پروژه مایکروسافت و اینتل

پروژه مایکروسافت و اینتل برای تبدیل بدافزارها به تصویر؛ گام جدید برای حفاظت از کامپیوترها

مایکروسافت و اینتل اخیرا با یکدیگر پروژه جدیدی برای حفاظت از کامپیوترها را آغاز کرده‌اند. این پروژه «STAMINA» نام دارد و  نوع جدیدی از شناسایی و دسته‌بندی بدافزارها را ارائه می‌کند. روش جدیدی که این دو کمپانی توسعه داده‌اند، بدافزارها را به عکسی سیاه و سفید تبدیل کرده و سپس آن را اسکن و بررسی می‌کند.

پروژه STAMINA (سرواژه STAtic Malware-as-Image Network Analysis) به معنی «آنالیز شبکه‌ای ثابت بدافزار به عنوان عکس» به کمک تکنیک جدیدی، بدافزارها را به عکس سیاه و سفید تبدیل می‌کند و سپس با اسکن تصویر، به دنبال بافت‌ها و ساختارهای الگویی مشخص و مختص به هر بدافزار می‌گردد. تیم تحقیقات مایکروسافت و اینتل می‌گویند تمامی فرایندهای تشخیص بدافزار، تنها در چند مرحله ساده صورت می‌گیرد.

اولین گام دریافت یک فایل و تبدیل سیستم باینری (دودویی) آن به جریانی از داده‌های پیکسلی است. محققین سپس این جریان پیکسلی تک بعدی را به یک تصویر دو بعدی تبدیل می‌کنند تا الگوریتم‌های متداول آنالیز تصویر بتوانند آن را تحلیل کنند. عرض تصویر بر اساس حجم فایل ورودی و طبق جدول زیر انتخاب می‌شود. ارتفاع یا طول تصویر نیز به صورت پویا، متغیر خواهد بود که به کمک آن می‌توان جریان داده‌های پیکسلی را بر اساس ارزش عرض عکس، تقسیم‌بندی کرد. پس از سرهم کردن جریان داده‌های پیکسلی به یک تصویر نرمال دو بعدی، محققین تصویر نهایی را به ابعادی کوچکتر کاهش می‌دهند.

مایکروسافت و اینتل

محققین دو کمپانی اینتل و مایکروسافت می‌گویند کاهش ابعاد تصویر «تاثیر منفی بر نتایج دسته‌بندی» نخواهد داشت و در اصل یک گام ضروری است تا منابع رایانشی آن‌ها با میلیاردها پیکسل سر و کار نداشته باشند، زیرا در غیر این صورت فرایند تحلیل به شدت کند پیش خواهد رفت. آن‌ها در گام بعدی عکس به دست آمده را به یک شبکه عصبی عمیق از پیش تعلیم داده شده می‌دهند تا آن را اسکن کرده و در دسته سالم یا آلوده قرار دهد.

مایکروسافت می‌گوید ۲.۲ میلیون نمونه آلوده فایل پرتابل قابل اجرا را در پایگاه داده این شبکه عصبی قرار داده است تا پایه و اساس تحقیقات را تشکیل دهد. آن‌ها ۶۰ درصد بدافزارهای شناخته شده را به عنوان نمونه برای آموزش شبکه عصبی عمیق، ۲۰ درصد آن را برای صحت‌سنجی این شبکه عصبی عمیق و ۲۰ درصد دیگر را برای فرایند اصلی تست استفاده کردند.

مایکروسافت و اینتل

محققین این دو کمپانی در نهایت اعلام کرده‌اند که STAMINA توانسته با دقت ۹۹.۰۷ درصد و با نرخ مثبت کاذب ۲.۵۸ درصد، بدافزارها را شناسایی و دسته‌بندی کند (نرخ مثبت کاذب در این جا به این معناست که فایل‌های عادی به عنوان بدافزار شناخته شوند). محققین در رابطه با این نتیجه می‌گویند «نتایج این پروژه نشان می‌دهد که می‌توان از یادگیری انتقال عمیق برای اهداف دسته‌بندی بدافزارها استفاده کرد.»

البته STAMINA برای فایل‌های حجیم‌تر چندان پاسخگو نیست، زیرا محدودیت‌ها باعث می‌شوند تبدیل میلیاردها پیکسل به یک تصویر JPEG و سپس کاهش ابعاد آن، بهینه نباشد. البته احتمالا چنین چیزی از کمترین میزان اهمیت برخوردار است، زیرا محققین در ابتدا نیز این پروژه را برای فایل‌های کم‌حجم توسعه داده بودند. در نهایت انتظار می‌رود این پروژه کم کم راه خود را به نرم‌افزار دیفندر مایکروسافت باز کرده تا میلیاردها دستگاه را به لایه جدیدی از حفاظت در برابر بدافزارها تجهیز کند.

منبع: digiato.com

پیش‌بینی ایلان ماسک

پیش‌بینی عجیب ایلان ماسک: مردم از ۱۰ سال دیگر نیازی به حرف زدن ندارند

ایلان ماسک به تازگی در قسمتی از پادکست «The Joe Rogan Experience» به این موضوع اشاره کرده که انسان‌ها از ۵ یا ۱۰ سال آینده، به صورت غیرکلامی با هم ارتباط برقرار می‌کنند و دیگر با یکدیگر صحبت نخواهند کرد.

طی این مصاحبه، ایلان ماسک درباره موارد مختلفی صحبت کرد که به عنوان مثال می‌توان به دستگاه‌های کاشتنی مغز و همچنین مشکلات مربوط به امنیت خانه‌ها اشاره کرد. زمانی که نوبت به توانایی ارتباط برقرار کردن انسان‌ها با یکدیگر رسید، ماسک پیش‌بینی کرد که انسان‌ها از ۱۰ سال دیگر نیازی به صحبت کردن نخواهند داشت. مدیرعامل تسلا در این پادکست گفت:

«روزی در آینده می‌توانید ذهن یکدیگر را بخوانید و به صورت غیرکلامی با یکدیگر ارتباط برقرار کنید، بدون اینکه از دهان استفاده کنید.»

ماسک تنها در رابطه با گفتگو، ایمیل و پیام‌ها صحبت نکرد، بلکه سیستمی از همزیستی میان انسان و هوش مصنوعی را مدنظر دارد که توسط آن امکان تبادل نظرات و ایده‌ها بدون کلمات وجود دارد. مدیرعامل اسپیس ایکس درباره نظریه خود اعلام کرد:

«مغز ما تلاش زیادی می‌کند تا مفاهیم پیچیده را درون کلمات فشرده کند و اطلاعات زیادی در این بین نابود می‌شوند. زمانی که این کلمات را می‌گویید، آن‌ها تفسیر و ترجمه می‌شوند و سپس درون گوش فرد مقابل از حالت فشرده خارج می‌شوند.»

به اعتقاد ماسک، برای ارتباط سریع‌تر و دقیق‌تر می‌توان انسان را با ماشین ادغام کرد و همچنین فشرده‌سازی ایده‌ها توسط کلمات می‌تواند ارتباط برقرار کردن را تبدیل به امری سخت کند. بنابراین ارتباط غیرکلامی می‌تواند باعث ارتباط بهتر میان افراد شود. به گفته ماسک، انسان تا حدودی سایبورگ محسوب می‌شود، چرا که گوشی هوشمند، لپ‌تاپ و دستگاه‌های الکترونیکی دارد.

شرکت «نورولینک» که توسط ایلان ماسک مدیریت می‌شود، در حال کار روی ایمپلنت مغز است که می‌تواند به صورت مستقیم با مغز بیمار ارتباط داشته باشد تا آسیب‌های مغزی را درمان کند. شاید نزدیک به یکسال دیگر نورولینک به خواسته خود دست پیدا کند. باید منتظر ماند و دید پیش‌بینی ماسک مبنی بر حذف ارتباطات کلامی میان انسان‌ها طی ۵ تا ۱۰ سال آینده محقق می‌شود یا خیر.

منبع: digiato.com

اولین تصاویر منتشر شده گوگل و اپل از کرونا

اپل و گوگل اولین تصاویر و اطلاعات را از سرویس مشترک ردگیری ویروس کرونا منتشر کردند

اپل و گوگل به توسعه‌ی نسخه‌ی نهایی اپلیکیشن مشترک برای ردگیری ابتلا به ویروس کرونا نزدیک می‌شوند و اولین تصاویر نمونه از آن را نیز منتشر کردند.
اپل و گوگل، منابع جدیدی را در اختیار توسعه‌‌دهندگانی قرار می‌دهند که قصد استفاده از Exposure Notification API را دارند.

ابزار توسعه‌ای مذکور، توسط دو غول دنیای سیستم‌عامل موبایل توسعه می‌یابد و به‌عنوان ابزاری کاربردی در دوران شیوع ویروس کرونا شناخته می‌شود. ابزار نهایی، راهکاری چندپلتفرمی خواهد بود که به آژانس‌های سلامت عمومی در اطلاع‌رسانی به افراد پیرامون قرار گرفتن احتمالی در معرض مبتلایان به کووید ۱۹ کمک می‌کند.

ابزار مشترک اپل و گوگل ابتدا به‌نام Contact Tracing API شناخته می‌شد، اما شرکت‌ها بعدا نام Expsosure Notification API را برای آن انتخاب کردند. تغییر نام، با هدف تمرکز بر کارایی و استفاده‌ی اصلی از اپلیکیشن انجام شد. نسخه‌ی اولیه‌ی ابزار برنامه‌نویسی مذکور، هفته‌ی گذشته با به‌روزرسانی نسخه‌های بتا iOS و Xcode برای توسعه‌دهنده‌ها در دسترس قرار گرفت. در جدیدترین اقدام، گوگل و اپل نمونه‌های اولیه و منابع جدیدی را برای توسعه‌دهنده‌ها منتشر کرده‌اند که شامل المان‌های نمونه‌ی رابط کاربری و کد نمونه برای iOS و اندروید می‌شود. این نمونه‌ها با هدف ارائه‌ی المان‌های طراحی و کدنویسی به توسعه‌دهنده‌های عامل منتشر شد تا توسعه‌ی اپلیکیشن‌های مرتبط خود را با سرعت بیشتری شروع کنند. توسعه‌دهنده‌های هدف، اپلیکیشن‌های ردگیری سلامت را برای سازمان‌های عمومی توسعه می‌دهند.

دو شرکت علاوه بر ارائه‌ی کدهای اولیه و نمونه‌های طراحی، قوانین و سیاست‌های توسعه‌ی اپلیکیشن را نیز منتشر کردند. توسعه‌دهنده‌ها برای دریافت تأییدیه‌ی نهایی انتشار اپلیکیشن‌های خود، باید این سیاست‌ها و قوانین را رعایت کنند:

اپلیکیشن‌ها باید توسط آژانس‌های دولتی سلامت عمومی یا با هدف استفاده توسط آن‌ها توسعه پیدا کند. همچنین اپلیکیشن تنها باید با هدف واکنش به همه‌گیری کووید ۱۹ توسعه یابد.
پیش از استفاده از API ردگیری، باید به‌صورت شفاف از کاربر مجوز دریافت شود.
پیش از انتشار نتیجه‌ی مثبت ابتلای کاربر به بیماری با آژانس عمومی مالک اپلیکیشن، باید مجوز انتشار از کاربر دریافت شود.
اطلاعات کاربر به‌هیچ‌وجه نباید در کاربردهایی به‌جز مقابله با شیوع ویروس کرونا استفاده شود
برای اطلاع‌رسانی پیرامون قرار گرفتن در معرض بیمار مبتلا به کووید ۱۹، باید حداقل اطلاعات ممکن از کاربر دریافت شده و همچنین تنها برای کاربردهای مرتبط با کووید ۱۹ استفاده شود. به بیان دیگر، این اپلیکیشن‌ها از هرگونه استفاده از اطلاعات برای کاربردهایی همچون تبلیغات، منع شده‌اند.
اپلیکیشن‌ها هیچ‌گونه دسترسی و حتی امکان درخواست دسترسی به بخش امکانات موقعیت‌یابی گوشی‌ها را ندارند. اپل و گوگل می‌گویند اپلیکیشن‌های حاضر آژانس‌های سلامت عمومی که از قابلیت موقعیت‌یابی مکانی گوشی‌ها استفاده می‌کنند، هنوز هم در دسترس خواهند بود، اما قطعا به رابط Exposure Notification دسترسی نخواهند داشت.
هر کشور تنها حق توسعه‌ی یک اپلیکیشن را دارد تا بازدهی طرح جدید به حداکثر برسد و از هرگونه بخش‌بندی شدن کاربرها جلوگیری شود. البته اپل و گوگل می‌گویند اگر کشوری ساختار ایالتی یا منطقه‌ای مستقل داشته باشد، همکاری لازم برای پشتیبانی حداکثری از آن‌ها را انجام خواهند داد. به بیان دیگر اگر یک کشوری به اپل اعلام کند که قصد پیاده‌سازی سیستم ردگیری به‌صورت ایالت به ایالت یا استان به استان دارد، شرکت امکان لازم برای انتشار اپلیکیشن‌های گوناگون را در اپ‌استور آن کشور فراهم می‌کند. به‌علاوه، همکاری‌های لازم نیز انجام می‌شود تا انتشار اطلاعات بین ایالات‌ها و استان‌ها درصورت درخواست دولت مرکزی، ممکن باشد.
اپل و گوگل اعلام کردند که با سرعت لازم، به‌روزرسانی‌های موردنیاز را برای نرم‌افزاها و کیت‌های توسعه‌ی نرم‌افزاری خود ارائه می‌کنند تا درنهایت، نسخه‌ی عمومی API تا پایان ماه جاری میلادی برای مصرف‌کننده‌ها عرضه شود. هر دو شرکت، میانه‌ی ماه مه را برای انتشار API سمت کاربر در نظر گرفته‌اند. برنامه‌ی نهایی یعنی اطلاع‌رسانی اعلانی به‌صورت قابلیتی در سطح سیستم، احتمالا تا پایان سال جاری اجرایی خواهد شد.

تصاویری که توسط گوگل و اپل منتشر شد، نمونه‌های اولیه‌ی طراحی رابط کاربری برای هر دو پلتفرم هستند. با نگاهی به این نمونه‌ها می‌توان ساختار اعلان‌ها، تنظیمات، طراحی صفحه و دیگر المان‌های رابط کاربری را متوجه شد. البته اپلیکیشن‌هایی که توسط آژانس‌های سلامتی در کشورهای گوناگون ساخته می‌شوند، احتمالا طراحی متفاوتی با هم خواهند داشت.

آژانس‌های عمومی سلامت در کشورهای گوناگون، از مدت‌ها پیش تصمیم گرفتند تا اپلیکیشن‌های ردگیری ابتلا به ویروس کرونا را به‌صورت اختصاصی توسعه دهند. آن‌ها برای پیاده‌سازی برنامه‌های خود نیاز به دسترسی در سیستم‌‌های عامل اندروید و iOS داشتند که شرکت‌ها تمایلی برای ارائه‌ی آن دسترسی‌ها نشان ندادند. آن‌ها درنهایت تصمیم گرفتند تا با همکاری مشترک، نیاز آژانس‌های سلامتی را به‌صورت API برطرف کنند. اپل و گوگل ساختار اطلاع‌رسانی ازطریق بلوتوث را به‌جای استفاده از اطلاعات مکانی کاربران انتخاب کردند. تصمیم‌گیری آن‌ها برای حفظ هرچه بیشتر حریم خصوصی کاربران انجام شد. همچنین ساختار جدید در محیط‌های گوناگون قابلیت پیاده‌سازی و استفاده دارد. به‌عنوان مثال ردگیری با این روش نسبت به امکانات موقعیت‌یابی، در محیط‌های بسته کارایی بیشتری دارد.

آژانس‌های سلامتی می‌توانند از کاربران درخواست کنند تا کدی منحصربه‌فرد را برای وارد کردن نتایج آزمایش کووید ۱۹ خود در اپلیکیشن، استفاده کنند. با چنین روشی اطمینان حاصل می‌شود که نتایج آزمایش، از منابع معتبر در اپلیکیشن وارد شده‌اند و یک گزارش شخصی نیستند. درنهایت نتایجی که به‌عنوان تأیید یا رد ابتلای فرد به بیماری کووید ۱۹ در اپلیکیشن وارد می‌شوند، ازطریق مراکز آزمایشی معتبر کسب شده‌اند.

درنهایت فراموش نکنید که نمونه‌های اولیه‌ی منتشرشده توسط اپل و گوگل، هیچ‌گاه در دسترس کاربران عادی قرار نخواهند گرفت و تنها با هدف کمک به توسعه‌دهنده‌ها منتشر شده‌اند. هر دو شرکت، تمامی کدهای لازم را با نمونه‌های اولیه‌ی توسعه‌ی اپلیکیشن در اختیار توسعه‌دهنده‌ها قرار می‌دهند تا ساختن اپلیکیشن‌های اختصاصی برای ردگیری بهتر بیماران مبتلا به کووید ۱۹، در سرعت و روالی قابل‌توجه صورت بگیرد.
منبع: zoomit.ir

رابط مغز و رایانه ، BCI

رابط مغز و رایانه؛ عصای دست معلولان یا مقدمه‌ای برای دستکاری شخصیت؟

فناوری در سال‌های اخیر پیشرفت شگفت‌انگیزی داشته که اگرچه باعث شده زندگی ما بسیار راحت‌تر از گذشته شود، اما باعث ایجاد نگرانی‌هایی نیز شده که یکی از مهم‌ترین آن‌ها، واسط مغز و رایانه (BCI) است. این واسط می‌تواند سیگنال‌های مغز را بخواند و از آن‌ها برای کارهای خاصی استفاده کند که نگرانی‌های زیادی در میان دانشمندان و فعالان حوزه فناوری ایجاد کرده است.

در طبقه دهم یکی از ساختمان‌های دانشگاه کلمبیا، افرادی با الکترودهایی که روی سر خود دارند، توسط یک هدست واقعیت مجازی رانندگی با خودرو را تجربه می‌کنند. در میدان دید این افراد پیانوها و قایق‌های بادبانی به نمایش گذاشته می‌شوند که توجه آن‌ها را در پی دارد.

این تحقیق توسط «پاول ساجدا»، مدیر آزمایشگاه تصویربرداری هوشمند و محاسبات عصبی دانشگاه کلمبیا سرپرستی می‌شود و فعالیت مغز افراد از طریق فناوری الکتروانسفالوگرافی (EEG) را بررسی می‌کند. در این تحقیق هدست واقعیت مجازی حرکات چشم کاربران را ردیابی می‌کند تا محل نگاه کردن افراد را متوجه شود. این اطلاعات توسط یک کامپیوتر که مستقیما با امواج مغز در ارتباط است با نام واسط مغز و رایانه (BCI) پردازش می‌شود.

 

 

واسط مغز و رایانه چه کاربردی دارد؟

در آزمایش دانشگاه کلمبیا هدف از جمع‌آوری اطلاعات مغز، آموزش هوش مصنوعی در خودروهای خودران است، بنابراین آن‌ها متوجه این موضوع می‌شوند که راننده چه زمانی به اطراف یا سوژه‌ای خاص توجه می‌کند. واسط مغز و رایانه در زمینه‌های زیادی کاربرد دارد که برای مثال می‌توان به مدیریت پهپادها توسط سربازان در آژانس پروژه‌های پژوهشی پیشرفته دفاعی ایالات متحده آمریکا (دارپا) و نظارت روی دانش آموزان در مدارس چین اشاره کرد.

 وضع قوانین برای استفاده از واسط مغز و رایانه هستند

این دستگاه‌ها همچنین در صنایع پزشکی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند مانند نسخه‌هایی از آن که برای افراد معلول این امکان را فراهم می‌کند که توسط ذهن خود، با تبلت کار کنند یا اینکه می‌تواند به بیماران مبتلا به صرع پیش از تشنج هشدار دهد. در ژوئیه ۲۰۱۹ مدیرعامل تسلا عملکرد «نورولینک» را به نمایش گذاشت که می‌تواند واسط مغز و رایانه را در مغز افراد قرار دهد تا امکان همزیستی با هوش مصنوعی فراهم شود.

برخی کارشناسان به علت عدم شفافیت در عملکرد این دستگاه‌ها، چندان به آن‌ها اعتماد ندارند. سوال مهم در این زمینه، ادعاهای بدون تایید شرکت‌ها و همچنین نحوه تاثیر آن‌ها روی کاربران است. این موارد باعث شده برخی افراد به دنبال ایجاد قانونی برای محافظت از افراد در برابر با آینده‌ای باشد که می‌توان از اطلاعات مغزی برای موارد تجاری استفاده کرد.

 

دانشمندان به دنبال وضع قوانین برای استفاده از واسط مغز و رایانه هستند

به گفته «دیوید وینیکوف»، تحلیلگر ارشد در زمینه فناوری‌های همگرا در سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در پاریس، هر قدم در پیشرفت واسط مغز و رایانه نگرانی‌ها اخلاقی، قانونی و اجتماعی به وجود می‌آورد. وینکوف اعلام کرده:

«این واسط‌ها نگرانی‌های زیادی در رابطه با حریم شخصی کاربران ایجاد کرده‌اند. این فناوری پتانسیل آن را دارد که احساسات یا هویت یک فرد را تغییر دهد که این موضوع سوالاتی در رابطه با استقلال و خودمختاری یا ظرفیت برای هدایت زندگی یک شخص ایجاد کرده است.»

مغز ما برای هر فکر، احساس یا حرکتی سیگنال‌های الکتریکی ایجاد می‌کند و BCI برای خواندن این سیگنال‌ها توسعه پیدا کرده که برخی مواقع برای این کار از EEG و الکترودهایی روی سر استفاده می‌شود. برای این کار اغلب از ۱۶ تا ۶۴ الکترود استفاده می‌شود، البته برخی مدل‌ها ۲۵۶ الکترود دارند. نورولینک قصد دارد در این زمینه عملکرد تهاجمی‌تری داشته باشد و از ۳۰۷۲ رشته فلزی نازک روی مغز افراد استفاده کند.

واسط مغز و رایانه سیگنال‌های مغز را می‌خواند و از اطلاعات آن برای انجام وظایفی مانند نوشتن متن یا کنترل پهپاد توسط کامپیوتر یا ماشین استفاده می‌کند. با وجود اینکه هم اکنون کاربرد BCI بسیار محدود است، ساجدا به این موضوع اشاره می‌کند که هنوز سوالات زیادی در رابطه با نحوه کار مغز انسان وجود دارد.

دانشمندان از دهه ۷۰ میلادی در حال کار روی واسط مغز و رایانه برای اهداف پزشکی هستند، اما از سال ۲۰۰۷ این فناوری وارد بخش مصرفی شد. با پیشرفت در فناوری BCI و ظهور گوشی‌های هوشمند، نسخه‌های مصرفی آن‌ها و سایر فناوری‌ها که با مغز ارتباط برقرار می‌کنند، بسیار رایج شدند. برای مثال شرکت «نورواسکای» که در زمینه فروش اپلیکیشن‌های موبایل و پوشیدنی‌ها فعالیت دارد، سنسورهای مغز را بازاریابی می‌کند که به مردم اجازه می‌دهد که اطلاعات مناسبی را وارد اپلیکیشن‌های موبایل کنند.

«Thync» یکی دیگر از شرکت‌های فعال در حوزه فناوری‌های پوشیدنی محسوب می‌شود که ادعا می‌کند اپلیکیشن‌های BCI می‌توانند احساسات کاربر را تغییر دهند. برای مثال می‌توان آن‌ها به را خواب ترغیب کرد یا حتی مشکل پوستی آن‌ها با نام «پسوریازیس» را نیز درمان کرد. «Emotiv» شرکت دیگری بوده که هدست‌ EEG قابل حمل با قیمت ۷۰۰ دلار به فروش می‌رساند که توسط آن می‌توان اطلاعات مغز را برای آزمایش‌ها جمع آوری کرد. بسیاری از این محصولات مجوز دریافت نکرده‌اند و توسط سازمان مربوطه مورد بررسی قرار نگرفته‌اند.

 

 

قوانین مشخصی برای واسط مغز و رایانه وجود دارد؟

سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA) که برای دستگاه‌های پزشکی شامل BCI مجوز صادر می‌کند تنها برخی از آن‌ها را مورد تایید قرار داده، در حالی که تعداد بالایی از آن‌ها از نظر فنی جزو دستگاه‌های پزشکی دسته‌بندی نمی‌شوند و به صورت مستقیم در بازار به فروش می‌رسند. برای مثال در سال ۲۰۱۵ FDA دستگاه توسعه یافته توسط Thync را به عنوان یک دستگاه پزشکی تایید نکرد. FDA درباره واسط مغز و رایانه‌ که توسط آزمایشگاه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، دستورالعمل دارد اما برای نمونه‌هایی که در بازار به فروش می‌رسند دستورالعمل مشخصی وجود ندارد.

 

تحریک جریان مستقیم درون‌ جمجمه‌ای می‌تواند عملکرد افراد را افزایش دهد

به گفته ساجدا، این شکاف‌های نظارتی نگرانی‌های زیادی ایجاد کرده. برای مثال یکی از روش‌های درمان توسط BCI، تحریک بخش‌های خاصی از مغز برای بهبود عملکردهای مخصوصی شامل حافظه، زبان یا دقت است. این نوع از واسط‌های مغز و رایانه از تکنیکی به نام تحریک جریان مستقیم درون‌ جمجمه‌ای (tDCS) استفاده می‌کنند و می‌تواند حرکت فیزیکی و زمان واکنش را تقویت کند. با این وجود، ابهاماتی درباره مزایای این روش وجود دارد.

با این وجود، برخی مانند نیروی دریایی آمریکا و بازیکنان تیم بسکتبال «گلدن استیت واریرز» در حال آزمایش تحریک جریان مستقیم درون ‌جمجمه‌ای برای بهبود عملکرد خود هستند. علاوه بر این، نمونه‌های خانگی این دستگاه‌ها نیز در حال تولید هستند تا توسط آن‌ها بتوان عملکردهای مختلف را بهبود داد یا حتی افسردگی را درمان کرد. تمام این موارد می‌توانند برای افراد عوارض ایجاد کنند و به مغز آسیب بزنند.

ایلان ماسک ادعاهای عجیب‌تری در رابطه با واسط مغز و رایانه دارد که آن، ترکیب آن با هوش مصنوعی است که البته هنوز نمونه مشخصی از آن توسط نورولینک معرفی نشده و اطلاعی از نحوه عملکرد آن نداریم.

پژوهشگر ارشد آزمایشگاه اخلاق و سیاست دانشگاه ETH در زوریخ سوئیس، «مارچلو اینکا» هشدار داده که اگر شرکت‌ها ادعاهای اغراق آمیز مطرح کنند، افراد ترغیب می‌شوند که در آزمایش‌ها شرکت کنند و دنبال نتایج غیر واقعی باشند، بنابراین باید آزمایش‌های انسانی توسط کمیته‌ای مورد تایید قرار بگیرند و پیش از حضور شرکت‌کنندگان، مزایا و خطرات آن‌ها بررسی شوند.

برخی شرکت‌ها و دانشمندان در حال توسعه واسط مغز و رایانه هستند و برخی نیز به دنبال ایجاد یک چارچوب قانونی برای جلوگیری از سوءاستفاده از اطلاعات مغز هستند. نظارت روی فعالیت مغز توسط BCI، اطلاعات زیادی تولید می‌کند که از آن‌ها می‌توان برای اهداف مختلفی از تبلیغات گرفته تا کمپین‌های سیاسی استفاده کرد. به عنوان مثال آزمایش تیم ساجدا به دنبال اطلاع از این موضوع است که افراد روی چه مواردی در محیط اطراف خود تمرکز می‌کنند که می‌توان از آن برای بهبود تبلیغات استفاده کرد.

برای رفع این نگرانی‌ها، اینکا یک رویکرد قانونی با نام «حقوق ذهن» را پیشنهاد داده. این چارچوب قانونی درباره جمع‌آوری اطلاعات، استفاده و همچنین محافظت از آن‌ها اطمینان حاصل می‌کند. اینکا مقاله‌ای در این زمینه در سال ۲۰۱۷ منتشر کرد و که در آن به حقوق جدید که می‌تواند در دهه‌های آینده به قوانین اضافه شوند شامل حق آزادی شناختی، حق داشتن حریم ذهنی، حق تمامیت ذهنی و حق دوام روانشناسی، اشاره داشت. به اعتقاد اینکا، این موارد می‌توانند مانع از سوءاستفاده از اطلاعات مغز شوند.

 

احتمال تغییر شخصیت افراد توسط واسط مغز و رایانه وجود دارد

در حال حاضر شرکت‌های فناوری به علت سرویس‌های خود می‌توانند به برخی اطلاعات حساس کاربران دسترسی پیدا کنند و اطلاعات مغز این موارد را افزایش می‌دهند. اکثر برنامه‌های واسط مغز و رایانه به پذیرش شرایط استفاده از سرویس توسط کاربران وابسته هستند که البته افراد کمی آن‌ها را می‌خوانند.

با پیشرفت در حوزه BCI، نیاز به شفافیت قانونی افزایش پیدا می‌کند. فناوری شاید بتواند در نحوه عملکرد مغز افراد تغییر ایجاد کند یا آنطور که برخی تحقیقات نشان داده‌اند، توسط آن می‌توان هویت خود را درک کرد. برای مثال مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ روی ۶ بیمار مبتلا به صرع انجام شد تا مشخص شود مغز آن‌ها چگونه به BCI واکنش نشان می‌دهد و این واسط درون مغز آن‌ها برای هشدار تشنج کاشته شد. برخی از افراد پس از این کار احساس قدرت کردند، اما تعدادی روی مشکل خود تاکید بیشتری داشتند. یکی از آن‌ها پس از کاشت این واسط گفته بود که همیشه احساس بیماری می‌کند و حس متفاوت بودن نسبت به دیگران دارد. در حقیقت این فرد پس از کاشت واسط تبدیل به فرد دیگری شد.

برای رفع نگرانی‌ها در این زمینه نیاز به قانون داریم. به نظر می‌رسد FDA به دنبال قوانینی برای واسط‌های مغز و رایانه است، اما هنوز نمی‌دانیم چگونه به مشکلاتی که در تحقیق‌های قبلی ایجاد شده، توجه می‌شود. بسیاری به دنبال حفاظت از اطلاعات مغز هستند و از هر روشی برای این کار بهره می‌برند که برای مثال می‌توان به مسائل اخلاقی اشاره کرد. در گذشته شاهد چنین موضوعی برای دستکاری ژنتیکی بودیم که در نهایت در سال ۲۰۰۳، قوانینی برای آن وضع شد که روی جمع‌آوری و دستکاری اطلاعات ژنتیکی انسان‌ها نظارت دارد. به نظر می‌رسد باید منتظر چنین رویه‌ای برای BCI نیز باشیم.

منبع: digiato.com

رایانش کوانتومی اینتل

اینتل به دستاوردی انقلابی در حوزه رایانش کوانتومی دست پیدا کرد

به‌لطف دستاورد جدید اینتل و یکی از شرکای تجاری‌اش، امکان قراردادن سخت‌افزار کیوبیت و قطعه‌ی الکترونیکی کنترل‌کننده‌ی آن روی یک تراشه فراهم می‌شود. بسیاری از دنبال‌کنندگان اخبار فناوری با بیت (Bit) و بایت (Byte) به‌عنوان واحدهای اساسی در حوزه‌ی رایانش آشنایی است. درواقع، بیت و بایت در حوزه‌ی رایانش همچون واحدهای متر و اینچ برای بیان اندازه و مسافت است. با‌این‌حال، بیت و بایت به رایانش قدیمی مربوط می‌شود و امروزه ممکن است تا حد زیادی نتوانند جواب‌گو باشد. درزمینه‌ی رایانش امروزه گوگل و اینتل تلاش زیادی می‌کند تا روی مبحثی به‌نام رایانش کوانتومی (Quantum Computing) مانور دهد. در رایانش کوانتومی که امروزه توجه زیادی به آن می‌شود، استفاده از واحدی جدید با عنوان کیوبیت (Qubit) را شاهد هستیم. کیوبیت را می‌توان کوچک‌ترین واحد ذخیره‌ی اطلاعات و معیاری از مقدار اطلاعات کوانتومی به‌شمار آورد.

برخلاف واحد بیت که امروزه هم به‌شکل گسترده استفاده می‌شود، امکان کنترل کیوبیت کمی سخت‌تر است. این موضوع به‌ویژه در دماهای مختلف‌ خودش را نشان می‌دهد و مشکلاتی ایجاد می‌کند. اینتل و یکی از شرکای تجاری‌اش با نام QuTech اخیرا در خبری مهم اعلام کرده‌اند به دستاوردی جدید در حوزه‌ی رایانش دست یافته‌اند. به‌لطف فناوری انقلابی جدید اینتل و QuTech، به سیستم‌های مبتنی‌بر رایانش کوانتومی این امکان داده می‌شود در محیط‌های دارای دمای بیشتر نیز به ‌فعالیت خود ادامه دهد. بدین‌ترتیب، اینتل یک قدم به تولید رایانه‌های کوانتومی کاربردی نزدیک‌تر شده است.

کنترل کیوبیت (مخفف کوانتوم‌بیت) همچون بسیاری از دیگر مفاهیم مطرح در حوزه‌ی رایانش کوانتومی کار ساده‌ای نیست. در واحد بیت، معیارهای صفر و یک یا روشن و خاموش مجزا از یکدیگر را شاهد هستیم؛ با‌این‌حال، کیوبیت می‌تواند هر دو معیار صفر و یک (روشن و خاموش) را براساس وضعیت آن‌ها‌ اجرا کند. کیوبیت به‌طورویژه بر ذرات زیراتمی نظیر الکترون‌ها به‌همراه فوتون‌ها متکی است. همین موضوع باعث می‌شود ماهیت کلی کیوبیت به‌گونه‌ای باشد که بتوان از آن به‌عنوان دلیل اصلی تبدیل سیستم‌های مبتنی‌بر رایانش کوانتومی به ابررایانه‌های آینده یاد کرد.

افزون‌بر‌این، کیوبیت برای فعالیت مشکلات زیادی پیش ‌روی شرکت‌های سازنده قرار می‌دهد. در بسیاری از مواقع، این مشکلات به‌ دو دلیل اصلی ایجاد می‌شود: دلیل اول این است که کیوبیت فقط در دمای بسیار کم فعالیت می‌کند؛ بنابراین، برای فعالیت آن باید محیطی فراهم کرد که دمای آن به‌میزان درخورتوجهی کم باشد. این موضوع به‌خودی‌خود مشکل دوم را ایجاد می‌کند. در دماهای بسیار کم، قطعات کنترل‌کننده‌ی الکترونیکی کیوبیت از خود کیوبیت جدا می‌شود.

دقیقا در همین مرحله است که دستاورد جدید اینتل وارد کار می‌شود. اینتل از این دستاورد با نام «کیوبیت داغ» یاد می‌کند. به‌لطف دستاورد جدید اینتل و شریک تجاری‌اش، کیوبیت می‌تواند در دماهای بیش از یک کلوین (تقریبا ۲۷۲- درجه‌ی سلسیوس) نیز کار کند. در‌حال‌حاضر، رایانه‌های کوانتومی برای پردازش کارهای مختلف مجبور است در دماهای گستره‌ی میلی‌کلوین فعالیت کند که تنها اندکی بیشتر از دمای صفر مطلق است. جالب است بدانید رایانه‌های واقع در فضای خارج از زمین در دمای سه کلوین فعالیت می‌کند. چنین دستاوردی از نظر عملی به اینتل امکان می‌دهد سخت‌افزار کوانتومی و مدار الکترونیکی کنترل‌کننده‌ی آن را روی یک تراشه قرار دهد. این نوع تراشه می‌تواند به تولید رایانه‌های کوانتومی پیشرفته‌تر منتهی شود.

دستاورد جدید اینتل در بلندمدت نیز می‌تواند مزیت‌هایی به‌همراه بیاورد. به‌لطف این اتفاق،‌ تراشه‌های تولیدشده پیچیدگی کمتری دارد و بهره‌وری آن‌ها نیز بیشتر است. این تراشه‌های جدید می‌تواند بدون ایجاد هرگونه مشکل و فداکردن دقت، دو قسمت یادشده، یعنی سخت‌افزار و بخش کنترل‌کننده را به یکدیگر متصل کند. اینکه اینتل می‌تواند در چه زمانی تولید چنین تراشه‌هایی را عملی کند، فعلا نامشخص است و حتی شاید فکرکردن به آن در اوضاع‌واحوال فعلی درست نباشد؛ چون فاصله‌ی زیادی تا رخداد این اتفاق مهم داریم.

به‌علاوه اینتل و QuTech هنوز جزئیات دقیقی از دستاورد جدیدشان منتشر نکرده‌اند و تنها اطلاعات ابتدایی را دردسترس رسانه‌ها قرار داده‌اند. ظاهرا اینتل و QuTech فناوری جدیدشان را روی دو کیوبیت آزمایش کرده‌اند؛ درحالی‌که رایانه‌های کوانتومی پیشرفته‌ی امروزی دَه‌ها کیوبیت دارد. گفته می‌شود رایانه‌های بسیار قدرتمند که بتواند ازپسِ هر کاری بربیاید، به بیش از یک‌میلیون کیوبیت نیاز پیدا خواهد کرد. دقیقا به‌همین‌دلیل است که می‌گویم دستاورد جدید اینتل این شرکت را تنها «یک قدم» به تولید رایانه‌های کوانتومی پیشرفته‌تر نزدیک می‌کند. البته همین قدم اهمیت بسیار زیادی دارد. در‌حال‌حاضر، رایانش کوانتومی فقط در شرکت‌های بزرگی به‌وقوع می‌پیوندد که ازپسِ هزینه‌های گزاف آن برمی‌آید؛ بنابراین، به‌‌زودی رایانه‌های کوانتومی دردسترس افراد و شرکت‌های معمولی نخواهد گرفت.

منبع: zoomit.ir

جایگزینی ربات با انسان

شیوع کرونا به جایگزینی ربات با انسان سرعت داده است

ویروس کرونا باعث شده بسیاری از مردم نتوانند سر کار حاضر شوند و این موضوع ضربه بزرگی به اقتصاد جهانی و همچنین تولیدات در کشورهای مختلف زده. در این میان بسیاری از سرمایه‌گذاران، ربات‌ها و اتوماسیون را راه‌حل مناسبی می‌دانند و شرکت‌های فعال در این زمینه با جذب سرمایه، فعالیت‌های خود را افزایش می‌دهند. قرنطینه کارگران و جذب سرمایه روند اتوماسیون را سرعت می‌بخشد و می‌تواند در آینده نزدیک میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان بیکار کند، موضوعی که برای بسیاری ترسناک است. کرونا برای بسیاری از کارگران دردسر ایجاد کرده و بسیاری از آن‌ها خانه نشین شده‌اند. در حالی که نزدیک به ۲۰ سال پیش راه‌حلی به نام اتوماسیون چندان جدی گرفته نمی‌شد، اما به لطف پیشرفت در بخش‌های مختلف مانند دید ماشینی، یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی، سیستم عامل‌های متن باز رباتیک ، اجزای قابل حمل و سنسور‌ها مورد توجه بسیاری از فعالان قرار گرفته و برخی آن را راه‌حلی از آینده برای این مشکل جهانی می‌دانند.

در حالی که اقتصاد با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند و بسیاری از استارتاپ‌ها و شرکت‌ها با مشکل مالی مواجه شده‌اند، اما سرمایه‌گذاران از ایده‌ها در زمینه اتوماسیون و رباتیک استقبال می‌کنند. برای مثال یک شرکت چینی با نام ForwardX Robotics که در زمینه لجستیک فعالیت دارد، به تازگی موفق به جذب ۱۵ میلیون دلار سرمایه شده که مجموع سرمایه آن را به ۴۰ میلیون دلار افزایش می‌دهد. علاوه بر این شرکت، BrainCorp که در زمینه اسکرابر رباتیک نیز فعالیت دارد، موفق به جذب ۳۶ میلیون دلار سرمایه شده است.

«نیکلاس چی»، موسس و مدیرعامل ForwardX Robotics در رابطه با دوران کنونی اعلام کرده:

«ما چالش‌های زیادی برای رهبران زنجیره تامین در لجستیک و صنایع تولیدی، از رشد کمبود نیروی کار و مشتری تا انتظار برای افزایش انعطاف پذیری را شاهد هستیم. راه‌حل‌ خودکار ما مبتنی بر هوش مصنوعی، به مشتریان این امکان را می‌دهد که به سرعت با شرایط سازگار شوند و بهره‌وری خود را تا ۳ برابر افزایش دهند. با توجه به شیوع کرونا، شرکت‌ها خواهان تضمین امنیت فعالیت‌های خود در آینده هستند و ما برای این کار، کنار آن‌ها خواهیم بود.»

در حالی که صنایع رباتیک به تازگی مورد توجه قرار گرفته، از نزدیک به یک دهه پیش انقلاب آن‌ها در راه بود. شرکت‌ها و سازمان‌های مختلفی در سال‌های گذشته و اوایل قرن بیست و یکم با برگزاری مسابقات قصد افزایش فعالیت‌ها در این زمینه را داشتند و حالا با توجه به عدم امکان حضور کارگران در سر کار، محبوبیت آن‌ها بیشتر از قبل شده. شاید اتوماسیون روزی تعداد بالایی از مردم را بیکار کند و جایگزین کارگران برای اجرای وظایف ساده شود.

منبع: digiato.com

سنسور هوشمند برای لباس

سنسور هوشمندی که با اتصال به لباس علائم حیاتی بدن را اندازه می گیرد

محققان دانشگاه MIT سنسوری ساخته اند که می تواند با اتصال به پارچه لباس علائم حیاتی بدن را بطور منظم اندازه بگیرد. این سنسور سبک وزن درون پارچه تعبیه شده و قابل شستشو نیز می باشد.

به گزارش سرویس اخبار تکنولوژی و فناوری تکنا و به نقل از techcrunch، سنسور‌هوشمند دانشگاه MIT روی لباس قرار میگیرد و قادر است علائم حیاتی بدن مانند دما، ضربان قلب و میزان تنفس را بصورت مداوم اندازه گیری نماید. از مزیت های این سنسور‌قابل‌شستشو بودن و استفاده مجدد آن در پارچه های دیگر است.

این سنسور توسط دانشگاه MIT و ناسا توسعه یافته و میتواند در صنایع مختلف مانند بهداشت و درمان، فضایی و ورزشی مورد استفاده قرار بگیرد. اتصال این سنسور به گوشی های هوشمند نظارت بر روی علائم حیاتی را آسان خواهد کرد. تولید انبوه این سنسور علاوه بر صنعت فضانوردی برای مبارزه با کرونا خواهد بود. بدین ترتیب با کاهش ارتباط پزشکان و کادر درمانی با بیماران، نظارت بر مداوا و درمان بیماران آسان تر انجام خواهد شد. استفاده از سنسور به کاهش ابتلا به کرونا در بررسی وضعیت بیماران از راه دور کمک خواهد کرد. بسیاری از شرکت های فناوری و استارت آپ ها به دنبال تولید سنسور و جمع آوری اطلاعات بیومتریک هستند. به عنوان مثال استارت آپ فوروارد سنسورهایی را در اختیار بیمارنی که از خانه مورد مداوا قرار میگیرند، قرار داده است.

منبع: techna.news

ایلان ماسک: برنامه‌نویسان جوان قواعد فعلی را بشکنند

ایلان ماسک: برنامه‌نویسان جوان قواعد فعلی را بشکنند

ایلان ماسک در مصاحبه‌ای اینترنتی با اعضای باشگاه «Hack Club» از آنها خواست بیش از تئوری روی تولید ابزارهای فیزیکی متمرکز کنند چرا که اینکار به مراتب سخت‌تر است. وی همچنین با آنها در مورد خطرات هوش مصنوعی به گفتگو پرداخت.

Hack Club شبکه ای از باشگاه‌های کدنویسی در مدارس است که آموزش در آن بر پایه پروژه های عملی صورت می گیرد. فعالیت این گروه در پی تعطیلی مدارس بر اثر شیوع کرونا فعلا متوقف شده و حالا روی آموزش فناوری از طریق یوتیوب متمرکز شده‌اند. Hack Club روز شنبه میزبان ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا بود و وی از طریق یوتیوب نظرات خود درباره برنامه نویسی، هوش مصنوعی و مسائل دیگر را با اعضای آن در این میان گذاشت.

 

ماسک در ابتدا به بیان مزیت‌های تولید پرداخت و تاکید کرد که ما در حال جدا شدن از دنیای فیزیکی اتم ها هستیم:«ما باید به ساخت و تولید ابزارهای فیزیکی اهمیت بیشتری بدهیم. اساس تولید ابزارها ساخت خطوط تولید است.» وی افزود که خلاقیت و کار روی سیستم تولید به مرتب سخت‌تر از آن چیزی است که مردم تصور می‌کنند: «طراحی راکت دشوار است اما تولید راکت ۱۰ برابر و توسعه خط تولید راکت ۱۰۰ برابر از آن سخت‌تر است.»

ماسک در پاسخ به سوالی در مورد دشواری‌های مدیریت همزمان تسلا و اسپیس ایکس که هر دو در زمینه تولید فعالیت دارند، یکی از چالش‌های دشوار و همیشگی خود را سوییچ بین اسپیس ایکس، کمپانی فعال در زمینه رابط کاربری مغز-ماشین Neuralink و زندگی شخصی عنوان کرد.

 

 

خطرات هوش مصنوعی

ماسک که پیش از درباره خطرات هوش مصنوعی هشدار داده بود یکبار دیگر تاکید کرد سواستفاده از هوش مصنوعی می‌تواند به سرعت باعث شعله‌ور شدن آتش جنگ شود. از نظر وی هوش مصنوعی نباید به حال خود رها شود و باید کنترل آن در دست اپراتور قرار داشته باشد.

مدیرعامل اسپیس اکس در بخش پایانی سخنانش از دانش آموزان خواست که ایده‌ها را نه بر اساس جایگاه یا میزان نفوذ مطرح کننده آن بلکه بر اساس منطق بسنجند.

منبع: digiato.com

پردازنده های دسکتاپی رایزن AMD

شرکت AMD پردازنده های دسکتاپی رایزن ۳ را برای کامپیوترهای ارزان قیمت معرفی کرد

روز گذشته AMD از دو پردازنده دسکتاپی جدید در سری رایزن ۳۰۰۰ رونمایی کرد. پردازنده های رایزن ۳ که بر پایه نسل سوم معماری ذن ۲ ساخته شده اند قرار است به دیگر اعضای خانواده تراشه های دسکتاپی سری ۳۰۰۰ ملحق شوند که بازار سیستم‌های دسکتاپی ارزان قیمت را نشانه گرفته اند.

پردازنده های دسکتاپی جدید AMD به ترتیب Ryzen 3 3100 و Ryzen 3 3300X نام دارند؛ هر دو چهار هسته ای و ۸ ریسمانی هستند و امکانات دیگری چون چندریسمانی همزمان (SMT)، توان طراحی حرارتی ۶۵ واتی (TDP) و کش ۱۸ مگابایتی (L2 + L3) برایشان در نظر گرفته شده است.

تفاوت میان این دو پردازنده در کلاک هسته آنهاست؛ سرعت کلاک مدل ۳۱۰۰ برابر با ۳.۶ گیگاهرتز در وضعیت پایه و ۳.۹ گیگاهرتز در حالا تقویت شده است در حالی که کلاک هسته ۳۳۰۰X در وضعیت های پایه و تقویت شده به ترتیب برابر با ۳.۸ و ۴.۳ گیگاهرتز است.

قیمت از دیگر تفاوت های این دو پردازنده است؛ مدل ۳۱۰۰ با قیمت پایه ۹۹ دلار به فروش می رسد و اگر قصد خرید ۳۳۰۰X را داشته باشید ۱۲۰ دلار برایتان آب خواهد خورد. فروش هر دوی این تراشه ها از اواخر ماه آینده میلادی رسما آغاز می شود.

شرکت AMD همچنین از نسل جدید چیپست B550 برای پردازنده های سری رایزن ۳۰۰۰ رونمایی کرد که قرار است جایگزین مدل فعلی B450 شود. مادربردهای مبتنی بر چیپست B550 استاندارد باس PCIe 4.0  را در اختیار عموم کاربران قرار می دهند که هم اکنون صرفا از طریق مادربرد های گرانقیمت X570 در دسترس است.

مادربردهای B550 نیز از دو ماه دیگر توسط شرکای تجری AMD از قبیل ایسوس، گیگابایت، ام اس آی و کالرفول به دست مشتریان خواهند رسید.

منبع: digiato.com

ابرپروژه‌ی مایکروسافت برای حفاظت از تنوع زیستی

کامپیوتر سیاره‌ای‌؛ ابرپروژه‌ی مایکروسافت برای حفاظت از تنوع زیستی

مایکروسافت به‌زودی برنامه‌ای به‌نام کامپیوتر سیاره‌ای اجرا می‌کند که با هدف حفظ سلامت اکوسیستم کره‌ی زمین و تنوع زیستی ، توسعه می‌یابد.

مایکروسافت برنامه‌ی جدیدی با هدف انجام پروژ‌های مبتنی بر تنوع زیستی رونمایی کرد. این پروژه، داده‌ها و شبکه‌ی فناوری دیجیتال را در اختیار برنامه‌های تحقیق و مطالعه‌ی تنوع زیستی قرار می‌دهد. برنامه‌‌ی جدید مایکروسافت به‌نام «کامپیوتری سیاره‌ای» یا Planetary Computer معرفی شد. ردموندی‌ها اعتقاد دارند با چنین برنامه‌هایی می‌توان کارایی بهینه‌تری از جمع‌آوری داده و فناوری‌های مرتبط با شبکه استخراج کرد.

برد اسمیث، مدیرکل مایکروسافت، برنامه‌ی جدید شرکت را معرفی کرد. او اعلام کرد که مایکروسافت از ظرفیت‌های پروژه‌ی AI for Earth استفاده می‌کند و دسترسی به دیتاست‌های متنوع محیطی را در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد. داده‌های زیست‌محیطی از سرتاسر جهان جمع‌آوری می‌شوند و پلتفرم پردازشی مناسب برای تحلیل آن‌ها نیز در دسترس خواهد بود.

اسمیث در جریان رونمایی برنامه‌ی جدید مایکروسافت گفت:

ما از کامپیوتر سیاره‌ای برای توسعه و پیاده‌سازی فناوری دیجیتال در حوزه‌ی محیط زیست استفاده می‌کنیم. فناوری‌ها به شرکا و مشتریان ما در حوزه‌های تصمیم‌گیر محیط زیست کمک می‌کند تا فعالیت‌های سازمانی بهینه‌تری داشته باشند.

پروژه‌ی AI for Earth در سال ۲۰۱۷ رونمایی شد. این برنامه، ابزارها و مهارت‌های هوش مصنوعی را در پروژه‌هایی متمرکز می‌کند که چالش‌های محیط‌ زیستی را در سرتاسر جهان حل می‌کنند. ردموندی‌ها می‌گویند AI for Earth با این هدف طراحی شد که از فناوری برای کاهش اثرهای زیست‌محیطی یا هماهنگی بیشتر با تغییرات بهره استفاده کنیم. از اهداف دیگر می‌توان به مدیریت بهینه‌‌ی تأمین آب و پروژه‌های تأمین غذا برای جمعیت روبه‌رشد زمین اشاره کرد که طبق پیش‌بینی کارشناسان به‌زودی به ۱۰ میلیارد نفر هم می‌رسد. دراین‌میان تنوع زیستی بیشترین اهمیت را در بین برنامه‌های هدف پروژه دارد.

اسمیث می‌گوید پروژه‌ی هوش مصنوعی مایکروسافت برای توسعه‌ی هرچه بهتر، بیش از همه نیاز به داده، دسترسی بهتر به ابزارهای یادگیری ماشین و توانایی اشتراک‌گذاری نتایج با دیگر فعالان علمی و زیست‌محیطی دارد. اسمیث در ادامه‌ی معرفی برنامه‌ی کامپیوتر سیاره‌ای می‌گوید:

جامعه‌ی ما نیاز به پلتفرم پردازشی جدیدی دارد که شاید نام کامپیوتر سیاره‌ای بهترین انتخاب برای آن باشد. پلتفرمی که توانایی ارائه‌ی دسترسی به تریلیون‌ها داده‌ی جمع‌آوری‌شده توسط انسان‌ها و ماشین‌ها را داشته باشد. داده‌هایی که از فضا، آسمان، زمین و آب جمع‌آوری می‌شوند.
پلتفرم مورد نظر باید به کاربران امکان دهد تا به‌جای جست‌وجو براساس کلمه‌های کلیدی، براساس نقاط جغرافیایی در میان داده‌ها کاوش کنند. کاربران می‌توانند پاسخ انواع سؤال‌ها پیرامون انواع محیط‌های زیستی در نزدیکی خود یا وجود محیط‌های خاص زیستی در جهان را در این پلتفرم پیدا کنند.

مایکروسافت می‌گوید سرمایه‌گذاری و تخصیص منابع خود را به‌مرور در پروژه‌ی کامپیوتر سیاره‌ای افزایش می‌دهد. سرمایه‌گذاری‌های آتی متمرکز بر حوزه‌های خاص راهکارهای محیط زیستی مانند شناسایی گونه‌های جانوری و گیاهی و نقشه‌برداری پوشش زمین و بهینه‌سازی بهره‌برداری خواهند بود.

دسترسی همه‌ی محققان به داده‌های جمع‌آوری شده، هدف بزرگ پروژه‌ی مایکروسافت است

اسمیث می‌گوید مایکروسافت برای توسعه‌ی برنامه‌ی آتی خود ابتدا یک همکاری جدید مبتنی بر پروژه‌ی AI for Earth با Group on Earth Observations Biodiversity Observation Network انجام می‌دهد. همکاری مذکور، با ارزش حدودی یک میلیون دلار، از پروژه‌هایی پشتیبانی می‌کند که تلاش‌ها در جهت نظارت بر تنوع زیستی در کره‌ی زمین را تقویت می‌کنند. به‌علاوه، ابزارهای کاربردی برای مطالعه، گزارش‌گیری و مدیریت تغییرات تنوع زیستی توسعه می‌یابند که اطلاعات لازم را برای تصمیم‌گیری‌های حفاظتی در سرتاسر جهان، فراهم می‌کنند.

اسمیث در بخش دیگر از صحبت‌های خود برای معرفی پروژه‌ی جدید مایکروسافت گفت:

این کامپیوتر سیاره‌ای پیچیدگی‌های زیادی دارد و ما به‌تنهایی توانایی ساخت آن را نداریم. ما باید از سابقه‌ی کاری و مطالبات همکاران خود در پروژه درس بگیریم و با سازمان‌هایی وارد همکاری شویم که در مسیر پیشبرد اهداف زیست‌محیطی در جهان فعالیت می‌کنند.

ما برای پیشبرد پروژه‌ی خود همکاری‌های بیشتری با Esri انجام می‌دهیم. مایکروسافت و Esri، اهداف مشترکی در جمع‌آوری و عرضه‌ی داده‌های جغرافیایی و تحلیل‌هایی همچون جمع‌آوری، نمایش و کار روی اطلاعات مرتبط با سیستم زمین دارند. ما می‌خواهیم این ابزارها در دسترس همه‌ی محققان محیط زیست و فعالان در سرتاسر جهان قرار بگیرد. به‌علاوه، انتظار داریم که هر سازمان حفاظتی در جهان، داده‌های محلی خود را به مخزن بین‌المللی داده ارائه کند.

ما درحال افزایش شراکت در مسیر توسعه‌ی راهکارهای یادگیری ماشین با هدف‌گیری جغرافیایی هستیم. این راهکارها به‌عنوان پایه‌های بنیادی کامپیوتر سیاره‌ای شناخته می‌شوند.

 

مایکروسافت می‌گوید دیتاست‌های جغرافیایی کلیدی را در آژور هم در دسترس قرار می‌دهد و تا پایان سال، دسترسی به آن‌ها ازطریق ابزارهای Esri نیز ممکن می‌شود. ردموندی‌ها اعتقاد دارند Esri در بازار نرم‌افزارهای سیستم اطلاعات جغرافیایی، بهترین عملکرد را دارد.

اسمیث اعتقاد دارد حفظ محیط زیست با هدف سوددهی به نسل‌های کنونی و آینده، یکی از چالش‌های اصلی بشر محسوب می‌شود. او پیاده‌سازی بهینه‌ی فناوری در این مسیر را یکی از چالش‌های اولویت‌دار مایکروسافت دانست. مایکروسافت قبلا در ماه ژانویه برنامه‌ای با هدف‌گیری کنترل کربن معرفی کرده بود و امیدوار است انتشار کربن تا سال ۲۰۳۰، منفی شود و همچنین آن‌ها بتوانند تا سال ۲۰۵۰، کل کربن واردشده به جوّ زمین از کسب‌وکار خود را جمع‌آوری کنند. کربنی که از زمان راه‌اندازی مایکروسافت در سال ۱۹۷۵ به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم از فعالیت‌های این شرکت به زمین انتشار یافته است.

منبع: zoomit.ir