بایگانی سال: 2019
محققان انویدیا ، فریم‌ورکی برای تبدیل تصاویر دوبعدی به مدل‌های سه‌بعدی ابداع کردند
محققان انویدیا به‌تازگی سیستمی با عنوان DIB-R طراحی کرده‌اند که می‌تواند تصاویر دوبعدی را به مدل‌های سه‌بعدی تبدیل کند.اگرچه کامپیوترها ابزاری ایده‌آل برای دریافت مدل‌های سه‌بعدی و رندرینگ آن به صفحات دوبعدی هستند اما توانایی دریافت تصاویر دوبعدی و تبدیل آن به مدل سه‌بعدی را ندارند. اما حالا و به لطف یادگیری ماشین، این موضوع دارد جامه عمل می‌پوشد.
به‌تازگی، محققان انویدیا فریم‌ورکی برای رندرینگ طراحی کرده‌اند که با به‌کارگیری هوش مصنوعی می‌تواند تصاویر دوبعدی را دریافت کند و آن‌ها را به با دقت زیاد به مدل‌های سه‌بعدی تبدیل کند.
این سیستم که رندرساز بر پایه الحاق تشخیص پذیر (differentiable interpolation-based renderer) یا به اختصار DIB-R نامیده می‌شود در محیط فریم‌ورک یادگیری ماشین PyTorch ساخته شده است و قرار است نتایج تحقیقات این گروه از محققان، این هفته در کنفرانس سالانه NIPS (سیستمهای پردازش اطلاعات عصبی) در ونکوور و واشنگتن ارائه شود.
در حقیقت این فریم‌ورک، کاری برعکس GPU انجام می‌دهد؛ بدین ترتیب که در ابتدا تصویر را آنالیز می‌کند و بر این اساس، مدلی سه‌بعدی شامل شکل، بافت، رنگ و نوردهی با دقت بالا می‌سازد. ساختار معماری رمزگذاری و رمزگشایی این فریم‌ورک از تولید یک حجم کروی با اضلاع بسیار زیاد آغاز می‌شود و سپس با استفاده از اطلاعات موجود در تصویر دوبعدی، این ساختار کروی را به مدلی سه‌بعدی توسعه می‌دهد. این فرایند تنها یک‌دهم ثانیه زمان می‌برد ولی آموزش شبکه عصبی با کمک یک GPU انویدیا V100 به دو روز زمان نیاز دارد و البته انویدیا ادعا می‌کند که این یادگیری با مدل‌های دیگر GPU ممکن است هفته‌ها طول بکشد.
جون گائو یکی از اعضای این گروه تحقیقاتی می‌گوید :
چون تمرکز ما روی عکس پرندگان بود، بعد از انجام فرایند روی چندین مجموعه عکس از پرندگان مختلف، حالا DIB-R می‌تواند با دریافت عکس هر نوع پرنده‌ای، یک مدل سه‌بعدی دقیق از آن تهیه کند و این اولین‌بار است که شما تنها با در دست داشتن یک تصویر دوبعدی می‌توانید ویژگی‌های سه‌بعدی آن را پیش‌بینی کنید.
محققان معتقدند که می‌توان از این سیستم برای توسعه ایمنی و دقت ربات‌های خودران در محیط‌های مختلف بهره برد؛ چراکه درک عمیق‌تر نسبت به یک محیط سه‌بعدی، ربات‌ها را قادر می‌سازد تا هدایت‌پذیری و راهبری بهتری داشته باشند.
انویدیا، سیستم DIB-R را به یک کتابخانه یادگیری عمیق سه‌بعدی در PyTorch گیت هاب با عنوان کائولین افزوده است و از این پس، کائولین دانشمندان را در سرعت بخشی به تحقیقات مربوط به یادگیری عمیق سه‌بعدی، یاری خواهد کرد.
محبوبیت ۲/۵ برابری پردازنده‌های AMD نسبت به دو سال قبل
طبق آخرین نظرسنجی سخت‌افزاری استیم، تعداد گیمرهایی که از پردازنده‌های AMD استفاده می‌کنند تا ۲۰ درصد افزایش یافته و این آمار از ابتدای سال گذشته ۲/۵ برابر شده است.
نظرسنجی نوامبر ۲۰۱۹ نشان می‌دهد که ۲۰/۵ درصد از کاربران Steam با پردازنده‌ی AMD و ۷۹/۵ درصد با پردازنده‌ی اینتل در حال کار هستند. اگر به دو سال قبل یعنی ابتدای سال ۲۰۱۸ بازگردیم فقط ۸ درصد گیمرها از پردازنده‌های AMD استفاده می‌کردند. اما پس از عرضه‌ی انبوه پردازنده‌های نسل دوم Ryzen در ژوئن ۲۰۱۸، این آمار به ۱۶/۶ درصد رسید.
از تابستان گذشته، AMD همچنان به بهبود روند خود در زمینه‌ی پردازنده‌ها در استیم با روشی ثابت ادامه داده است. در نهایت به‌دنبال عرضه‌ی نسل سوم Ryzen در ژوئیه سال جاری، این آمار ۲ درصد دیگر افزایش یافته و به افزایش ۲۰ درصدی کاربران گیمر AMD رسیده است.
از سوی دیگر ۱۵/۴۸ درصد از گیمرهای استیم از کارت گرافیک AMD استفاده می‌کنند؛ درحالی‌که ۷۴/۵۵ درصد گیمرها از کارت‌های گرافیک انویدیا و ۹/۸۳ درصد از اینتل بهره می‌برند. به‌طور کلی در زمینه‌ی کارت‌های گرافیک، AMD رشد چندانی را شاهد نبوده و در دو سال گذشته با همین ۱۵ درصد از گیمرها به کار خود ادامه داده است.
کارت‌های گرافیک RX 580 و RX 570 محبوب‌ترین مدل‌های AMD محسوب می‌شوند و سری RX 5000 امسال نتوانستند پیشرفت زیادی داشته باشند. در نهایت مدل RX 5700 XT فقط ۰/۲۲ درصد افزایش کاربران را به‌همراه داشته و محبوبیت به‌دست آورده است.
اسنپدراگون ۸۶۵ و اسنپدراگون ۷۶۵ کوالکام با تمرکز بر ۵G و هوش مصنوعی معرفی شدند
کوالکام شب گذشته با برگزاری مراسمی اختصاصی در هاوایی، دو تراشه‌ی اسنپدراگون ۸۶۵ (پرچم‌دار) و اسنپدراگون ۷۶۵ (میان‌رده) را با تمرکز ویژه بر ۵G و قابلیت‌های هوش مصنوعی رونمایی کرد.
مایکروسافت: تعداد بدافزارها، باج‌افزارها و معدن‌کاوهای رمزارز در سال ۲۰۱۹ کاهش یافت
مایکروسافت دقیق‌ترین آمارها را از لحاظ شناسایی ابزارهای بدافزاری در دنیای کامپیوتر ارائه می‌کند و برای سال جاری، کاهش در تعداد آن‌ها را گزارش داد. مایکروسافت ابزار امنیتی Windows Defender را برای همه‌ی نسخه‌های جدید سیستم‌عامل ویندوز ارائه می‌کند. درنتیجه هیچ شرکت امنیتی در سرتاسر جهان نمی‌تواند به اندازه‌ی آن‌ها آماری دقیق از بدافزارها و ابزارهای مخرب امنیتی داشته باشد. با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال میلادی، نگاهی به گزارش ردموندی‌ها پیرامون رخدادهای شناسایی بدافزارها و دیگر ابزارهای مخرب کامپیوتری، خالی از لطف نیست. مایکروسافت گزارش امنیتی خود را تحت عنوان Security Intelligence Report و به‌صورت تعاملی در وب‌سایتش منتشر می‌کند.
طبق گزارش امنیتی مایکروسافت از رخدادهای سال جاری میلادی، تعداد بدافزارها، باج‌افزارها و معدن‌کاوهای غیرقانونی رمزارز امسال کاهش یافته است. آمار مذکور در مقایسه با تعداد ابزارهای مخرب در سال گذشته و دو سال پیش ارائه شد. ردموندی‌ها در بخشی از گزارش امسال می‌نویسند:
به عنوان یکی از دلایل احتمالی برای کاهش تعداد بدافزارها در سال ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ می‌توان به افزایش استفاده از ویندوز ۱۰ و درنتیجه Windows Defender اشاره کرد.
ویندوز ۱۰ و ویندوز دیفندر در پنج سال گذشته به‌روزرسانی‌های امنیتی مهمی دریافت کرده‌اند. درنتیجه‌ی همین به‌روزرسانی‌های امنیتی، کمپین‌های بدافزاری که ویندوز ۱۰ مدرن را هدف می‌گیرند، موفقیت کمتری دارند. مایکروسافت باتوجه به نمودار زیر می‌گوید تعداد سیستمهای مجهز به ویندوز که بدافزار در آن‌ها مشاهده شد، از ۶ تا ۷ درصد در ابتدای سال ۲۰۱۷ به ۴/۱۵ درصد در اکتبر ۲۰۱۹ کاهش یافته است.
آمار بدافزارهای معدن‌کاوی رمزارز نیز کاهش را نسبت به سال‌های گذشته نشان می‌دهند. چنین بدافزارهایی از منابع پردازشی سیستم قربانی برای معدن‌کاوی انواع رمزارز استفاده می‌کنند. تعداد آن‌ها در سال ۲۰۱۷ و با اوج‌گیری قیمت بیت کوین، افزایش قابل‌ملاحظه‌ای داشت. داده‌های مایکروسافت می‌گویند که روند افزایشی بدافزارهای رمزارز از ژانویه‌ی ۲۰۱۸ کاهش یافت. در آن زمان تعداد معدن‌کاوهای رمزارز در سیستمهای ویندوزی ۰/۳ درصد بود که با ادامه‌دار شدن روند کاهشی، در اکتبر ۲۰۱۹ به ۰/۰۹ درصد رسید. تعداد باج‌افزارها مانند دیگر انواع بدافزار در سال‌های گذشته با روند کاهشی روبه‌رو شده است. آمار آن‌ها در ژانویه‌ی ۲۰۱۸ برابر با ۰/۱۱ درصد کل سیستمهای ویندوزی بود که تا اکتبر سال جاری میلادی به ۰/۰۴ درصد کاهش یافت.
آمارهای کاهشی منتشرشده از سوی مایکروسافت، با دیگر گزارش‌های متعددی که گروه‌های امنیتی منتشر کرده‌اند، هم‌خوانی دارد. به‌عنوان مثال قبلا گفته شده بود که گروه‌های توزیع باجافزار دیگر کمتر کاربران نهایی (کاربران خانگی، مصرف‌کننده‌ها و کاربران عادی) را هدف قرار می‌دهند. درواقع آن‌ها به‌مرور به‌سمت کاربران تجاری و شرکت‌های بزرگ تغییر مسیر داده‌اند. حمله به سازمان‌ها، به گروه‌های مجرم سایبری امکان می‌دهد تا باج بیشتری را نسبت به حمله به کاربران عادی دریافت کنند.
باوجود کاهش توزیع باج‌افزارها و آمار شناسایی آن‌ها توسط سیستمهای امنیتی، چنین نوعی از تهدیدهای امنیتی هنوز ادامه دارند. درواقع باجافزار در سال جاری به تهدیدی جدی برای سازمان‌های خدمات مدیریت‌شده‌ی IT، مدارس آمریکایی و دولت‌های محلی این کشور تبدیل شد. به‌علاوه در نقاط دیگر جهان همچون اروپا نیز شاهد خسارت‌های مالی بزرگ به فعالان کسبوکار بودیم. البته تعداد کاربران قربانی در حمله‌های باجافزار کاهش داشت، اما می‌توان بازدهی حمله‌ها را برای مجرمان سایبری بیشتر دانست.
مایکروسافت در ادامه‌ی گزارش خود می‌گوید که کاهش تعداد باج‌افزارها به‌معنای پایان عمر آن‌ها نیست. ردموندی‌ها نیز مانند همه‌ی فعالان امنیت سایبری اعتقاد دارند مجرمان روز‌به‌روز ابزارهای خود را توسعه می‌دهند و با تکامل آن‌ها، به‌دنبال راه‌های جدید برای نفوذ و خراب‌کاری هستند. درنهایت باوجود کاهش تعداد حمله‌های بدافزار در دو سال گذشته، هیچ‌گاه نمی‌توان پایان عمر آن‌ها را پیش‌بینی کرد.
گروه‌های مجرم سایبری در واکنش به قوی شدن ابزارهای امنیتی، عادت‌های رفتاری و فنی خود را تغییر داده‌اند. آن‌ها همچنین بیشتر به رویکردهایی متمایل شده‌اند که نیاز کمتری به بدافزار دارد. به‌عنوان مثال حمله‌های فیشینگ و DDoS و نفوذ به حساب‌های کاربری در دو سال گذشته افزایش یافته است. مایکروسافت در گزارش خود می‌گوید که تعداد ایمیل‌های حاوی رویکردهای فیشبنگ از ۰/۲ درصد در ژانویه‌ی ۲۰۱۸ به ۰/۶ درصد در اکتبر ۲۰۱۹ رسید. ابعاد میانگین حمله‌های DDoS نیز از ۷۵ گیگابیت‌بر‌ثانیه در ماه مه به ۲۰۰ گیگابیت‌بر‌ثانیه در ماه اکتبر رسید.
مجرمان سایبری عموما از بیرون به سیستمهای ویندوز و آژور مایکروسافت حمله می‌کنند. منتهی ردموندی‌ها می‌گویند تهدیدهای امنیتی در داخل پایگاه کابران و مشتریان شرکت نیز وجود دارند. آن‌ها در سال جاری میلادی با استفاده از فهرستی شامل سه میلیارد حساب کاربری که ازطریق شرکت‌های متفرقه افشا شده بودند، حساب‌های کاربری مایکروسافت و آژور را اسکن کردند. آزمایش مذکور نشان می‌داد که ۴۴ میلیون کاربر از رمزهای عبور تکراری استفاده می‌کردند که نفوذ به حساب‌های کاربری را با استفاده از فروش Credential Stuffing آسان می‌کرد. در چنین روشی، مجرم سایبری با نفوذ به یک حساب کاربری و حدس رمز عبور حساب‌های دیگر، نفوذ خود را عملی می‌کند.
گزارش امنیتی مایکروسافت برای سال ۲۰۱۹ باوجود اخبار خوبی که برای کاربران عادی دارد، زنگ هشدار را برای کاربران تجاری و سازمانی به صدا در می‌آورد. تهدیدهای امنیتی برای آن‌ها روز‌به‌روز پیشرفته‌تر می‌شود و بازدهی مالی حمله‌های سازمانی، گروه‌های بیشتری را به‌سمت شرکت‌ها سوق می‌دهد. به‌هرحال پیاده‌سازی راهکارهای امنیت سایبری امروز بیش از همیشه باید در اولویت سازمان‌ها قرار بگیرد.
ویندوز ۱۰X چیست و چه تفاوتی با ویندوز ۱۰ دارد؟
ویندوز ۱۰X سیستم‌عامل ویژه‌ی مایکروسافت برای دستگاه‌های تاشدنی است و به‌دلیل برخورداری از قابلیت‌های جدید، از نسخهی معمولی ویندوز ۱۰ متمایز شده است.
از سال‌ها پیش، شایعات مختلفی درباره‌ی احتمال معرفی گوشی تاشدنی مایکروسافت می‌شنیدیم. این شایعه‌ها سرانجام مدتی پیش به واقعیت تبدیل شدند و ردموندی‌ها جدیدترین دستگاه‌های خانواده‌ی سرفیس را رونمایی کردند که در بین آن‌ها، محصولی تاشدنی با نام سرفیس نئو به چشم می‌خورد. سیستم‌عامل سرفیس نئو نسخهی تغییریافته‌ی ویندوز ۱۰ با نام ویندوز ۱۰ ایکس است.
مایکروسافت فعلا قصد ندارد سرفیس نئو را به بازار عرضه کند؛ اما هرچه به تعطیلات سال ۲۰۲۰ نزدیک‌تر شویم، اخبار مربوط به ویندوز ۱۰ ایکس داغ‌تر خواهند شد و کم‌کم تمامی کاربران این نسخهی ویژه از ویندوز ۱۰ را خواهند شناخت. مایکروسافت هنگام معرفی سرفیس نئو به‌صورت رسمی اعلام کرد از مدتی پیش کار روی نسخهای از ویندوز ۱۰ را آغاز کرده است که به‌طور ویژه برای دستگاه‌های تاشدنی تولید می‌شود.
ویندوز ۱۰ ایکس را نمی‌توانیم سیستم‌عاملی کاملا جدید به‌شمار بیاوریم و همان‌طورکه از نامش فهمیده می‌شود، این سیستم‌عامل اساسا همان ویندوز ۱۰ با قابلیت‌هایی جدید است. این دو نسخه از ویندوز ۱۰ چه تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند؟ درادامه، ویندوز ۱۰ ایکس را دقیق‌تر بررسی می‌کنیم.
رابط کاربری
بزرگ‌ترین تفاوت بین ویندوز ۱۰ ایکس و ویندوز ۱۰ معمولی را باید رابط کاربری آن‌ها دانست. ویندوز ۱۰ معمولی برای دستگاه‌هایی نظیر لپ‌تاپ‌ها و رایانه‌های رومیزی و تبلت‌هایی طراحی شده است که از نمایشگر معمولی بهره می‌ببرند. در چنین ویندوزی، آیکون‌های مختلف حاضر در منو استارت را در بخش پایینی صفحه می‌بینیم. در ضمن اپلیکیشن‌های نوار وظیفه و ساعت و تاریخ، به‌طور پیش‌فرض در بخش پایینی صفحه جای گرفته‌اند.
در نسخهی ویندوز ۱۰ ایکس، مکان آیتم‌های یادشده تغییر می‌کند؛ زیرا ویندوز ۱۰ ایکس مخصوص دستگاه‌هایی با نمایشگر دوگانه است. درواقع رابط کاربری باید به‌شکلی دستخوش تغییر شود که کاربر هنگام استفاده از آن با دو نمایشگر احساس راحتی کند. براساس مطالب فاش‌شده از ویندوز ۱۰ ایکس، فعلا پنج نکته را درباره‌ی رابط کاربری آن می‌دانیم.
بررسی تغییرات را با نوار وظیفه شروع می‌کنیم. براساس شایعات، تغییرات رابط کاربری ویندوز ۱۰ ایکس در‌مقایسه‌با ویندوز ۱۰ معمولی به‌شکلی خواهد بود که کاربر هنگام استفاده از دستگاه‌های مجهز به آن، حس کار با محصولی شبیه به آیپد را تجربه کند. آیتم‌های مختلف ویندوز ۱۰ ایکس بیشتر در قسمت‌های مرکزی رابط کاربری حضور پیدا خواهند کرد و تأکید ویژه‌ای روی استفاده از ژست‌های لمسی در این نسخه از ویندوز خواهد شد. گفته می‌شود مایکروسافت روی سیستمی خاص با نام «اهرم‌ها» کار می‌کند. در توضیحی ساده باید بگوییم به‌لطف این سیستم، کاربر خواهد توانست به‌سادگی با کشیدن انگشتش از پایین به بالا، نوار وظیفه را بالا بکشد. این رویکرد در سیستم‌عامل iPadOS نیز به‌شکلی مشابه به‌چشم می‌خورد.
افزون‌براین، تفاوت بزرگی بین منو استارت ویندوز ۱۰ ایکس و ویندوز ۱۰ معمولی دیده می‌شود. ظاهرا در دستگاه‌های دونمایشگره که به ویندوز ۱۰ ایکس مجهز هستند، منو استارت در نمایشگرِ سمت چپ به‌نمایش درخواهد آمد. منو استارت ویندوز ۱۰ ایکس درحقیقت در نقش لانچری ظاهر خواهد شد که در قسمت بالایی آن، نواری برای جست‌و‌جو در بین محتوا حضور خواهد داشت. دیگر بخش‌های این منو شامل فهرستی از اپلیکیشن‌ها و وب‌سایت‌ها خواهد بود و درضمن، منو استارت قرار است در بخش پایینی میزبان برخی محتوای پیشنهادی باشد که برای هر کاربر شخصی‌سازی می‌شود. در منو استارت ویندوز ۱۰ ایکس برخلاف ویندوز ۱۰ معمولی، کاشی‌های زنده (Live Tile) حضور نخواهند داشت و آیکون‌ها نیز متحرک نخواهند بود.
علاوه‌بر آنچه گفته شد، کاربر خواهد توانست به روش‌های جدیدی با اپلیکیشن‌ها و به‌طور کلی رابط کاربری ویندوز ۱۰ ایکس تعامل برقرار کند. ویندوز ۱۰ معمولی به‌طور ویژه برای کیبورد و ماوس طراحی شده است؛ اما تعامل با ویندوز ۱۰ ایکس ازطریق لمس نمایشگر برقرار خواهد شد. همین موضوع تفاوت در خور توجهی در کارکردن با آن‌ها اعمال می‌کند. قابلیت‌های «درگ اند دراپ» و موارد مشابه ویندوز ۱۰ در نسخهی ایکس بهبودهای مهمی به خود خواهند دید. مایکروسافت هنگام معرفی اولیه‌ی ویندوز ۱۰ ایکس به خوبی نشان داد کاربران چگونه می‌توانند اپلیکیشن‌های مختلف را در بین دو نمایشگر دستگاه‌شان جابه‌جا کنند. درضمن، امکان قراردادن پنجره‌های مختلف درکنار یکدیگر در نمایشگرهای دوگانه را شاهد بودیم.
مایکروسافت تغییراتی در صفحه‌ی قفل ویندوز ۱۰ ایکس نیز اعمال کرده است. در نسخهی ایکس ویندوز ۱۰، صفحه‌ی قفل بلافاصله بالا می‌آید و برای ردکردن آن نیازی نیست صفحه را به‌سمت بالا بکشید. افزون بر این، روی صفحه صفحه‌کلیدی مجازی برای واردکردن رمزعبور دستگاه دیده می‌شود. طبق شایعه‌های اخیر، مایکروسافت در ویندوز ۱۰ ایکس، منو تنظیمات را تا حد زیادی باز طراحی کرده است تا دیگر لازم نباشد برای پیداکردن تنظیماتی خاص، در بین منوهای مختلف به ناوبری مشغول شوید. البته تاکنون اسکرین‌شاتی از منو جدید تنظیمات فاش نشده است. فایل اکسپلورر ویندوز ۱۰ ایکس نیز قرار است باز طراحی شود که رسانه‌های مختلف از آن با نام فایل اکسپلورر پیشرفته (Modern File Explorer) یاد کرده‌اند. ظاهرا این نسخه از فایل اکسپلورر به‌طور ویژه برای پشتیبانی از ژست‌های لمسی بهینه‌سازی شده است.
سازگاری با اپلیکیشن‌ها و دستگاه‌ها
یکی از مهم‌ترین مباحث مربوط به ویندوز ۱۰ ایکس، به اپلیکیشن‌ها و دستگاه‌هایی مربوط می‌شود که قرار است به این سیستم‌عامل مجهز شوند. از همان زمان انتشار شایعات اولیه درباره‌ی ویندوز ۱۰ ایکس، شمار زیادی از کاربران بحث در زمینه‌ی آن را شروع کردند. مایکروسافت پیش‌تر نسخه‌های ویژه‌ای از ویندوز را با نام ویندوز RT یا حتی ویندوز ۱۰ اس معرفی کرده است که برخی محدودیت‌ها شامل حال آن‌ها می‌شود. درضمن در‌حال‌حاضر، ویندوز ۱۰ روی پلتفرم آرم با برخی محدودیت‌های خاص روبه‌رو است. کاربران مایکروسافت با استناد به همین موضوع، نگرانی خود را از محدودیت‌های احتمالی ویندوز ۱۰X ابراز کردند.
براساس آنچه تاکنون از رسانه‌های مختلف شنیده‌ایم، مایکروسافت رویکردی متفاوت برای نسخهی ایکس ویندوز ۱۰ در پیش گرفته و قصد دارد تا‌حدممکن شمار اپلیکیشن‌های سازگار با آن را افزایش دهد. گفته می‌شود تمامی اپلیکیشن‌های ویندوز ۱۰ یا اپلیکیشن‌های Win32 قابلیت اجرا روی ویندوز ۱۰X را دارند که اتفاقی مهم و مثبت به‌شمار می‌آید. درضمن، محدودیتی درزمینه‌ی دانلود اپلیکیشن از فروشگاه داخلی ویندوز با نام مایکروسافت استور متوجه کاربران ویندوز ۱۰ ایکس نخواهد بود.
مایکروسافت قصد دارد درکنار ویژگی‌های یادشده، تلاش بیشتری برای توسعه‌ی اپلیکیشن‌های ویندوز ۱۰X کند تا کاربران حس بهتری به آن داشته باشند. براساس شایعه‌های جدید، سازندگان اپلیکیشن‌ها برای اینکه اپلیکیشنشان روی ویندوز ۱۰X اجرا شود، به انجام کار اضافه‌ای مجبور نیستند. درواقع، آنان اپلیکیشن خود را برای ویندوز ۱۰ می‌سازند و آن به‌صورت خودکار خودش را با ویندوز ۱۰ ایکس و دستگاه‌های دو نمایشگره تطبیق می‌دهد.
کدام‌یک بهتر است؛ ویندوز ۱۰ یا ویندوز ۱۰ ایکس؟
به سؤال مهم مربوط بهویندوز ۱۰ و ویندوز ۱۰X مایکروسافت می‌رسیم: کدام‌یک از آن‌ها می‌توانند بیشتر کاربردی باشند؟ الان خیلی زود است که بخواهیم این سؤال مهم را جواب دهیم؛ بااینحال برای پاسخ به این پرسش باید برخی موارد مهم را در نظر گرفت. در سال ۲۰۲۰ و هنگام عرضه‌ی دستگاه‌های دونمایشگره‌ی مجهز به ویندوز ۱۰ ایکس به بازار، اگر بخواهید یکی از آن‌ها را تهیه کنید، باید به‌خاطر داشته باشید که تجربه‌ی کاربری این دستگاه‌ها با دستگاه‌های فعلی تفاوت‌هایی عمده دارد. باید در ویندوز ۱۰ ایکس به منو استارت و نوار وظیفه‌ی جدید عادت کنید. فراموش نکنید مایکروسافت همچنان تمرکز و تأکید ویژه‌ای بر ویندوز ۱۰ می‌کند و همچون گذشته آن را به‌روزرسانی خواهد کرد. بنابراین، اگر از دستگاه مجهز به ویندوز ۱۰ معمولی استفاده می‌کنید، مشکلی برایتان پیش نخواهد آمد.
امروزه هنگام خرید لپ‌تاپ جدید، به نسخهای رسمی از ویندوز ۱۰ بدون پرداخت هزینه‌ای اضافه دسترسی پیدا می‌کنید. درضمن، اگر به‌دنبال خرید قطعات سیستم هستید، می‌توانید یکی از نسخه‌های اصلی ویندوز ۱۰ را بخرید یا نسخه‌های فعال‌نشده‌ی آن را دانلود کنید. براساس شایعه‌های جدید، ویندوز ۱۰X از این لحاظ با ویندوز ۱۰ معمولی تفاوت‌هایی خواهد داشت.
ظاهرا ویندوز ۱۰ ایکس قرار است اساسا در انحصار دستگاه‌های دو نمایشگره باشد. البته شایعه‌های دیگری نیز شنیده‌ایم که طبق آن‌ها، احتمال دارد ویندوز ۱۰ ایکس برای لپ‌تاپ‌های سنتی نیز دردسترس قرار گیرد؛ البته این شایعه تاکنون تأیید نشده است. بنابراین، براساس آنچه تاکنون می‌دانیم، باید بگوییم ویندوز ۱۰ ایکس قرار است در انحصار محصولات دونمایشگره نظیر سرفیس نئو و دیگر محصولاتی باشد که اچ‌پی و دل و لنوو روانه‌ی بازار خواهند کرد. به‌عبارت‌دیگر، امکان خرید ویندوز ۱۰X به‌صورت جداگانه وجود نخواهد داشت. ویندوز ۱۰X قرار است سیستم‌عاملی باشد که از همان ابتدا جزوی از دستگاهتان است و از این حیث به اندروید و iOS شباهت دارد.
مایکروسافت تاکنون تاریخ انتشار دقیق ویندوز ۱۰X را مشخص نکرده و فقط نسخهی اولیه‌ی آن را در کنفرانس اخیرش به نمایش گذاشت؛ کنفرانسی که با محوریت دستگاه‌های سرفیس برگزار شد. مایکروسافت در آن زمان گفت دستگاه‌های مجهز به ویندوز ۱۰ ایکس قرار است در فصل تعطیلات ۲۰۲۰ روانه‌ی بازار شوند. این یعنی تا نوامبر ۲۰۲۰ (آبان و آذر ۱۳۹۹) یا دسامبر ۲۰۲۰ (آذر و دی ۱۳۹۹) ویندوز ۱۰ ایکس به بازار عرضه نخواهد شد.
پایتون؛ دومین زبان پرطرفدار برنامه‌نویسی در گیت‌هاب
آنچه از گزارش اخیر مایکروسافت برمی‌آید، آن است که برنامه‌نویسان عاشق زبان پایتون هستند.
زبان برنامه‌نویسی پایتون با پیشی‌گرفتن از جاوا که زمانی زبان غالب برنامه‌نویسی بود، به دومین زبان پرطرفدار برنامه‌نویسی در گیت‌هاب (GitHub)، سایت متعلق به مایکروسافت برای به‌اشتراک‌گذاری کدهای متن‌باز، تبدیل شد. پایتون اکنون موفق شده است جاوا را براساس تعداد مشارکت‌کنندگان در منبع پشت‌سر بگذارد و بر این مبنا، این زبان برنامه‌نویسی اکنون پس از جاوااسکریپت که از سال ۲۰۱۴ در رتبه‌ی اول جا خوش کرده است، دومین زبان پرطرفدار به‌شمار می‌آید.
آمار ارائه‌شده براساس گزارش رتبه‌بندی Octoverse برای سال ۲۰۱۹ به‌دست آمده است. کسب رتبه‌ی دوم در این سایت نقطه‌ی عطف بزرگی برای پایتون ۳۰ ساله است که خالق آن، خیدو فن‌روسوم (Guido van Rossum)، در همین هفته و پس از ترک سِمَت خود در شرکت ذخیره‌سازی کلاد دراپ‌باکس (Dropbox)، اعلام بازنشستگی کرد. بیشتر خدمات پیشرفته و اپلیکیشن‌های دسکتاپ این شرکت با استفاده از پایتون نوشته شده‌اند.
جنبه‌ی جالب دیگر گزارش گیت‌هاب، رتبه‌بندی زبان‌ها براساس سرعت رشد آن‌ها است. زبان برنامه‌نویسی دارت گوگل و فریم‌ورک فلاتر که برای تولید رابط‌های کاربری برای برنامه‌های تحت اندروید و iOS کاربرد دارد، بیشتر از سایر زبان‌ها مدنظر برنامه‌نویسان در گیت‌هاب قرار گرفته است. در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹، دارت از بیشترین رشد برخوردار بوده و استفاده از آن در میان برنامه‌نویسان، ۵۳۲ درصد بیشتر شده است. همچنین، زبان راست (Rust) موزیلا با رشد چشمگیر ۲۳۵ درصد، پس از دارت در رتبه‌ی دوم قرار دارد.
زبان برنامه‌نویسی راست برای برطرف‌کردن باگ‌های امنیتی مرتبط با حافظه طراحی شده که رایج‌ترین نقص امنیتی در نرم‌افزارهای مایکروسافت در یک دهه‌ی گذشته بوده است؛ به‌همین‌دلیل، مایکروسافت آن را در پایگاه کدهای ویندوز خود استفاده و آزمایش می‌کند. سال گذشته، زبان برنامه‌نویسی کاتلین، زبان تأییدشده‌ی گوگل برای تولید برنامه‌های اندرویدی، بیشترین روند رشد را در گیت‌هاب تجربه کرد؛ اما با وجود رشد ۱۸۲ درصدی در طول سال، دیگر در میان ۱۰ زبان برتر ۲۰۱۹ مشاهده نمی‌شود. زبان تایپ‌اسکریپت هم که مایکروسافت از آن پشتیبانی می‌کند و یکی از مجموعه‌های مافوق جاوااسکریپت به‌شمار می‌آید، با ۱۶۱ درصد رشد سریعی در سال گذشته تجربه کرد. دلیل رشد سریع این زبان برنامه‌نویسی را می‌توان به تعداد زیاد برنامه‌نویسانی نسبت داد که از آن برای دست‌وپنجه نرم‌کردن با برنامه‌های بزرگ نوشته‌شده با جاوااسکریپت استفاده می‌کنند.
زبان‌های دیگری که درزمره‌ی ۱۰ زبان دارای بیشترین سرعت رشد در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ قرار می‌گیرند، عبارت‌اند از: اچ‌سی‌ال، پاورشل، اپکس، پایتون، اسمبلی و گو (Go).
دارت: ۵۳۲ درصد
راست:۲۳۵ درصد
اچ سی ال: ۲۱۳ درصد
کاتلین: ۱۸۲ درصد
تایپ اسکریپت: ۱۶۱ درصد
پاورشل: ۱۵۴ درصد
اپکس: ۱۵۱ درصد
پایتون: ۱۵۱ درصد
اسمبلی: ۱۴۹ درصد
گو: ۱۴۷ درصد
قهرمان اصلی گزارش گیت‌هاب پایتون است که محبوبیتش را مدیون طرفداران علوم داده‌ای و علاقه‌مندان به سرگرمی و غنای کتابخانه‌های علوم داده‌ای، مانند نامپای است که این فرصت را دراختیار برنامه‌نویسان قرار داد تا کدهای پایتون را برای امور مربوط به یادگیری ماشین به‌کار بگیرند. بخشی از انگیزه‌ی مایکروسافت برای راه‌اندازی دوره‌های رایگان آموزش برنامه‌نویسی با پایتون در ماه‌های گذشته، جلب توجه برنامه‌نویسان به خدمات هوش مصنوعی آن در آژور است. یکی دیگر از نشانه‌های رونق علوم داده‌ای در گیت‌هاب، رشد نوت‌بوک‌های ژوپیتر است که محیطی برای نوشتن و اجرای کدها با پشتیبانی از پایتون و آر و جولیا است.
علاوه‌بر آنچه گفته شد، گیت‌هاب در چند سال گذشته روی مسئله‌ی امنیت نیز سرمایه‌گذاری و توجه زیادی به کمک به برنامه‌نویسان برای یافتن و برطرف‌سازی آسیب‌پذیری‌ها در کتابخانه‌های نرم‌افزاری متن‌باز یا نرم‌افزارهای وابسته به آن‌ها کرده است. مسئولان شرکت می‌گویند هشدار آن‌ها به برنامه‌نویسان موجب ترمیم بیش‌از ۷٫۶ میلیون وابسته در همین سال شد. همچنین، این کار به انتشار بیش از ۲۰۹ هزار ترمیم خودکار ازطریق سرویس رایگان Dependabot آن انجامیده است که ماه مه گذشته راه‌اندازی شد.
بیش از ۱۰ هزار همکار در بزرگ‌ترین پروژه‌های متن‌بازی که در‌حال‌حاضر در گیت‌هاب قرار دارند، مشغول همکاری هستند. بزرگ‌ترین پروژه تا زمان حال، ویژوال استودیو کد (Visual Studio Code) است که به محیط برنامه‌نویسی بسیار محبوبی برای برنامه‌نویسان فعال در پلتفرم گوگل تبدیل شده است. پروژه‌ی ویژوال استودیو کد، ۱۹،۱۰۰ مشارکت‌کننده دارد. البته مایکروسافت پیش از آنکه شرکت گیت‌هاب را تصاحب کند، بزرگ‌ترین مشارکت‌کننده در پروژه‌های متن‌باز آن به‌شمار می‌آمد. پروژه‌های دیگری که بیش از ۱۰ هزار مشارکت‌کننده دارند، عبارت‌اند از: مستندسازی مایکروسافت آژور و فلاتر و فرست کانتریبیوشنز (First Contributions).
نکته‌ی مهمی که در این گزارش به چشم می‌خورد، مربوط به متن‌باز‌بودن و استفاده‌ی گیت‌هاب به‌وسیله‌ی کشورهایی است که با تحریم‌های آمریکا مواجه هستند. در ابتدای همین سال، گیت‌هاب دسترسی کاربران ساکن در کریمه و ایران را محدود کرد. این شرکت نمی‌خواهد کاری بیشتر از این انجام دهد که در قانون ایالات متحده‌ی آمریکا لازم دانسته شده است.
در ژوئیه، گیت‌هاب به کاربران خود در کشورهای تحریم‌شده پیشنهاد کرد از سرور تجاری گیت‌هاب (GitHub Enterprise Server) استفاده کنند که نسخهی پولی و یک‌بار خرید (on-premise) این وب‌سایت برای میزبانی کدها به‌صورت شخصی است؛ اما این وب‌سایت دیگر نمی‌تواند مجوز استفاده از محصول خود را به‌صورت قانونی به کشورهای تحریم‌شده بفروشد. کاربران ساکن در کشورهای تحریم‌شده همچنان می‌توانند در مخازن عمومی مشارکت کنند.
در بخش سؤال‌ها و جواب‌های مطرح‌شده (FAQ) در سایت گیت‌هاب، درباره‌ی تحریم‌های تجاری ایالات متحده‌ی آمریکا آمده است:
سرور تجاری گیت‌هاب را نمی‌توان به هیچ‌کدام از کشورهای مندرج در فهرست کشورهای گروه E:1 در الحاقیه‌ی شماره‌ی ۱ تا بخش ۷۴۰ در قسمت EAR یا به منطقه‌ی کریمه واقع در اوکراین فروخت. این فهرست در‌حال‌حاضر شامل کشورهای کوبا، ایران، کره‌‌شمالی و سوریه است؛ اما احتمال تغییر آن وجود دارد.
این محدودیت‌ها موجب بروز مشکلاتی در مسیر رشد گیت‌هاب شده است. دراین‌زمینه، در گزارش Octoverse آمده است:
برنامه‌نویسان ایرانی دومین گروه با بیشترین نرخ رشد در پروژه‌های متن‌باز ایجادشده در مخازن عمومی گیت‌هاب هستند.
تراشه ۵G مدیاتک پنجم آذر معرفی می‌شود
مدیاتک در خبری رسمی اعلام کرده است قصد دارد پنجم آذر نخستین تراشه‌ی ۵G خودش را رونمایی کند. این تراشه مبتنی‌بر لیتوگرافی ۷ نانومتری خواهد بود.
مدیاتک به‌وضوح نشان می‌دهد قصد دارد تلاش بیشتری در حوزه‌ی تراشه‌های موبایلی انجام دهد تا توجهات بیشتری را به‌سمت خود جلب کند. این شرکت در محصولات اخیرش نشان داده است تمرکز ویژه‌ای روی برخی قابلیت‌ها و بازارهای خاص دارد. مدیاتک به‌دنبال تولید و عرضه‌ی تراشه‌ی گیمینگ هلیو G90 در ژوئیه‌ی گذشته، تصمیم گرفته است تمرکز ویژه‌ای بر ۵G کند. تراشه‌های ۵G مدیاتک قرار نیست صرفا مخصوص بازار پرچم‌داران باشند و طبق شایعه‌های اخیر، این شرکت درکنار تراشه‌ی پرچم‌دار، قصد دارد تراشه‌ای ۵G را برای گوشیهای میان‌رده نیز تولید کند تا شمار بیشتری از محصولات به این فناوری مجهز شوند.
مدیاتک مدتی پیش نقشه‌ی راه خود را برای چند سال آینده منتشر کرد که براساس آن، نخستین تراشه‌های این شرکت قرار است در سه‌ماهه‌ی نخست سال ۲۰۲۰ روانه‌ی بازار شوند که از مودم هلیو M70 استفاده خواهند کرد. ظاهرا همه‌چیز طبق برنامه‌ی پیشین دنبال می‌شود؛ زیرا مدیاتک به‌تازگی در اطلاعیه‌ای اعلام کرده است قصد دارد پنجم آذر با برگزاری کنفرانس MediaTek Summit، به‌صورت رسمی نخستین تراشه‌ی ۵G خود را رونمایی کند. درکنار اعلام خبر معرفی رسمی تراشه‌ی ۵G مدیاتک، رسانه‌ی GSMArena تصاویر مرتبط با این تراشه را منتشر کرده است. متأسفانه تاکنون مشخصات رسمی مربوط به تراشه‌ی ۵G مدیاتک منتشر نشده است؛ البته می‌توانیم حدس‌هایی دراین‌زمینه بزنیم.
همان‌طورکه در تصاویر مربوط به تراشه‌ی ۵G مدیاتک می‌‌بینید، روی این تراشه عبارت MT6885Z ذکر شده است. در شایعات پیشین گفته شده بود تراشه پرچم‌دار ۵G مدیاتک از همین کدنام بهره می‌ببرد. بنابراین، می‌توانیم بگوییم تراشه‌ی حاضر در تصاویر اشاره‌شده همان تراشه‌ی ۷ نانومتری پرچم‌دار مدیاتک به‌شمار می‌آید.
ظاهرا شرکت‌های اوپو و ویوو قصد دارند در محصولاتشان از تراشه‌ی ۷ نانومتری مدیاتک استفاده کنند. گفته می‌شود مدیاتک تراشه‌ی MT6885 را با هسته‌های پردازشی Cortex-A77 و پردازنده‌ی گرافیکی Mali-G77 تولید کرده است. دیگر مشخصات احتمالی تراشه‌ی پرچم‌دار مبتنی‌بر لیتوگرافی ۷ نانومتری FinFET مدیاتک شامل پشتیبانی مودم این تراشه از فناوری Sub-6GHz شبکه‌ی ۵G، پشتیبانی از موتور نسل سوم هوش مصنوعی، پشتیبانی از دوربین ۸۰ مگاپیکسلی و پشتیبانی از ضبط ویدئو ۴K با نرخ ۶۰ فریم‌بر‌ثانیه هستند. برخی رسانه‌ها می‌گویند مدیاتک روند تولید انبوه MT6885 را آغاز کرده است تا بتواند آن را در سه‌ماهه‌ی اول ۲۰۲۰ به‌صورت رسمی دردسترس قرار دهد.
نکته‌ی جالب تلاش ویژه‌ی مدیاتک برای آوردن فناوری ۵G به تراشه‌های میان‌رده است. این شرکت قصد دارد از مودم پیشرفته‌ی هلیو M70 که از حالت دوگانه‌ی SA/NSA شبکه‌ی ۵G پشتیبانی می‌کند، در تراشه‌های میان‌رده‌ی ارزان‌تر بهره بگیرد. این یعنی سرعت دانلود گوشیهای مجهز به تراشه‌ی میان‌رده‌ی ۵G مدیاتک همچون سرعت دانلود گوشیهای دارای تراشه‌ی پرچم‌دار ۵G این شرکت خواهد بود. گفته می‌شود تراشه‌ی میان‌رده‌ی ۵G مدیاتک MT6873 نام دارد و طبق شایعه‌های جدید، از هسته‌ی پردازشی Cortex-A76 استفاده می‌کند.
افزون بر این، ظاهرا تراشه‌ی میان‌رده‌ی MT6873 قرار است همچون مدل پرچم‌دار با لیتوگرافی ۷ نانومتری شرکت FinFET تولید شود. MT6873 احتمالا در گوشی‌هایی استفاده خواهد شد که قیمت آن‌ها درحدود ۳۰۰ دلار است. ارائه‌ی این ویژگی‌ها در موبایلی ۳۰۰ دلاری، اتفاقی تحسین‌برانگیز به‌شمار می‌آید. براساس اطلاعات افشا شده از درون مدیاتک، اندازه‌ی تراشه‌ی MT6873 در مقایسه با MT6885 تقریبا ۲۵ درصد کاهش پیدا خواهد کرد. همچنین، برخی منابع گفته‌اند تراشه‌ی جدید MT6873 قرار است در سه ماهه‌ی دوم سال ۲۰۲۰ به مرحله‌ی تولید انبوه برسد؛ بنابراین، حدودا یک سال تا زمان حضور این تراشه در گوشیهای هوشمند باقی مانده است.
مدیاتک نمی‌خواهد صرفا روی ۵G متمرکز باشد و نقشه‌ی راهش نشان می‌دهد این شرکت قصد دارد پس از تولید تراشه‌ی میان‌رده‌ی ۵G، کم‌کم به سمت تولید چهار تراشه‌ی مبتنی بر لیتوگرافی ۶ نانومتری TSMC برود. در ضمن، ظاهرا تراشه‌های بعدی مدیاتک از امواج میلی‌متری شبکه‌ی ۵G نیز پشتیبانی خواهند کرد. ناگفته نماند TSMC تراشه‌های ۶ نانومتری را با فناوری EUV تولید می‌کند که هزینه‌ی تمام‌شده برای آن‌ها زیاد است.
فناوری خوانش مغز، ابزاری که می‌تواند به کابوس امنیت تبدیل شود
تصور کنید کسی بتواند با قراردادن یک کلاه روی سر شما افکار و احساسات شما را بخواند یا حتی آن‌ها را تغییر داده یا پاک کند؛ چنین فناوری در صورت به‌وجود آمدن می‌تواند نگرانی‌های امنیتی جدی با خود به‌همراه بیاورد.
فناوری این اجازه را به ما می‌دهد که احساسات و افکارمان را به شکل دیجیتال و قابل اشتراک‌گذاری تبدیل کنیم. رابط مغز و رایانه این امکان را فراهم می‌کند که مغزمان را به‌صورت محدود به رایانه متصل کنیم، اما برخی از شرکت‌ها همچون فیسبوک و دیگر استارتاپ‌ها در تلاشند تا این را تبدیل به کاری عادی کنند.
اگر شما هم نگران هستید که این فناوری بتواند ذهن، ترس‌ها و رازهای شما را بخواند و آن را در دسترس دیگران قرار دهد، دست نگه‌دارید، جای نگرانی نیست، حداقل فعلا!
رابط‌های مغز و رایانه (Brain computer interfaces – BCI) هنوز آن‌قدر پیشرفته نشده‌اند که بتوانند اطلاعات جزیی از مغز شما استخراج کنند.توانایی این فناوری در حال حاضر این است که تشخیص دهند شما کدام عضله خود را می‌خواهید تکان دهید یا از نظر عاطفی چه وضعیتی دارید. اما همان‌طور که می‌دانید رشد فناوری باعث می‌شود روش‌ها و الگوریتم‌های هوش مصنوعی پیچیده‌تر شوند و سخت‌افزارها قدرتمندتر، بنابراین شاید رسیدن به دقت بالاتر چندان هم دور نباشد.
در حال حاضر دو روش برای برقراری این اتصال بین مغز و رایانه وجود دارد. روش تهاجمی (به روش‌هایی گفته می‌شود که در آن بخشی از بدن مورد جراحی قرار می‌گیرد) و غیرتهاجمی.
روش غیرتهاجمی سیگنال‌های مغزی را از روی پوست مغز می‌خوانند. به‌طور معمول از حسگرهای EEG استفاده می‌شود که توسط متخصصان مغز و اعصاب نیز برای خواندن تکانه‌های الکتریکی در تشخیص بیماری صرع مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش می‌توان اطلاعات یا همان سیگنال‌های الکتریکی را از طریق تحریک الکترومغناطیسی از رایانه به مغز منتقل کنند که البته این کار هنوز در اولیه‌ترین مراحل تحقیق است.
در روش تهاجمی اما اتصال مستقیمی بین مغز و الکترود برقرار می‌شود. از این روش تاکنون در افراد دارای معلولیت برای به‌کارگیری اعضای مصنوعی جایگزین اعضای از دست‌رفته استفاده شده است. مثلا حرکت دادن دست رباتیک یا به‌دست آوردن حس‌های از دست‌رفته همچون شنوایی یا بینایی با استفاده از حسگرهای الکترونیکی.
همان‌طور که حتما به‌نظر شما هم رسیده روش تهاجمی پرخطرتر است. جراحی همیشه پرخطر است به‌خصوص وقتی به بافت‌های مغز مربوط شود. پس با وجود این خطر بالقوه، چرا باید از چنین روشی استفاده شود و اصلا چرا استفاده از جراحی برای اتصال به مغز مطرح می‌شود؟ خب واضح است! مثل همیشه با یک بده‌بستان طرف هستیم، دسترسی مستقیم به قشر خاکستری مغز کار دریافت و رمزگشایی سیگنال‌های مغزی را نسبت به دریافت آن‌ها از روی پوست و اسکلت سر بسیار آسان‌تر می‌کند.
در استفاده از روش غیرتهاجمی، نیاز داریم تا میلیون‌ها نورون به‌صورت هم‌زمان با هم عمل کنند تا سیگنالی تولید شود که توسط حسگرهای EEG از روی پوست سر قابل دریافت و اندازه‌گیزی باشد، که البته بسیار خام است.
دالی، ارائه‌دهنده در دانشگاه مدرسه علوم کامپیوتر و مهندسی الکترونیک اسکس (Essex’s School of Computer Science and Electronic Engineering) این روش را این‌گونه توصیف می‌کند:
[استفاده از روش غیرتهاجمی] مانند این است که بیرون استادیوم فوتبال بنشینید و سعی کنید از روی صدای تشویق و هیجان تماشاگران تشخیص بدهید چه اتفاقی در بازی می‌افتد. البته تصویر کلی از آنچه رخ می‌دهد به شما می‌دهد ولی بسیار دشوار است بتوان اطلاعات دقیق از آن به دست آورد.
اما در روش تهاجمی، حسگر به‌طور کامل با نورون در تماس است، بنابراین کافی است تنها با چندصد نورون ارتباط برقرار شود. به این ترتیب سیگنال دریافت شده به اندازه کافی شفاف هست که بتوان متوجه شد حاوی چه پیامی است.
یان بورخارت (Ian Burkhart) مردی که از ناحیه پا فلج بوده توانسته کنترل آن را با استفاده از یک نورواسلیو (neurosleeve) و نرم‌افزار که توسط شرکت آمریکایی بتلی (Battelle) فعال دراین‌زمینه به دست آورد. به‌صورت معمولی تصور بر این بود که حرکت دادن یک پا نیازمند فعالیت هزارها نورون است. اما آقای بورخارف توانست پس از تمرین، پای خود را تنها با استفاده از این سیستم و چندده نورون حرکت دهد.
گواراو شارما، محقق دانشمند ارشد بتلی درباره این سیستم می‌گوید:
مغز ما ۹۸ میلیارد نورون دارد، قشر موتوری با ۱/۲ میلیارد نورون مسئول حرکت دادن پاها و دست‌های ماست و ما تنها با ۱۰۰ عدد از آن‌ها در تماس هستیم.
تا امروز بیشترین استفاده از روش‌های تهاجمی برای برگرداندن قدرت حرکت دادن بدن در افرادی که دارای معلولیت هستند بوده است. برای این افراد خطرهای ممکن در عمل جراحی نسبت به چیزی که می‌توانند به دست بیاورند قابل قبول بوده است.
به همین ترتیب برای کاربردهای فناورانه کوتاه یا میان مدت هم روش‌های غیرتهاجمی مورد توجه بوده است.
باوجود اینکه سامانه‌های غیرتهاجمی دقت پایین‌تری نسبت به روش‌های تهاجمی دارند، فناوری‌های جدید راه‌های نویی برای کمک به محققین در ارتقا این روش‌ها به ارمغان آورده‌اند. یکی از این روش‌ها استفاده از یادگیری ماشین برای تشخیص نویز از پیام‌های اصلی در سیگنال‌های اندازه‌گیری شده در روش غیرتهاجمی است. به این ترتیب انتظار می‌رود این روش‌ها در آینده دقت بالاتری داشته باشند.
همانند این بهبودهای نرم‌افزاری، روش‌های جدید پایش نیز در سامانه‌های ارتباطی مغز و رایانه در حال گسترش هستند. تمرکز اصلی روی دو روش اصلی استفاده از فراصوت و تحریک جریان_مستقیم فراجمجمه است که ممکن است راه‌های جدیدی برای خوانش سیگنال‌های مغزی فراهم آوردند.
برخی نیز معتقدند روش‌های غیرتهاجمی می‌توانند به دقت روش‌های تهاجمی برسند – حداقل در مورد قشر موتوری مغز.
برای مثال در Labs CTRL واقع در نیویورک حسگرهای (EMG electromyography) را برای خواندن سیگنال‌های ماهیچه‌های اسکلتی که در علم تشخیص‌های مغز و اعصاب هم برای تشخیص کارایی ماهیچه‌های پا و سایر نقاط استفاده می‌شود به‌کار گرفته شده است. این شرکت یک دستبند ساخته که پالس‌های الکتریکی (سیگنال‌هایی که به‌عنوان عمل‌های بالقوه شناخته می‌شوند) راهی شده در نورن‌ها به سمت ماهیچه‌ها را اندازه‌گیری می‌کند و آن‌ها را در نرم‌افزار مدل می‌کند. وقتی شما دست خود را حرکت دهید مچ‌بند می‌تواند آن حرکت را به جهت، قدرت و نوعش ترجمه کند. شرکت CTRL Labs پیش‌تر توسط فیسبوک خریداری شده است.
آدام برنزویگ (Adam Berenzweig) رئیس تحقیق و توسعه CTRL Labs دراین‌باره به ZDNet گفته است:
اگر کاری که می‌خواهید بکنید کنترل [ماهیچه‌ها] است می‌توانید سیگنال‌ها را از طریق روش غیرتهاجمی به‌سادگی دریافت کنید. سیگنالی که می‌خوهید روی سطح پوست فراهم است و می‌توان بسیار بیشتر از آن را هم با EMG گرفت. دریافت در این ناحیه آسان‌تر از کرتکس است چراکه آنجا نورون‌های بسیار دیگری نیز وجود دارد که باعث ایجاد برهم‌نهی سیگنال‌ها می‌شوند.
بنابراین اگر هدف دریافت حرکت‌های افراد باشد سامانه‌های غیرتهاجمی همچنین روش‌های خوبی بران این‌کار هستند.
بااینحال نمی‌توان گفت روش‌های تهاجمی بدون استفاده هستند. در بسیاری از موارد مانند مانند ضایعات نخاعی یا مشکلاتی عصبی همچون پارکینسون روش‌های تهاجمی همچنان بهترین گزینه برای استفاده هستند.
چون خواندن و دریافت سیگنال‌های مورد نظر در روش غیرتهاجمی نیازمند اتصال الکترودها با پوست سر هستند، پس چندان دور از ذهن نیست که افکار دیگر فرد نیز به‌صورت اتفاقی یا عمدی خوانده شود. اگرچه همچنان به‌علت نیاز به تماس فیزیکی این الکترودها به سر این خوانش ناخواسته افکار از راه دور یا بدون امکان توقف نیست.
و اگر به هر دلیل این افکار به‌صورت ناخواسته توسط نرم‌افزار خوانده و ذخیره شود، باید اطمینان حاصل کرد که آن‌ها با حفظ نکات امنیتی ذخیره و انتقال داده می‌شود، اما چه تضمینی وجود دارد این امنیت قابل رسوخ نباشد؟
دسترسی به اطلاعات شخصی توسط دیگران همیشه ناخوشایند است، چه برسد که این اطلاعات افکار و خاطرات فرد باشد و شخص ثالث بتواند با خواندن آن‌ها به الگوهای فکری و وضعیت روحی عاطفی دیگری دست پیدا کند!
سومین دوره مسابقات کدنویسی مبهم موسوم به رقابت اسپاگتی آذرماه برگزار می‌شود
سومین دور از رقابت‌های کدنویسی مبهم که شرکت‌کنندگان طی آن باید پیچیده‌ترین و ناخواناترین کد ممکن را توسعه دهند، آذرماه برگزار می‌شود.
دبیرخانه رویدادهای خاص حوزه فناوری اطلاعات دانشگاه صنعتی شریف (Sharif ICT) با همکاری باشگاه کسبوکار دانش بنیان (BOX)، پارک علم و فناوری دانشگاه صنعتی شریف و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در حال برگزاری سومین دوره مسابقات کدنویسی مبهم (Spaghetti Contest) در آذر ماه سال جاری است.
هدف از برگزاری این مسابقه صرفاً یک رقابت فنی بین افراد نیست، بلکه قرار است در این رویداد دانش و مهارت برنامه‌نویسی شرکت‌کنندگان افزایش یابد و مهارت و دانش کسب شده در صنعت فناوری اطلاعات کشور مورد استفاده قرار گیرد و شرکت‌کنندگان مسابقه بعد از این رویداد وارد بازار کار کشور شوند.
در این مسابقات هر تیم برای شرکت در رویداد باید به ناخواناترین شکل ممکن، برنامه‌ای به زبان سی‌پلاس‌پلاس (++C) بنویسد که با هر بار اجرا شدن، رشته‌ای معین به طول حداقل یک و حداکثر سه کاراکتر را روی صفحه‌نمایش چاپ کند.
مخاطبان برنامه:
- دانشجویان و برنامه‌نویسان جهت شرکت در مسابقه
- شرکت‌های فعال در حوزه برنامه‌نویسی جهت استفاده از خروجی های مسابقات
- شرکت و سازمان‌های فعال در حوزه فناوری اطلاعات جهت استفاده از خروجی های مسابقات
مزایای شرکت در مسابقات برای برنامه‌نویسان:
- یادگیری «بررسی کدهای مختلف، نوشتن کد جدید و ارتباط مستمر با تیم داوری، باعث افزایش سطح علمی و مهارت افراد می‌شود»
- تمرین «ارسال کدهای مبهم برای تیم داوری، مشاوره و گرفتن تأیید فرصتی را برای محک زدن توانایی افراد فراهم می‌آورد»
- رقابت «آزمون انتخابی و آزمون نهایی محل اصلی رقابت بین افراد برتر هستند و نشان‌دهنده مهارت افراد در برنامه‌نویسی هستند»
- استخدام در شرکت‌های معتبر «پس از برگزاری مسابقات، برای تیم های برتر امکان استخدام در شرکت‌های معتبر فعال در حوزه فناوری اطلاعات که از برگزاری این رویداد حمایت کرده‌اند وجود دارد»
جهت اطلاع از روند برگزاری مسابقه، قوانین و ثبت‌نام به وب‌سایت رویداد مراجعه کنید.
ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
نشانی: سمنان، صندوق پستی 351558040 – شرکت کومشیان پارت پیشرفته
شماره تماس: 09037400861
