبنای تغییر سطح مشترک صفحات خازن یا تغییر ضخامت دی الکتریک است.

ظرفیت یک خازن نسبت مستقیم با سطح مشترک دو صفحه خازن دارد. خازن های متغیر معموماً ازنوع عایق هوا یا پلاستیک هستند.

خازنی که ظرفیتش به وسیله دسته متحرک (محور) تغییر می کند “واریابل” می نامند و در نوع دیگر به وسیله پیچ گوشتی انجام می شود که به آن “تریمر” می گویند.

بازه تغییر ظرفیت خازن های واریابل ۱۰ تا ۴۰۰ پیکو فاراد و در خازن های تریمر از ۵ تا ۳۰ پیکو فاراد است.

عمده کاربرد این خازن ها در گیرنده‌های رادیویی برای تنظیم فرکانس ایستگاه رادیویی می باشد.

                                        

سیستم روشنایی هوشمند

سیستم روشنایی هوشمند

/0 دیدگاه/در /توسط

سیستم‌های روشنایی، سهم عمده ای از مصرف انرژی را در یک ساختمان بر عهده دارند؛ در یک سیستم هوشمند ساختمان با بهره مندی از سنسورهای حرکتی، سنسورهای تشخیص نور محیط و نصب کلیدهای هوشمند علاوه بر امکان تنظیم میزان نوردهی محیط، مصرف انرژی تا حد چشمگیری کاهش می یابد. بطور کلی اهم امکاناتی که در راستای کنترل روشنایی در یک خانه هوشمند در اختیار کاربران قرار می گیرد می تواند شامل موارد زیر باشد:

قابلیت کنترل سیستم روشنایی به طور مجزا برای هر ناحیه

قابلیت کنترل سیستم روشنایی بر اساس سناریوهای مختلف: سناریو ورود، خروج، مهمان، خواب، و …می تواند مثال هایی برای این قابلیت باشد. فرض کنید در سناریو خواب، بدون نیاز به سرکشی به تمام نقاط منزل می توان از داخل اتاق اصلی یا از طریق موبایل یا تبلت خطوط روشنایی را در شدت روشنایی مورد نظر تنظیم کرد.

قابلیت کنترل سیستم روشنایی بر اساس حسگر: در محیط های خالی از سکنه سیستم روشنایی برای صرفه جویی در مصرف انرژی غیر فعال می شود و همچنین در صورت تشخیص حضور افراد به صورت خودکار فعال می شود.

تنظیم هوشمند میزان روشنایی: این قابلیت وجود دارد که اگر درصد روشنایی محیط از میزان مطلوب بیشتر شد تعدادی از سرخط های روشنایی برای جلوگیری از هدر رفتن انرژی به طور اتومات خاموش شوند و بالعکس.

قابلیت کنترل و فرمان به سیستم روشنایی در خارج از منزل از طریق تلفن هوشمند و وب: قابلیت کنترل و فرمان به سیستم‌روشنایی در هر نقطه از منزل از طریق ریموت کنترل، قابلیت کنترل سیستم‌روشنایی تمامی نقاط منزل از طریق موبایل یا تبلت، قابلیت کنترل سیستم روشنایی تمامی نقاط منزل از اتاق مستر یا هر نقطه دیگر وجود دارد.

قابلیت تنظیم شدت نور(dimmer): در خانه هوشمند این مزیت وجود دارد که شدت روشنایی تعدادی از خطوط را بر اساس شرایط مورد نظر، از ۰ تا  %۱۰۰ میزان خروجی تنظیم کند که علاوه بر زیبایی محیط باعث صرفه جویی در مصرف انرژی می شود.

سیستم نورپردازی پیشرفته: امروزه با پیشرفت علوم طراحی نمای سازه ها و نیز بهره گیری از تجهیزات روشنایی مدرن در پیاده سازی سیستم های نوین نورپردازی سن ها، می توان در این زمینه نیز خدمات شایانی را ارائه نمود.شرکت کومشیان پارت پیشرفته، قادراست تمامی این خدمات را به همراه ایده ها و خواست شما در طراحی سیستم های هوشمند، به بهترین شکل ممکن ارائه دهد.

 

 

شناخت قطعات الکترونیک

شناخت قطعات الکترونیک

/0 دیدگاه/در /توسط

مقاومت :

مقاومت، از قطعات معروف و پر کاربرد در الکترونیک است. این قطعه بسیار پرکاربرد بوده و تقریبا در تمام وسایل الکترونیکی اشکالی از آن یافت می شود. وظیفه مقاومت در مدار، ایجاد “مقاومت الکتریکی” در شاخه یا حلقه‌ای از مدار است. واحد اندازه‌گیری مقاومت الکتریکی در سیستم SI ، “اهم” (OHM) است، بنابراین برای نشان دادن مقدار یک مقاومت، از واحد اهم استفاده می‌شود و برای مقادیر بزرگتر از کیلو اهم مگا اهم و … استفاده می‌شود.

مقاومت‌ها در شکل‌ها و بخصوص اندازه‌های گوناگونی یافت می‌شوند. در مدارهای بزرگ‌تر، نمونه‌های آزمایشی مدارها یا پروژه‌ها از مقاومت‌های بزرگ در حد یک چهارم وات یا یک هشتم وات استفاده می‌شود. این مقاومت‌ها همان پکیج معروف چند رنگ را دارند که مقدار آن‌ها را می‌توان با استفاده از نوار‌های رنگی رو آن متوجه شد.

در الکترونیک مقاومت را با حرف R (ابتدای کلمه Resistor) نشان می‌دهند.

 

 

خازن :

خازن‌ها نیز از قطعات پرکاربرد الکترونیکی هستند که وظیفه ذخیره انرژی الکترواستاتیکی را در میدان الکتریکی داخل خود بعهده دارند. خازن‌ها قطعات دو‌قطبی هستند و در اندازه‌ها و اشکال مختلف یافت می‌شوند.

خازن‌ها نیز مانند مقاومت‌ها در دو نوع کلی ثابت و متغیر عرضه شده‌اند.

خازن‌های ثابت: این خازن‌ها دارای ظرفیت معینی هستند که در وضعیت معمولی تغییر پیدا نمی‌کنند. خازن‌های ثابت را بر اساس نوع ماده دی الکتریک به کار رفته در آن‌ها تقسیم‌بندی و نام‌گذاری می‌کنند و از آنها در مصارف مختلف استفاده می‌شود. از جمله این خازن‌ها می‌توان انواع سرامیکی، میکا، ورقه‌ای(کاغذی و پلاستیکی)، الکترولیتی، روغنی، گازی و نوع خاص فیلم (Film) را نام برد. اگر ماده دی الکتریک طی یک فعالیت شیمیایی تشکیل شده باشد آن را خازن الکترولیتی و در غیر این صورت آن را خازن خشک گویند. خازن‌های روغنی و گازی در صنعت برق بیشتر در مدارهای الکتریکی برای راه‌اندازی و یا اصلاح ضریب قدرت به کار می‌روند. بقیه خازنهای ثابت دارای ویژگیهای خاصی هستند.

خازن‌های متغیر: به طور کلی با تغییر سه عامل می‌توان ظرفیت خازن را تغییر داد: “فاصله صفحات” ، “سطح صفحات” و “نوع دی الکتریک”. اساس کار خازن متغیر بر مبنای تغییر سطح مشترک صفحات خازن یا تغییر ضخامت دی الکتریک است، ظرفیت یک خازن نسبت مستقیم با سطح مشترک دو صفحه خازن دارد. خازن‌های متغیر عموماً ازنوع عایق هوا یا پلاستیک هستند. نوعی که به وسیله دسته متحرک (محور) عمل تغییر ظرفیت انجام می‌شود “واریابل” نامند و در نوع دیگر این عمل به وسیله پیچ‌گوشتی صورت می‌گیرد که به آن “تریمر” گویند. محدوده ظرفیت خازن‌های واریابل ۱۰ تا ۴۰۰ پیکو فاراد و در خازن‌های تریمر از ۵ تا ۳۰ پیکو فاراد است. از این خازنها در گیرنده‌های رادیویی برای تنظیم فرکانس ایستگاه رادیویی استفاده می‌شود.

 

 

دیود :

دیود؛ قطعه‌ای الکترونیکی و دارای دو سر است که جریان الکتریکی را در یک جهت از خود عبور می‌دهد(در این حالت مقاومت دیود ایده‌آل صفر است) و در جهت دیگر در مقابل عبور جریان از خود مقاومت بسیار بالایی (در حد بینهایت) نشان می‌دهد. این خاصیت دیود باعث شده بود تا در سال‌های اولیه ساخت این وسیله الکترونیکی، به آن دریچه هم اطلاق شود. در حال حاضر رایج‌ترین نوع دیود از بلور مواد نیمه‌رسانا ساخته می‌شود. لوله‌های خلاء که اولین دیودها بودند امروزه فقط در تکنولوژی‌هایی که در ولتاژ بالا کار می‌کنند استفاده می‌شوند. جهت استاندارد عبور جریان از آند به کاتد می‌باشد.

مهمترین کاربرد دیود عبور دادن جریان در یک جهت و ممانعت در برابر عبور جریان در جهت مخالف (به انگلیسی: reverse direction) است. در نتیجه می‌توان به دیود مثل یک شیر الکتریکی یک طرفه نگاه کرد. این ویژگی دیود برای تبدیل جریان متناوب به جریان مستقیم استفاده می‌شود.

از لحاظ الکتریکی یک دیود هنگامی جریان را از خود عبور می‌دهد که شما با برقرار کردن ولتاژ در جهت درست (+ به آند و – به کاتد) آن‌را آماده کار کنید. مقدار ولتاژی که باعث می‌شود تا دیود شروع به هدایت جریان الکتریکی نماید ولتاژ آستانه یا (forward voltage drop) نامیده می‌شود که چیزی حدود ۰٫۶ تا ۰٫۷ ولت (برای دیودهای سیلیکون) می‌باشد. اما هنگامی که شما ولتاژ معکوس به دیود متصل می‌کنید (+ به کاتد و – به آند) جریانی از دیود عبور نمی‌کند، مگر جریان بسیار کمی که به جریان نشتی معروف است که در حدود چند µA یا حتی کمتر می‌باشد. این مقدار جریان معمولآ در اغلب مدارهای الکترونیکی قابل صرف نظر کردن بوده و تأثیری در رفتار سایر المانهای مدار نمی‌گذارد. هرچه جنس کریستال به کار رفته در ساخت دیود از نظر ساختار منظم‌تر باشد، دیود مرغوب‌تر و جریان نشتی کمتر خواهد بود. مقدار جریان نشتی در دیودهای با تکنولوژی جدید عملاً به صفر میل می‌کند. اما نکته مهم آنکه تمام دیودها یک آستانه برای حداکثر ولتاژ معکوس دارند که اگر ولتاژمعکوس بیش از آن شود دیوید می‌سوزد (کریستال ذوب می‌شود) و جریان را در جهت معکوس هم عبور می‌دهد. به این ولتاژ آستانه شکست دیود گفته می‌شود.

 

 

سلف :

سلف قطعه‌ای الکترونیکی، غیرفعال (پسیو) و دوپایه است که به آن سیم‌پیچ یا القاگر نیز می‌گویند. عملکرد اصلی سلف، مقاومت در برابر تغییرات جریان الکتریکی می‌باشد. این قطعه معمولا از رسانایی مانند یک سیم که به صورت سیم پیچ درآمده و به دور هسته‌ای از جنس خاص پیچیده شده تشکیل می‌شود.

وقتی که جریانی از سیم پیچ می‌گذرد، انرژی به صورت میدان مغناطیسی در سیم پیچ ذخیره می‌شود. زمانی که شدت جریان تغییر کند، میدان مغناطیسی متغیر با زمان، ولتاژی را در هادی القا می‌کند و بر اساس قانون القای الکترومغناطیسی فارادی، این ولتاژ مانع از تغییر جریانی که در سیم پیچ قرار داشت می‌شود . مشخصه اصلی سلف خودالقایی یا اندوکتانس می‌باشد که واحد آن هانری است و با (H) نشان می‌دهند. اکثر سلفها هسته‌ای آهنربایی و ساخته شده از آهن یا فریت هستند که سیم پیچ به دور آنها بسته می‌شود و باعث افزایش میدان مغناطیسی و القاگری می‌شوند.
به همراه مقاومت‌ها و خازن‌ها، سلف‌ها یکی از سه عنصر خطی و غیر‌فعال تشکیل دهنده مدارهای الکترونیکی هستند. از سلف ها به طور وسیع در تجهیزاتی که با برق متناوب (AC) کار می‌کنند، استفاده می‌شود. نمونه دیگری از کاربردهای سلف در تجهیزات رادیو می‌باشد. از سلف‌ها برای جلوگیری از جریان متناوب نیز استفاده می‌شود؛ زیرا سلف جریان مستقیم (DC) را عبور می دهد اما مانع از عبور جریان متناوب می‌شود. از کاربردهای دیگر سلف می‌توان به استفاده از آنها در فیلترهای الکترونیکی به جهت جداسازی سیگنال‌ها از فرکانس‌های مختلف و در مدارهای تنظیم گیرنده های رادیو و تلوزیون نام برد.

 

 

ترانزیستور :

ترانزیستور یکی از مهمترین قطعات الکترونیکی می‌باشد. ترانزیستور یکی از ادوات حالت جامد است که از مواد نیمه رسانایی مانند سیلیسیم و ژرمانیم ساخته می‌شود. یک ترانزیستور در ساختار خود دارای پیوندهای پیوند نوع Nو پیوند نوع Pمی‌باشد.

ترانزیستورهای جدید به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند؛  ترانزیستورهای اتصال دوقطبی(BJT) و ترانزیستورهای اثر میدانی(FET). اعمال جریان درBJTها و ولتاژ در‌FETها بین ورودی و ترمینال مشترک رسانایی بین خروجی و ترمینال مشترک را افزایش می‌دهد، از این رو سبب کنترل جریان بین آن‌ها می‌شود. مشخصات ترانزیستورها به نوع آن بستگی دارد. لغت ترانزیستور به نوع اتصال نقطه‌ای آن اشاره دارد. در مدارهای آنالوگ، ترانزیستورها در تقویت کننده‌ها استفاده می‌شوند، مانند؛ تقویت کننده‌های جریان مستقیم، تقویت کننده‌های صدا، تقویت کننده‌های امواج رادیویی و منابع تغذیه تنظیم شده خطی. همچنین از ترانزیستورها در مدارات دیجیتال بعنوان یک سوئیچ الکترونیکی استفاده می‌شود، اما به ندرت به صورت یک قطعه جدا، بلکه به صورت بهم پیوسته در مدارات مجتمع یکپارچه به‌کار می‌روند. مداراهای دیجیتال شامل گیت‌های منطقی، حافظه با دسترسی تصادفی (RAM)، میکروپروسسورها و پردازنده‌های سیگنال دیجیتال (DSPs) هستند. ترانزیستور می‌تواند به عنوان سوییچ نیز کار کند. ترانزستور سه پایه دارد.